ประวัติศาสตร์  ภูมิศาสตร์ บุคคลสำคัญ ประเทศและทวีป >>

ประวัติการค้นพบ

ชาติไวกิ้ง นักเดินเรือโบราณ

พวกๆวกิ้งเป็นชนเผ่าหนึ่งที่อาศัยอยู่ในแหลมสะแกนดิเนเวียทางตอนเหนือของยุโรปปัจจุบันชนเผ่านี้เป็นนักเดินเรือที่ชำนาญ กล้าที่จะนำเรือแล่นออกไปในมหาสมุทรอัตลันติค เพื่อหาหมู่เกาะเป็นดินแดนทำทาหากินให้อยู่เย็นเป็นสุข ปราศจากการรบกวนของชนเผ่าอื่น ไวกิ้งจึงเป็นชาวยุโรปพวกแรกที่เดินเรือออกไปนอกทะเลลึก และลอยลำอยู่ท่ามกลางลูกคลื่นและแสงแดด มองไปรอบด้ายจะเห็นแต่ขอบฟ้าและพื้นน้ำเท่านั้น แต่ในการค้นหาแผ่นดินใหม่ พวกไวกิ้งใช้วิธีปล่อยนกดุเหว่าที่นำติดไปกับเรือด้วยให้ออกจากกรงขัง เมื่อนกดุเหว่าหลุดออกจากกรงขัง มันจะโผบินเป็นวงกลมสูงขึ้นไปในอากาศ ถ้ามันบินกลับย้อนทางเดิม ก็หมายความว่าเบื้องหน้าต่อไปนั้นจะไม่มีแผ่นดินอยู่เลย แต่ถ้ามันบินพุ่งไปในทะเลทางทิศใดทิศทางหนึ่ง พวกไวกิ้วก็ทราบได้ทันทีว่า ทิศทางนั้นต้องมีผืนแผ่นดินอยู่ไกลลับสายตาเบื้องหน้าโน้น ซึ่งพวกเขาจะนำเรือออกค้นความจนพบดินแดนนั้นได้ โดยเหตุนี้เอง พวกไวกิ้งจึงเดินเรือออกไปจนพบเกาะไอซ์แลนด์ในปี ค.ศ. 867 แบะในไม่ช้าพวกนอร์สเมน (Norsemen) ก็ไปตั้งถิ่นฐานกันที่นั่น ในหมู่ชนพวกนี้มีชายคนหนึ่งนามว่า เออริค เดอะเร็ด (Eric the Red) ได้ฆ่าชายอีกคนหนึ่งตาย ด้วยข้อหาว่าไปขโมยของ ๆ เขา เออริคเดอะเร็ดจึงถูกสอบสวนในกรณีฆาตกรรม และถูกตัดสินให้เนรเทศออกไปจากเกาะนั้นเสีย ดังนั้น ครอบครัวของเออริคเดอะเร็ด และมิตรสหายของเขาอีกจำนวนมากได้ลงเรือมุ่งหน้าออกทะเลลึกไปทางตะวันตก ด้วยหวังว่าคงจะพบเกาะใดเกาะหนึ่งพอที่จะอยู่ตั้งทำมาหากินได้บ้าง และในไม่ช้าเขาและพวกก็มาถึงเกาะ กรีนแลนด์ (Greenland) และได้ขึ้นยกตั้งรกรากทำมาหากินอยู่ทางตอนใต้สุดของเกาะนั้นต่อไป ขณะที่เออริคเดอะเร็ด ตั้งครอบครัวอยู่ทางตอนใต้ของเกาะกรีนแลนด์ล่วงต่อมาหลายปี บุตรชายของเขาชื่อว่า ลีฟ เออริคสัน (Leif Ericson) ก็โตเป็นหนุ่มเต็มตัว และมีความสนใจต่อการเดินเรือมาก เขาได้ยินคนพื้นเมืองของเกาะนั้นกล่าวถึงแผ่นดินใหญ่ซึ่งอยู่ไกลออกไปทางตะวันตกเสมอ จึงได้ออกแล่นเรือสำรวจดูก็พบแผ่นดินที่ว่านั้นจริง   เขาตั้งชื่อแผ่นดินตอนนั้นว่า วินแลนด์ (Vinland) และตั้งทำมาหากินอยู่ที่นั่น ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1000 ลีฟ เออริคสัน ได้พบผืนแผ่นดินของอเมริกาอันเป็นดินแดนโลกใหม่เข้าให้แล้วก่อนคนอื่น แต่การค้นพบของเขาในเวลานั้น ไม่ได้ล่วงรู้ไปถึงชาวยุโรปเลย ล่วงต่อมาหลายศตวรรษชาวยุโรปจึงได้พบดินแดนส่วนนี้

ชาวโฟนิเชียน นักเดินเรือโบราณ
เนโค ผู้สำรวจชายฝั่งอาฟริกา
ฮานโน ผู้สำรวจฝั่งตะวันตกอาฟริกา
เฮโรโดตุส ผู้สำรวจภายในอาฟริกา
อเล็กซานเดอร์มหาราช กับอินเดีย
ไปธีอัส กับเกาะอังกฤษ
ชาติไวกิ้ง นักเดินเรือโบราณ
โปไลเนเชียน กับมหาสมุทรแปซิฟิค
มาร์โคโปโล
มาร์โคโปโล กับทะเลจีนใต้
เจ้าชายเฮนรี่ นาวิกบุรุษ
จวน เฟอร์นานเดซ์ กับทะเลทรายซาฮาร่า
ไดอัซ กับแหลมกู๊ดโฮป
คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส
จอห์น คาบอต พบนิวเฟาว์แลนด์
วาสโกดากามา กับอินเดีย
อเมริโกเวสปุชชี กับโลกใหม่
บัลบัว กับมหาสมุทรแปซิฟิค
หมู่เกาะเครื่องเทศ
มักเจนแลน เดินเรือรอบโลก
คอร์เตส กับอาณาจักรแอซเตค
อาณาจักรแห่งเอลดอราโด
ฝรั่งเศสใหม่ ในทวีปอเมริกา
อาณาจักรอินคา
ออเรลลานา ข้ามทวีปอเมริกาใต้
ซานเซลเลอร์ กับขั้วโลกเหนือ
เฮนรี่ ฮัดสัน พบอ่าวฮัดสัน
การสำรวลออสเตรเลีย ของทัสมัน
การสำรวจไซบีเรีย
เจมส์คุก สำรวจแปซิฟิค
แมคเคนซี ข้ามทวีปอเมริกาเหนือ
มังโกปาร์ค กับแม่น้ำไนเกอร์
ลิฟวิงสโตน กับทวีปอาฟริกา
เปียรี่ กับการค้นหาขั้วโลกเหนือ
อมุนต์เสน กับขั้วโลกใต้
คอนติกิ
การพิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์