ค้นหาโรงแรม ที่พัก รีสอร์ต คลิก!ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>
โปรแตสแตนต์
แปลว่าฝ่ายคัดค้าน เป็นชื่อเรียกกลุ่มผู้นับถือคริสต์ศาสนานิกายหนึ่งในสามนิกายคือ นิกายคาทอลิก นิกายกรีกออร์โทดอกซ และนิกายโปรเตสแตนต์
นิกายโปรเตสแตนต์ มีกำเนิดในพุทธศตวรรษที่ 21 ด้วยการเคลื่อนไหวอย่างสำคัญของ มาร์ตินลูเทอร์ ชาวเยอรมัน (พ.ศ.2026 - 2089) คัดค้านความย่อหย่อนในการปฏิบัติธรรมของฝ่ายคาทอลิกที่กรุงโรม มีผู้ยอมรับความคิดปฎิรูปการปฏิบัติธรรมแพร่หลายรวดเร็วเข้าไปทั่วยุโรป มีฝรั่งเศสเป็นรอยต่อตอนต้น แล้วแยกออกเป็นนิกายย่อยอีกหลายนิกายในอีกหลายประเทศ
โปรเตสแตนต์ แยกออกเป็นนิกายสำคัญสี่นิกายคือ ลูเทอร์น (ตามชื่อของลูเทอร์) แคลวิน (ตามชื่อของแคลวิน ชาวฝรั่งเศส) อังกลิคาน และเปรสไบทีเรียน
นิกายลูเทอรัน หลักปฏิบัติธรรมที่สำคัญคือ ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างมนุษย์กับพระเจ้า ปฎิเสธความศักดิ์สิทธิ์ของสันตะปาปา ว่าไม่ใช่ผู้แทนของพระเจ้า หรือสื่อพาคนให้ติดต่อกับพระเจ้า ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างมนุษย์กับพระเจ้า อาศัยศรัทธา ส่วนตนของมนุษย์เป็นฐาน อาศัยพระเมตตา หรือพระพรของพระเจ้า และอาศัยพระคัมภีร์ (ไบเบิล) แทนการอาศัยสันตะปาปา ลูเทอร์นปฏิเสธการแสวงหาบุญหรือการสารภาพบาปด้วยการมอบกายถวายตัว ไม่ใช่เรื่องจริงของพระคัมภีร์ แต่เป็นเรื่องที่สันตะปาปาประกาศบัญญัติขึ้นเอง
นิกายแคลวิน ยอมรับอำนาจของพระจิตว่าสามารถบันดาลให้เกิดสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ แม้แต่พระคัมภีร์ รับความสูงสุด และความศักดิ์สิทธิ์ของพระคัมภีร์ รับว่าคัมภีร์เท่านั้นคือ บ่อเกิดของความจริง ศีลสำคัญมีเพียงสองคือ ศีลล้างบาปหรือศีลจุ่ม และศีลมหาสนิท พระเจ้าเป็นเจ้าชีวิตของสัตว์โลก พระพรของพระเจ้าเป็นสิ่งสำคัญ ชะตาชีวิตของมนุษย์ขึ้นอยู่กับพระกรุณานี้ ใครไม่ทำตามคำสั่งของพระเจ้าถือว่าละหน้าที่ เป็นบาป การปฏิบัติธรรมอย่างอื่นเหมือนลูเทอร์น แต่เน้นหนักมากในเรื่องคัมภีร์
นิกายแองกลิคาน หรือศาสนจักรแบบอังกฤษ เกิดในสมัยพระเจ้าเฮนรี่ที่แปด แห่งราชวงศ์สจ๊วต (พ.ศ.2052 - 2090) เมื่อโรมันคาทอลิกผ่านเข้ามาสู่เกาะอังกฤษ ราชวงศ์อังกฤษไม่พอใจความหรูหราของสำนักวาติกันประเทศฟื้นฟูศาสนาใหม่ ตามแนวปฏิบัติของลูเทอร์น ให้ศาสนาของอังกฤษเป็นอิสระไม่ขึ้นต่อสันตะปาปา กรุงโรม หัวหน้านักบวชเรียกอาร์ชบิชอบ พิธีต่าง ๆ ของโรมันคาทอลิกถูกตัดออกไปหลายพิธี มาตอนหลังการฟื้นฟูของอังกฤษ กลายเป็นเรื่องของรัฐไปหลายอย่าง ทำให้เกิดมีนิกายอื่นขึ้นมาอีก เช่นนิกายเปรสไบทีเรียน และเมทอดิสต์
นิกายเปรสไบทีเรียน เกิดขึ้นเพราะรังเกียจศาสนจักรอังกฤษที่กลายเป็นเรื่องของรัฐ เปรสไบทีเรียนแปลว่า คณะนักบวชผู้ใหญ่ มีความมุ่งหมายให้มีการจัดการปกครองของพวกนักบวชให้มีระเบียบขึ้น มีบิชอบ หัวหน้านักบวชในกลุ่มเป็นประธาน มีมินนิสเตอร์ร่วมกันทำงานเหมือนสภาขึ้นตรงต่อบิชอบ ไม่ต้องการเปลี่ยนหลักเดิมของโปรเตสแตนต์
นิกายนี้แผ่เข้ามาสู่ประเทศสยาม เมื่อปี พ.ศ.2378
>>> กลับหน้าหลัก สารานุกรมไทย >>>
