ปรัชญา อภิปรัชญา ญาณวิทยา จิตวิทยา ตรรกศาสตร์>>

คัมภีร์คอมมิวนิสต์

นิพนธ์วิจารณ์ ฟอยเออร์บัค
แถลงการณ์พรรคคอมมิวนิสต์
บทบาทของแรงงานในการเปลี่ยนลิงให้เป็นคน
กำเนิดครอบครัวทรัพย์สินส่วนตัว และรัฐ
ว่าด้วยศาสนา
ว่าด้วยการนัดหยุดงาน
สงครามและสังคมนิยม
รัฐกับการปฏิวัติ
แนวชนชั้นในการปลดแอกสตรี
ในวิกฤตเศรษฐกิจกรรมาชีพสู้หรือไม่
ว่าด้วยขบวนการฟาสซิสต์
ทฤษฏีปฏิวัติถาวร
ประชาธิปไตยของแรงงาน
สงครามจุดยืนและสงครามขับเคลื่อน
ปัญญาชน
ระบบทุนนิยม:ถ้าไม่ปฏิวัติก็เท่ากับยอมจำนน
แนะนำทฤษฎีทุนนิยมโดยรัฐของ โทนี่ คลิฟ
การปฏิวัติถาวร "หันเห"

ระบบทุนนิยม : ถ้าไม่ปฏิวัติก็เท่ากับยอมจำนน
โดย ดังแคน ฮาลัส  แปลโดย ใจ อึ๊งภากรณ์

คนทำงานธรรมดาๆ ต่อสู้เพื่อพัฒนาสภาพความเป็นอยู่ของชีวิตประจำวันได้อย่างไร? และเมื่อได้อะไรมาแล้วคนธรรมดาปกป้องสิ่งเหล่านั้นให้คงอยู่ต่อไปได้อย่างไร? นี่คือคำถามสำคัญสำหรับนักสังคมนิยมทุกวันนี้ ยกตัวเช่นเรื่องสงคราม ถ้าเราหยุดยั้งสงครามได้ในที่สุด เราห้ามไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกได้ไหม? หรือในเรื่องรัฐสวัสดิการในตะวันตกที่ชนชั้นปกครองทั่วยุโรปกำลังพยายามทำลาย รัฐสวัสดิการในยุโรปเป็นตัวอย่างที่ดีของการ "ค่อยๆ ปฏิรูป" ในอดีต ก่อนสงครามโลกครั้งที่สองมันไม่มี การสถาปนารัฐสวัสดิการได้รับการคัดค้านอย่างรุนแรงจากฝ่ายอนุรักษ์นิยม มันเป็นสิ่งที่ให้ประโยชน์กับพลเมืองคนทำงานธรรมดาๆ มหาศาล แต่ตั้งแต่วันแรกรัฐสวัสดิการมันเป็นการประนีประนอมระหว่างสองฝ่ายโดยที่ฝ่ายเราได้ประโยชน์ค่อนข้างมาก

ทุกวันนี้มีอะไรแปลกๆ หลายอย่างที่ถูกเรียกกันว่า "การปฏิรูป" ซึ่งไม่ใช่เลย ฝ่ายชนชั้นนายทุนหรือฝ่ายปฏิกิริยาชอบใช้คำว่า "การปฏิรูป" เมื่อเขาต้องการจะทำลายฐานะของเรา หรือทำลายการบริการของรัฐเพื่อเข้าสู่กลไกตลาด โดยมีการลดจำนวนลูกจ้างและลดการบริการคนจน ดังนั้นมีการใช้คำว่า "การปฏิรูป" โดยฝ่ายตรงข้ามเวลาเขาจะแปรรูประบบราชการหรือรัฐวิสาหกิจ การปฏิรูปของพวกนี้เป็นภัยต่อคนธรรมดาและครอบครัวของเรา และตรงข้ามกับความหมายของการปฏิรูปที่ฝ่ายเราใช้

“การปฏิรูป” ที่แท้จริง ที่นำการพัฒนาชีวิตมาสู่คนทำงานทั่วไป มักมาจากการต่อสู้ และการต่อสู้ดังกล่าวในที่สุดต้องมองว่าเป็นการต่อสู้ทางชนชั้น ในสังคมชนชั้นที่ดำรงอยู่ทุกวันนี้มันเป็นไปในรูปแบบอื่นไม่ได้อยู่แล้ว ไม่ว่าพวกนักบวชนักบุญเสรีนิยมหรือพวกพหุนิยมมันจะอ้างอย่างไรเกี่ยวกับ “สังคมที่ไม่มีชนชั้นแล้ว”

การต่อสู้ทางชนชั้นที่ว่านี้ เกือบทุกกรณีเป็นการต่อสู้เพื่อเป้าหมายที่เจาะจงและชัดเจน เมื่อ มาร์คซ์ กับ เองเกิลส์ เขียนหนังสือ แถลงการณ์พรรคคอมมิวนิสต์ ใน 1848 เขาพูดถึงการเจริญเติบโตของทุนนิยม ความจำเป็นที่จะต้องมีสังคมนิยม และหัวข้ออื่นๆ แต่ข้อเรียกร้องเฉพาะหน้าในส่วนท้ายของ แถลงการณ์พรรคคอมมิวนิสต์ เป็นข้อเรียกร้องที่จำกัดกว่านั้น บางเรื่องที่เรียกร้องไปในเล่มนี้อาจเกิดขึ้นภายใต้ทุนนิยมได้ เช่นการเก็บภาษีก้าวหน้าที่เก็บจากคนรวย หรือระบบการศึกษาฟรีสำหรับเด็กทุกคน เป็นต้น

หน้าถัดไป >>