ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>

เกร็ดความรู้ จากสารานุกรมไทย

เย้า

เป็นชื่อเรียกชนเชื้อชาติมองโกลอยด์กลุ่มหนึ่ง เป็นชนชาติที่มีประวัติความเป็นมานานกว่า 1,000 ปี มาแล้ว บรรพชนของเย้า มีการเคลื่อนไหวอยู่แถบลุ่มแม่น้ำฉางเจียง และฮั่นเจียง ตอนกลางของจีน คำเรียก เย้า ได้ปรากฎครั้งแรกในเอกสารบันทึกของจีน ในสมัยราวงศ์ถัง (พ.ศ.1161 - 1450)

ชนชาติเย้า ในประเทศจีนสามารถแบ่งออกเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ ได้สี่กลุ่ม กลุ่มที่ใหญ่ที่สุดมีการอพยพโยกย้ายอยู่ตลอดเวลา ได้เข้าสู่ภาคเหนือของเวียดนาม ราวพุทธศตวรรษที่ 19 - 20 จากนั้นได้เข้าสู่ประเทศลาวและพม่า เมื่อชนเผ่าเย้า เข้าสู่ประเทศไทยได้ตั้งถิ่นฐานและทำมาหากินอยู่บนภูเขา จึงถูกเรียกว่า "ชาวเขา" การอพยพได้ทะยอยเข้ามาเป็นกลุ่มๆ ในช่วงเวลาที่ต่างกันและตั้งถิ่นฐานกระจัดกระจายกันอยู่ในบริเวณพื้นที่ทางตอนเหนือของประเทศไทย แต่ส่วนใหญ่จะอพยพเข้ามาตามชายแดนไทย - ลาว ตั้งแต่จังหวัดเชียงรายลงมาถึงจังหวัดน่าน เย้ากลุ่มแรกอพยพเข้าสู่ประเทศไทยเมื่อประมาณปี พ.ศ.2398

 เย้าในประเทศไทยมีเพียงกลุ่มเดียวเรียกตัวเองว่า เมื่ยน มีความหมายว่า คน มีภาษาพูดสำเนียงเดียวกัน และได้นำตัวอักษรจีนมาใช้แล้วออกเสียงเป็นภาษาของตน ในแต่ละปีเย้าจะมีการประกอบพิธีกรรมตามเทศกาลต่าง ๆ มาก เย้าจะนับวันเดือนปีตามปฏิทินของจีน ดังนั้นเย้าจึงมีวันที่สำคัญเป็นวันเดียวกับคนจีน

>>> กลับหน้าหลัก สารานุกรมไทย >>>