วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน

กลบทสุภาษิต

หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)

รักร้อย

    ผู้ดุร้าย ร้ายแรง แล้วแหนงหน่าย
อย่าหมิ่นหมาย หมายมาด อวดอาจหาญ
อย่าขู่ข่ม ข่มคำ ให้รำคาญ
ทำพะพาน พานพ้อง ให้หมองกัน
สันดานคน คนร้าย นิสัยดุ
มุทะลุ ลุอำนาจ มาก่อนนั้น
กลับความคิด คิดดับ ระงับครัน
ที่แผลคัน คันเก่า อย่าเกากวน
เห็นเสือนอน นอนระวัง อย่าพลั้นท่า
มีไม้อย่า อย่าแหย่ เข้าแส่สวน
หากว่าตื่น ตื่นตกใจ สิไม่ควร
พึงใคร่ครวญ ครวญใคร่ ให้วิจารณ

นาคเคี่ยวกระหวัด
นาคราชแผลงฤทธิ์
บัวบานกลีบขยาย
อักษรสลับล้วน
มยุราฟ้อนหาง
ยัติภังค์
ละเวงวางกรวด
กินนรรำ
เจ้าเซ็นเต้นต้ำบุด
นารายณ์ประลองศิลป
พระจันทร์ทรงกรด
อักษรสังวาส
ธงนำริ้ว
วิสูตรสองไข
เสือซ่อนเล็บ
นาคบริพันธ์
เบญจพรรณห้าสี
ครอบจักรวาล
หงส์คาบแก้ว
พักพันร้าน
งูกลืนหาง
นกกางปีก
คุลาซ่อนลูก
ถอยหลังเข้าคลอง
ม้าลำพอง
กลบกลืนกลอน
ลิ้นตะกวด
ดอกไม้พวง
เมฆขลาโยนแก้ว
ดวงเดือนประดับดาว
ช้างประสานงา
พวงแก้วกุดั่น
ดำเนินนางสระ
ตรีเพชรพวง
ม้าเทียมรถ
เทพชุมนุม
คมในฝัก
พยัคย์ข้ามห้วย
ตรีประดับ
ก้านต่อดอก
กระแตไต่ไม้
กบเต้นสลักเพชร
อักษรล้วน
รักร้อย
กบเต้นกลางสระบัว
สะบัดสะบิ้ง
วัวพันหลัก
สารถีชักรถ
สุรางค์ระบำ
ฉัตรสามชั้น
กบเต้นต่อยหอย
สร้อยสน
สิงโตเล่นหาง
ละลอกแก้วกระทบฝั่ง
มักกรคาบแก้ว
กบเต้นสามตอน
กินนรเก็บบัว
ตรีพิธพรรณ
กลอนแปด