วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
สุนัขและแกะ
ครั้งหนึ่ง สุนัขเป็นความกับแกะเรื่องหนี้สิน จึงตกลงให้เหยี่ยวและสุนัขป่าเป็นผู้พิพากษาตัดสินคดี ผู้พิพากษาทั้งสองมีใจเอน เอียงมาทางสุนัข ดังนั้นเมื่อพิจารณาอยู่ไม่นานนักก็ตัดสินให้สุนัขชนะความ สุนัขจึงกระโจนเข้าฉีกแกะเป็นชิ้นๆและแบ่งเนื้อแกะให้ผู้ พิพากษาทั้งสองด้วย
- นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ในการตัดสินคดีว่าถูกหรือผิดนั้น ไม่สู้มีความหมายมากนัก ถ้าผู้พิพากษาและลูกขุนที่จะตัดสินความ มีใจอคติลำเอียงไปทางด้าน ผู้เป็นจำเลยอยู่ก่อน
» ม้ากับลา