ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ บุคคลสำคัญ ประเทศและทวีป »
จังหวัดขอนแก่น
ข้อมูล » ประวัติศาสตร์-ความเป็นมา ศิลปะ-วัฒนธรรม-ประเพณี สถานที่สำคัญ-แหล่งท่องเที่ยว โรงแรม-ที่พัก
สถานที่สำคัญ-แหล่งท่องเที่ยว จังหวัดขอนแก่น
อุทยานแห่งชาติภูเวียง
มีการสำรวจแหล่งแร่ยูเรเนียมในบริเวณอุทยานแห่งชาติภูเวียง
ระหว่างการสำรวจนักธรณีวิทยาได้ค้นพบซากกระดูกชิ้นหนึ่ง
และเมื่อส่งไปให้ผู้เชี่ยวชาญชาวฝรั่งเศสวิจัยผล
ปรากฏออกมาว่าเป็นกระดูกหัวเข่าข้างซ้ายของไดโนเสาร์
ได้ทำการขุดค้นกันอย่างจริงจังเรื่อยมา ได้พบฟอสซิลไดโนเสาร์พันธุ์หนึ่ง
มีลำตัวสูงใหญ่ประมาณ 15 เมตร คอยาว หางยาว
เป็นพันธุ์กินพืชซึ่งไม่เคยพบที่ใดมาก่อน
จึงได้อัญเชิญพระนามของสมเด็จพระเทพฯมาตั้งชื่อไดโนเสาร์พันธุ์นี้เพื่อเป็นการเฉลิมพระเกียรติว่า
"ภูเวียงโกซอรัส สิรินธรเน่" (Phuwianggosaurus Sirindhornae)
พบฟันของไดโนเสาร์ประเภทกินเนื้อปะปนอยู่มากกว่า 10 ซี่
เป็นลักษณะฟันไดโนเสาร์พันธุ์ใหม่ที่ไม่เคยค้นพบมาก่อนเช่นกัน
ยังมีการพบร่องรอยอารยธรรมโบราณด้วย โดยพบ พระพุทธรูปปางไสยาสน์
ประติมากรรมนูนสูงสลักบนหน้าผาของยอดเขาภูเวียง สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยพุทธศตวรรษที่
14 ลักษณะท่านอนได้รับอิทธิพลจากอินเดีย พระเศียรหนุนแนบกับต้นแขนขวา
แขนซ้ายทอดไปตามลำพระองค์
บึงแก่นนคร
ตั้งอยู่ในเขตเทศบาลกลางเมืองขอนแก่น
เป็นที่ประดิษฐานอนุสาวรีย์ "เจ้าเพียเมืองแพน" ผู้ก่อตั้งเมืองขอนแก่นแล้ว
พื้นที่โดยรอบมีการปรับปรุงตกแต่งให้เป็นสวนสุขภาพ
ประดับประดาด้วยประติมากรรมรูปต่างๆ
วัดไชยศรี
สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2408
มีภาพจิตรกรรมฝาผนังที่ดูสวยงามแปลกตาฝีมือช่างพื้นบ้านชาวมหาสารคาม
ภาพจิตรกรรมที่วัดนี้จะเขียนทั้งภายในและภายนอกสิม(โบสถ์)
สิ่งที่สะดุดตาอันดับแรกคือการใช้สี ช่างจะเขียนด้วยสีฝุ่นโทนสีคราม เหลือง ขาว
มองสบายตา ลักษณะการเขียนภาพเน้นสัดส่วนที่เกินจริง อารมณ์ของภาพดูสนุกสนาน
เรื่องราวที่เขียนบนฝาผนังด้านนอกเป็นรูปนรกแปดขุม ภาพพระเวสสันดร
นิทานพื้นบ้านเรื่องสังข์สินไชย ภาพทวารบาล ส่วนด้านในจะเล่าเรื่องพุทธประวัติ
มีภาพเทพ มนุษย์และสัตว์ต่างๆ
ศาลเจ้าพ่อเทพารักษ์หลักเมือง
สถานที่อันศักดิ์สิทธิ์และเป็นที่เคารพสักการะของชาวขอนแก่น
ประดิษฐานอยู่ที่ศาลาสุขใจ ถนนเทพารักษ์หน้าเทศบาลขอนแก่น
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติขอนแก่น
เป็นที่เก็บรวบรวมและจัดแสดงโบราณวัตถุและ
ศิลปวัตถุอันมีค่าตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์จนถึงสมัยประวัติศาสตร์
มีการจัดแสดงโครงกระดูกมนุษย์ยุคหินใหม่ที่บ้านเชียงและเครื่องมือเครื่องใช้ของผู้คนในยุคนั้น
มีใบเสมาหินทรายขนาดใหญ่เป็นงานพุทธศิลป์สมัยทวารวดี
จำหลักภาพพุทธประวัติที่งดงามและสมบูรณ์มาก พบที่เมืองฟ้าแดดสูงยาง
จังหวัดกาฬสินธุ์ นอกจากนั้นยังมีศิลปวัตถุสมัยขอม
หรือลพบุรีอันได้แก่ทับหลังจากปราสาทหินในภาคอีสาน
นอกเหนือจากโบราณวัตถุที่พบในท้องถิ่นแล้ว
ที่นี่ยังจัดแสดงศิลปวัตถุสมัยอื่นไว้ด้วย เช่น สุโขทัย อยุธยา
กู่แก้ว
เป็นศาสนสถานเขมรขนาดเล็กสร้างขึ้นตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 18
ในพุทธศาสนานิกายมหายาน ประกอบด้วย "บรรณาลัย" และองค์ปรางค์ประธาน ภายในกำแพงแก้ว
ส่วนนอกกำแพงแก้วด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือ มี"บาราย" ก่อด้วยศิลาแลง
ระหว่างการบูรณะพบศิลาจารึกสลักเป็นภาษาสันสกฤต
กล่าวถึงพระประสงค์ของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7
พระธาตุขามแก่น
สร้างขึ้นประมาณต้นพุทธศตวรรษที่ 25 ตั้งอยู่ในวัดเจติยภูมิ
ตำบลบ้านขาม ถือว่าเป็นโบราณสถานที่สำคัญของจังหวัดขอนแก่น
มีงานฉลองและนมัสการพระธาตุเป็นประจำ
กู่ประภาชัย
กลุ่มโบราณสถานที่มีลักษณะแผนผังอย่างเดียวกันกับโบราณ
สถานที่พบหลักฐานแสดงอโรคยาศาลหรือสถานพยาบาลที่พระเจ้าชัยวรมันที่ 7
แห่งอาณาจักรเขมรโบราณ ประกอบด้วยปรางค์ประธานรูปสี่เหลี่ยมจตุรัส
มีมุขยื่นทางด้านหน้า ด้านขวามือเยื้องไปข้างหน้าเป็นอาคารรูปสี่เหลี่ยมที่เรียกว่า
บรรณาลัย
อาคารทั้งสองล้อมรอบด้วยกำแพงแก้วโดยมีโคปุระหรือซุ้มประตูทางเข้าออกด้านหน้าหรือทางด้านทิศตะวันออกเพียงด้านเดียว
นอกกำแพงที่มุมซ้ายมีสระน้ำ 1 สระทั้งหมดสร้างด้วยศิลาแลง โดยมีเสาประดับประตู
ทับหลังเป็นหินทราย
เขื่อนอุบลรัตน์
เรียกอีกชื่อว่า เขื่อนพองหนีบ
สร้างข้ามแม่น้ำพองโดยปิดกั้นลำน้ำพองตรงบริเวณช่องเขาที่เป็นแนวต่อระหว่าง
เทือกเขาภูเก้าและภูพานคำ มีประโยชน์ในด้านต่าง ๆ ทั้งการผลิตกระแสไฟฟ้า การเกษตร
การประมง การป้องกันอุทกภัย การคมนาคม ตลอดไปจนถึงเป็นที่สำหรับพักผ่อนหย่อนใจ
อุทยานแห่งชาติภูเก้า ภูพานคำ
สภาพพื้นที่ป่าส่วนใหญ่ปกคลุมด้วยป่าเต็งรัง
มีร่องรอยก่อนประวัติศาสตร์ของชุมชนในสมัยบ้านเชียง เช่น
ภาพเขียนสีและภาพสลักตามผนังถ้ำต่างๆ
และรอยเท้าไดโนเสาร์ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นพันธุ์เดียวกับรอยเท้าที่พบที่อำเภอภูเวียง
อุทยานแห่งชาติน้ำพอง
เป็นแหล่งต้นน้ำของลำน้ำชี ลำน้ำพอง และแหล่งสมุนไพร
พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขา ป่าเต็งรัง ป่าดิบแล้ง
เมืองโบราณโนนเมือง
เมืองโบราณ ลักษณะเป็นเนินดินรูปไข่ ล้อมรอบด้วยคูเมือง 2
ชั้น สำรวจพบใบเสมาหินทรายศิลปทวาราวดีปักอยู่ในเมืองและพื้นที่โดยรอบ
มีเศษภาชนะดินเผาชิ้นไม่ใหญ่นักกระจัดกระจายอยู่ทั่วไปบนเนินดิน
เศษภาชนะดินเผาเหล่านี้มีทั้งชนิดเขียนสีแดง
ชนิดลายขูดขีดและลายเชือกทาบ ในชั้นดินสมัยทวาราวดี
ไม่พบหลักฐานของการฝังศพ
สันนิษฐานว่าเมื่อพุทธศาสนาเผยแพร่มาสู่โนนเมือง
ประเพณีการฝังศพจึงเปลี่ยนไป
เมืองโบราณแห่งนี้เคยมีชุมชนมาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ (ตอนปลาย)
พบโครงกระดูกมนุษย์อายุราว 2,500 ปี
ผู้คนสมัยนี้มีพิธีฝังศพตามประเพณีโบราณ
มีการฝังเครื่องมือเครื่องใช้ลงไปพร้อมศพด้วย เช่น หม้อและภาชนะดินเผา
มีทั้งลายเขียนสี ลายขูดขีด และลายเชือกทาบ รวมทั้งกำไลสำริด
กำไลกระดูกสัตว์ เปลือกหอย ลูกปัดหินสี ฯลฯ
นอกจากนั้นยังมีการค้นพบเครื่องมือเหล็กประเภทต่างๆ
และกระดูกของสัตว์ต่างๆ
อุทยานแห่งชาติภูผาม่าน
สภาพป่าของที่นี่ยังอุดมสมบูรณ์ด้วยป่าดิบ และป่าไม้เบญจพรรณ
อากาศจะเย็นชื้นเกือบตลอดปี ครอบคลุมอาณาบริเวณในอำเภอภูผาม่าน
และอำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น และอำเภอภูกระดึง จังหวัดเลย
ผานกเค้า
เป็นภูเขาสูงตั้งตระหง่านอยู่ริมลำน้ำพอง
ลักษณะของผานกเค้าเป็นภูเขาหินสีดำ มีต้นไม้ขึ้นปกคลุมอยู่ประปราย
บริเวณที่จะมองเห็นเค้าโครงของนกเค้า มีศูนย์เพาะชำกล้วยไม้ กองบำรุง
กรมป่าไม้ ซึ่งตั้งอยู่อีกฟากถนน
วัดอุดมคงคาคีรีเขต
เป็นวัดป่าของหลวงปู่ผางซึ่งเคยเป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียง
เป็นที่เคารพสักการะของพุทธศาสนิกชนทั่วไป
ตั้งอยู่บริเวณเชิงเขามีต้นไม้ป่าขึ้นอยู่ร่มรื่น
เป็นวัดที่เน้นการปฏิบัติวิปัสสนา
กู่เปือยน้อย
นับเป็นปราสาทเขมรที่สมบูรณ์มากแห่งหนึ่ง ปราสาทเปือยน้อย
หรือ ที่ชาวบ้านเรียกว่า พระธาตุกู่ทอง สร้างขึ้นในราวพุทธศตวรรษที่
16-17 เป็นศิลปะผสมระหว่างศิลปะเขมรแบบบาปวน และแบบนครวัด
สร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นเทวสถานในศาสนาฮินดู
วัดสระบัวแก้ว
ลักษณะเด่นของวัดแห่งนี้คงจะเป็นภาพจิตรกรรมและประติมากรรม
ตรงเชิงบันไดทางขึ้นสู่โบสถ์
ประดับด้วยประติมากรรมสิงห์หมอบทั้งซ้ายและขวา
ด้านหน้าสิงห์ทั้งสองมีรูปปั้นคนนั่งเหยียดเท้ารูปปั้นทั้งสองล้วนเป็นฝีมือของหลวงพ่อผุย
พระอุปัชฌาย์ วัดสระบัวแก้ว ส่วนผนังของโบสถ์แห่งนี้ก่ออิฐถือปูน
บริเวณภายในและภายนอกผนังทั้งสี่ด้านจะปรากฏจิตรกรรมฝาผนังเรื่องราวเกี่ยวกับวิถีชีวิตของผู้คน
ชาดก สวรรค์ นรก นิทานพื้นบ้าน
จังหวัด » กาฬสินธุ์ ขอนแก่น ชัยภูมิ นครพนม นครราชสีมา บุรีรัมย์ บึงกาฬ มหาสารคาม มุกดาหาร ยโสธร ร้อยเอ็ด เลย ศรีสะเกษ สกลนคร สุรินทร์ หนองคาย หนองบัวลำภู อำนาจเจริญ อุดรธานี อุบลราชธานี