วรรณกรรม
สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน
>>
หน้า1
หน้า2
หน้า3
หน้า4
หน้า5
หน้า6
หน้า7
ร่างกายเพียงภายนอก มิใช่เครื่องแสดงพลัง. |
|
|
ความโง่เขลา คือกลางคืน ที่ปราศจาก ดาวและเดือน. |
|
|
การฝึกตัวเอง สร้างตนเอง พยายามเอาชนะตนเอง เป็นกฎแห่งความเจริญ. |
|
|
ร่างกายมนุษย์กลายเป็นสัตว์ไม่ได้ แต่ใจกลายเป็นสัตว์ได้. |
|
|
แก้วสารพัดนึก ไม่เคยมีอยู่จริงๆเลยในโลกมนุษย์. |
|
|
ทองแม้สักเท่าหนวดกุ้ง ก็ยังเต็มค่าทอง. |
|
|
อยากสูงจงปีนขึ้นต้นไม้ อย่าไปเหยียบศีรษะของใคร. |
|
|
ชีวิตมีไว้เพื่อความพอใจ มิใช่มีไว้เพื่อร้องทุกข์. |
|
|
งานบางอย่างถ้าขาดโอกาส แม้มีความสามารถก็ทำไม่ได้. |
|
|
เจ็บแล้วไม่จำ เป็นกรรมของตน. |
|
|
มีวิชาติดตัวไว้ กลัวอะไรกับการพลัดบ้านพลัดเมือง. |
|
|
ความชังจะถูกทำลายด้วยความรักเสมอ จงอย่าชังกันเมื่อยังหาโอกาสรักกันไม่ได้. |
|
|
ใครดีใครได้ ตัวใครตัวมัน โลกนี้เหมาะสมสำหรับผู้เหมาะสมเท่านั้น. |
|
|
ความรู้ บางครั้งเราได้จากความผิดพลาด มากกว่าคุณความดี. |
|
|
นกยังพาตีนของมันไปติดบ่วงนายพรานได้
ลิ้นก็ย่อมพาคนไปสู่ความหายนะได้เหมือนกัน. |
|
|
เพียงแต่กินเกลือ ก็ควรรู้คุณของเกลือ. |
|
|
น้ำตาอิสตรี หลั่งออกมาได้ แม้ในเวลาที่หัวใจเธอหัวเราะ. |
|
|
ล้อที่หมุนอยู่เสมอ ไม่เกิดสนิม. |
|
|
อดอย่างเสือ ดีกว่าอิ่มอย่างหมา. |
|
|
นิสัยมนุษย์ ชอบเอื้อมในสิ่งที่สุดเอื้อมเสมอ. |
|
|
อุปสรรค เป็นเหมือนเงา ที่มักจะใหญ่ตามความสำเร็จ. |
|
|
