วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
นกนางแอ่นกับเพื่อนนกทั้งหลาย
นกนางแอ่นตัวหนึ่ง มองเห็นชาวไร่ที่กำลังหว่านเมล็ดฝ้าย จึงเรียกเพื่อนนกตัวอื่นมาพร้อมกัน แล้วได้บอกกับเพื่อนนกทั้งหลาย นี้ว่าฝ้ายเป็นด้ายใช้สำหรับทำร่างแห ตาข่าย และกับดักสัตว์ นกนางแอ่นจึงชวนบรรดานกทั้งหลายมาจิกกินเมล็ดฝ้ายเพื่อทำลายเสีย ถึงแม้ว่านกทั้งหลายจะได้ยินนกนางแอ่นพูด แต่พวกนกเหล่านั้นไม่สนใจ ไม่มีใครทำตาม เมื่อถึงเวลาที่เมล็ดฝ้ายงอก นกนางแอ่นก็ เตือนบรรดานกทั้งหลายให้ระวังตัวอีกว่ามันยังไม่สายที่จะหลีกเลี่ยงความเดือดร้อน ถ้าพวกเราจะหนีไปอยู่ที่ที่ปลอดภัยแต่นกเหล่านั้นก็ ยังคงทำเป็นไม่รู้เรื่องอยู่นั่นเอง ดังนั้นเองนกนางแอ่นจึงออกไปจากป่าเพื่อไปอยู่ในเมือง ฝ้ายได้เติบโตและแข็งแรงผลิดอกออกผล ต่อจากนั้นนกนางแอ่นก็เห็นนกตัวอื่นๆซึ่งถูกจับเมื่อเร็วๆนี้เองในตาข่ายทอจากฝ้ายซึ่งมันเคยเตือน และเดี๋ยวนี้พวกนกเหล่านั้นจึงได้รับ บทเรียนแต่มันก็สายเกินไปเสียแล้ว
- นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนฉลาดสามารถรู้ถึงเหตุล่วงหน้าที่จะเกิดขึ้น แต่คนโง่จะไม่เชื่อจนกว่าความวิบัติจะเกิดขึ้นจนป้องกันไม่ได้
» ม้ากับลา