ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>

เกร็ดความรู้ จากสารานุกรมไทย

ผ้าป่า

มีบทนิยามไว้ว่า "ผ้า (พร้อมทั้งเครื่องบริขารถ้ามี) ที่นำไปวางทอดไว้เสมือนว่า เป็นผ้าที่ทิ้งอยู่ในป่า เพื่อให้พระชักเอาไปเป็นทำนองผ้าบังสุกุล มักทำเป็นปรกติต่อท้ายทอดกฐินเรียกว่าทอดผ้าป่า"

ผ้าที่เรียกว่า "ผ้าป่า" นั้นมีเค้าเรื่องพอที่จะถือได้จากคัมภีร์จีวรขันธกะ มหาวรรค พระวินัยปิฎก ผ้าป่าคือผ้าที่ชาวบ้านห่อศพไปทิ้งหรือผ้าที่ชาวบ้านนำไปทิ้งไว้ในป่าช้าหรือตามกองขยะ พระภิกษุไปพบพิจารณาดูว่าเจ้าของทิ้งแล้ว ถือเอาผ้านั้น ๆ มาทำจีวรผืนใดผืนนั้น เรียกว่าผ้าป่า แต่ปัจจุบันนี้ผ้าป่าเป็นชื่อของทานวัตถุหรือไทยทานหรือไทยธรรม คือยกผ้าเป็นประธาน มีของบริวารตามกำลังศรัทธา จะเป็นอาหารบิณฑบาตคาวหวานก็ได้ ผลไม้ก้ได้ เป็นกัปปิยวัตถุที่เรียกกันว่าของแห้งสำหรับใช้ในวันต่อไปก็ได้ จะเป็นเครื่องมือเครื่องใช้สำหรับวัด โรงเรียน โรงพยาบาลก็ได้ กัปปิยภัณฑ์หรือปัจจัยคือเงินสำหรับถวายพระภิกษุสงฆ์และที่ถวายเป็นส่วนกลางของเรื่องนั้น ๆ เมื่อถึงวันกำหนดจึงพร้อมกันนำผ้าป่าไปเรียกว่าแห่ผ้าป่า เมื่อถึงที่ที่กำหนดไว้ก็นำผ้าป่าไปวางไว้ในที่ที่สมควร อาราธนาพระภิกษุสามเณรมาประชุมพร้อมกัน ผู้เป็นประธานในงานนั้นชักชวนผู้มาร่วมทั้งหมดถวายผ้าป่าพร้อมกัน เมื่อพระสงฆ์ชักผ้าป่าอนุโมทนา เจ้าการพร้อมทั้งประชาชนทั้งหมดรับอนุโมทนาแล้วเป็นเสร็จพิธี

>>> กลับหน้าหลัก สารานุกรมไทย >>>