ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>
โปสาลมาณพปัญหาที่ 14
ข้าพระเจ้ามีความประสงค์จะทูลถามปัญหา จึงได้มาเฝ้าพระองค์
ผู้ทรงสำแดงพระปรีชาญาณในกาลเป็นอดีตไม่ทรงหวั่นไหว (เหตุสุขทุกข์)
มีความสงสัยอันตัดเสียได้แล้ว บรรลุถึงฝั่งแห่งธรรมทั้งปวง
ข้าพระเจ้าขอทูลถามถึงญาณของบุคคลผู้ความกำหนดหมายในรูปแจ้ชัด
(ถือได้บรรลุปฐมฌานแล้ว) ละรูปรมณ์ทั้งหมดได้แล้ว (ล่วงรูปฌานไปแล้ว)
เห็นอยู่ทั้งภายในภายนอกว่า ไม่มีอะไรสักน้อยหนึ่ง (คือได้บรรลุอรูปฌานที่เรียกว่า
อากิญจัญญายตนะ) บุคคลเช่นนั้น
จะควรแนะนำสั่งสอน ให้ทำอย่างไรต่อไป ?
พระศาสดาทรงพระยากรณ์ว่า พระตถาคตเจ้าทรงทราบภูมิเป็นที่ตั้งแห่งวิญญาณทั้งหมด
จึงทรงทราบบุคคลผู้เช่นนี แม้ยังอยู่ในโลกว่า มีอัธยาศัยน้อมไปในอากิญจัญญายตนภพ
มีอากิญจัญญายตนภพ เป็นที่ไปในเบื้องหน้า
บุคคลเช่นนั้นรู้ว่ากรรมอันเป็นเหตุให้เกิดในอากิญจัญญายตนภพ มีความเพลิดเพลินยินดี
เป็นเครื่องประกอบดังนี้แล้ว สำคัญนั้น
ย่อมพิจารณาเห็นสหชาติธรรมในอากิญจัญยายตนฌาน นั้น (คือ
ธรรมที่เกิดพร้อมกันกับฌานนั้น) แจ้งชัดโดยลักษณะสาม (คือ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์
ไม่ใช่ตัว) ข้อนี้เป็นสัญญาณอันถ่องแท้ของพราหมณ์เช่นนั้น
ผู้มีพรหมจรรย์ได้ประพฤติจบแล้ว
อชิตมาณพปัญหาที่ 1
ติสสเมตเตยมาณพปัญหาที่ 2
ปุณณกมาณพปัญหาที่ 3
เมตตคูมาณพปัญหาที่ 4
โธตกมาณพปัญหาที่ 5
อุปสีวมาณพปัญหาที่ 6
นันทมาณพปัญหาที่ 7
เหมกมาณพปัญหาที่ 8
โตเทยยมาณพปัญหาที่ 9
กัปปมาณพปัญหาที่ 10
ชตุกัณณีมาณพปัญหาที่ 11
ภัทราวุธมาณพ ปัญหาที่ 12
อุทยมาณพปัญหาที่ 13
โปสาลมาณพปัญหาที่ 14
โมฆราชมาณพปัญหาที่ 15
ปิงคิยมาณพปัญหาที่ 16