วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
ม้ากับลา
ม้าตัวหนึ่งประดับเครื่องครบด้วยอานสำหรับสงคราม และเกราะสวยงาม เป็นมันวาว วิ่งควบฝุ่นฟุ้งตลบไปตามถนน ทำให้มีเสียงกึกก้องสะท้อนในภูเขาเหมือน เสียงฟ้าผ่า เพราะกีบของมัน ม้าควบไปไม่ไกลนักก็ทันลา ซึ่งเดินโซเซ โงนเงน ไปตาม ถนนเพราะบรรทุกของหนักมาก " หลีกทางข้านะ " ม้าตะโกนเชิงบังคับ " หลีกทางข้านะ มิฉะนั้นข้าจะเหยียบแกลงไปนอนคลุกฝุ่น " เจ้าลาที่น่าสงสารไม่กล้า โต้แย้งและรีบถอยลงข้างทาง ต่อมาไม่นานม้าตัวนั้นก็ได้เข้าสงคราม มันเคราะห์ร้าย บังเอิญถูกลูกธนูที่นัยน์ตาทำให้ไม่มีประโยชน์ในการรบต่อไปอีก เครื่องประดับต่างๆ ก็ถูกเอาออกหมด และปลดระวาง ขายไปเป็นม้าขนสัมภาระธรรมดา มันได้พบลาอีก ครั้งหนึ่ง " สวัสดี เพื่อนรักของฉัน " ลาพูด " อย่างไรล่ะถึงได้กลับมานี่ ฉันรู้เสมอว่า ความหยิ่งยโสที่โง่เขลาของท่าน จะทำให้ความยิ่งใหญ่ของท่านสลาย ลงในวันหนึ่ง "
- นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ผู้ที่หยิ่งและโง่ ทั้งสองอย่างนี้คนฉลาดจะเห็นว่า เป็นคนเล็กน้อยไม่มีความหมาย อะไร มีความจริงที่รู้กันว่า ความเย่อหยิ่งย่อม ปรากฏขึ้นก่อนความหายนะ
» ม้ากับลา