ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>

เกร็ดความรู้ จากสารานุกรมไทย

สาวัตถี

เป็นเมืองหลวงของแคว้นโกศล ซึ่งเป็นแคว้นใหญ่ แคว้นหนึ่งในสิบหกแคว้น ของอินเดียสมัยพุทธกาล แคว้นนี้ตั้งอยู่ระหว่างเทือกเขาหิมาลัย กับแม่น้ำคงคา ตอนกลาง มีอาณาเขตทิศเหนือจดเทือกเขาหิมาลัย ในเขตประเทศเนปาล ในปัจจุบัน ทิศตะวันออกจดแคว้นกาสี ต่อกับแคว้นมคธ ทิศใต้และทิศตะวันตกจดแม่น้ำคงคา ในปัจจุบันอยู่ในรัฐอุตตรประเทศ ตัวเมืองสาวัตถีตั้งอยู่บนลุ่มน้ำอจิรวดี ปัจจุบันเรียกว่า แม่น้ำราปตี บริเวณที่ตั้งเมืองสาวัตถี ปัจจุบันเรียกว่า สะเหต มะเหต จากการขุดค้นพบว่า ที่บริเวณมะเหต เป็นซากเมืองสาวัตถี และที่บริเวณ สะเหต เป็นซากวัดเชตวัน

ในสมัยพุทธกาล เมืองสาวัตถีเจริญรุ่งเรืองมาก และมีวัดสำคัญสามวัดคือ

1. พระเชตวันวิหาร  อนาถบิณฑิกเศรษฐี สร้างถวายพระพุทธเจ้า
2. บุพพาราม  นางวิสาขา มหาอุบาสิกา สร้างถวายพระพุทธเจ้า
3. ราชการาม  หรือราชิการาม พระเจ้าปเสนทิโกศลสร้างถวายพระพุทธเจ้า (ภิกษุณีสงฆ์ ใช้เป็นที่จำพรรษา)

พระพุทธเจ้า ทรงจำพรรษาในเมืองสาวัตถีนานที่สุดคือ ยี่สิบห้าพรรษา โดยทรงจำพรรษาที่พระเชตวัน สิบเก้าพรรษา และที่บุพพาราม หกพรรษา พระพุทธเจ้าทรงใช้เมืองนี้เป็นศูนย์กลาง การปกครองคณะสงฆ์ และศูนย์กลางการเผยแพร่พระพุทธศาสนา

พระถังซัมจั๋งได้พรรณาสภาพของเมืองสาวัตถี ระหว่างปี พ.ศ.1174 - 1188 เมื่อท่านไปสืบพระศาสนาที่อินเดีย ดังปรากฎอยู่ในจดหมายเหตุตอนหนึ่งว่า "อาณาจักรแห่งมหานครสาวัตถี (แคว้นโกศล) ประมาณ 6,000 ลี้ ( 1 ลี้ เท่ากับ 500 เมตร ) เมืองใหญ่คือ เมืองสาวัตถีปรักหักพังไปหมดแล้ว จึงเป็นการยากที่จะกำหนดได้ว่า ตั้งแต่บริเวณไหนถึงแห่งใด เฉพาะซากกำแพงซึ่งเมืองเห็นเป็นกำแพงพระราชวัง ที่ประทับของพระราชากว้างยาวราวสิบลี้ แม้จะเหลือซากปรักหักพัง แต่ยังเห็นผู้มาอาศัยอยู่บ้าง มีกอไผ่อยู่หลายกอ ทุกอย่างงอกงามดี ดินฟ้าอากาศไม่ร้อนไป ไม่หนาวนัก คนทั้งหลายมีกิริยวาจาสุภาพ ไม่นิยมทำบาป เอาใจใส่ต่อการศึกษา และศาสนาด้วยดี สังฆารามซึ่งเหลือแต่ซากมีหลายร้อยแห่ง"

>>> กลับหน้าหลัก สารานุกรมไทย >>>