วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน

กลบทสุภาษิต

หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)

    คำประพันธ์ประเภทร้อยกรองซึ่งเป็นการอวดชั้นเชิงการประพันธ์ของกวีชั้นครูที่แตกฉานในการโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ประพันธ์โดยมีกฎเกณฑ์ข้อบังคับเป็นพิเศษ เพิ่มเติมจากกฎเกณฑ์ข้อบังคับพื้นฐาน คำประพันธ์จึงมีความไพเราะงดงามและมีคุณค่าในแง่สอนใจ

นาคเคี่ยวกระหวัด
นาคราชแผลงฤทธิ์
บัวบานกลีบขยาย
อักษรสลับล้วน
มยุราฟ้อนหาง
ยัติภังค์
ละเวงวางกรวด
กินนรรำ
เจ้าเซ็นเต้นต้ำบุด
นารายณ์ประลองศิลป
พระจันทร์ทรงกรด
อักษรสังวาส
ธงนำริ้ว
วิสูตรสองไข
เสือซ่อนเล็บ
นาคบริพันธ์
เบญจพรรณห้าสี
ครอบจักรวาล
หงส์คาบแก้ว
พักพันร้าน
งูกลืนหาง
นกกางปีก
คุลาซ่อนลูก
ถอยหลังเข้าคลอง
ม้าลำพอง
กลบกลืนกลอน
ลิ้นตะกวด
ดอกไม้พวง
เมฆขลาโยนแก้ว
ดวงเดือนประดับดาว
ช้างประสานงา
พวงแก้วกุดั่น
ดำเนินนางสระ
ตรีเพชรพวง
ม้าเทียมรถ
เทพชุมนุม
คมในฝัก
พยัคย์ข้ามห้วย
ตรีประดับ
ก้านต่อดอก
กระแตไต่ไม้
กบเต้นสลักเพชร
อักษรล้วน
รักร้อย
กบเต้นกลางสระบัว
สะบัดสะบิ้ง
วัวพันหลัก
สารถีชักรถ
สุรางค์ระบำ
ฉัตรสามชั้น
กบเต้นต่อยหอย
สร้อยสน
สิงโตเล่นหาง
ละลอกแก้วกระทบฝั่ง
มักกรคาบแก้ว
กบเต้นสามตอน
กินนรเก็บบัว
ตรีพิธพรรณ
กลอนแปด