วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
พระอภัยมณี
ตอน อุศเรนตีเมืองผลึก
หน้า 2
ฝ่ายพระอภัยได้ปล่อยคนรักรายแฝงไว้ทุกแห่งหนแล้วก็ทรงสำราญผ่านสมบัติ แต่นางสุวรรณมาลีนั้นขี้หึง อยู่ต่อมาไม่ถึงครึ่งปีก็ทรงครรภ์ เมื่อถึงกำหนดก็คลอดราชธิดาเป็นฝาแฝด พระอัยกีรักใคร่มาก
จะกลับกล่าวเจ้าลังกาอาณาเขต
ปิ่นประเทศแว่นแคว้นแดนสิงหล
แต่ลูกยามาแถลงแจ้งยุบล
ว่าเสียพลพ่ายแพ้จะแก้อาย
ก็ห่วงบุตรอุศเรนพระลูกรัก
พระชงฆ์หักหมอแก้พอแผลหาย
แล้วรื้อกลับจับไข้มิใคร่คลาย
ศึกจึงสายเว้นช้าเสียห้าปี
พอค่อยยังชั่วตั้งตัวได้ก็คิดทำศึก จึงให้เกณฑ์คนจากเมืองเอกโทตรี ได้ทัพหน้ามีกำลังห้าแสนถือแหลนหลาวปืนยาวปืนสั้น ปีกของกองหลวงมีกำลังห้าหมื่น กองหลังมีกำลังหลายแสน ให้อุศเรนเป็นทัพหน้า เจ้าลังกาเป็นทัพหลวง
แล้วเดินบกยกมาถึงท่าข้าม
ถนนพระรามเรือแพแลสลอน
ยั้งหยุดจัดหัดทหารไว้ราญรอน
ข่าวของทั่วทั้งเกาะลังกา ฯ
พระอภัยได้ข่าวศึกจึงปรึกษานางวาลี นางวาลีทูลว่าการรบฟันแทงกันนั้น ไพร่พลทั้งสองฝ่ายก็จะมอดม้วยลงด้วยกัน ถ้าลวงล่อพอให้ได้ชัยชนะก็เห็นว่าจะทำได้
ขอพระองค์จงเป็นกองออกป้องกัน
คุมกำปั่นแปดร้อยคอยระวัง
แม้นสงครามตามตีจงหนีหลบ
ไปวันหนึ่งจึงค่อยทบตลบหลัง
มาปากอ่าวก้าวสกัดตัดกำลัง
ให้พร้อมพรั่งทั้งทัพรบสมทบกัน
ข้าจะรับท้าวเจ้าสิงหล
ด้วยเล่ห์กลโอนอ่อนช่วยผ่อนผัน
นางทูลความตามปัญญาสารพัน
ทั้งสุวรรณมาลีเห็นดีจริง
จึงทูลว่าข้ารับเป็นทัพซ้ำ
ช่วยเผาลำนาวาประสาหญิง
ฯลฯ
ฝ่ายลังกาฝรั่งอยู่หลังถนน
พอพักพลศึกทหารชาญสนาม
ออกจากฝั่งวังวนถนนพระราม
แล้วยกข้ามฟากมาสิบห้าคืน
เข้าเขตคุ้งกรุงผลึกนึกประหลาด
ไม่เห็นลาดตระเวณแขวงมาแข็งขืน
เข้าปากน้ำสำคัญให้ลั่นปืน
เสียงปึงปังดังครืนทั้งธรณี
พอเช้าตรู่ดูเรือเหนือปากอ่าว
ออกแล่นก้าวคลาดเคลื่อนเหมือนจะหนี
จึงสั่งบุตรอุศเรนเจนวารี
ให้ถามตีต้อนตัดสกัดทาง
ฝ่ายทัพหน้าห้าแสนเรือพันสอง
ออกลอยล่องแล่นไล่ใบสล้าง
ได้ครึ่งวันทันทับที่ท่ามกลาง
เข้ารบพลางแล่นหนียิ่งตีตาม ฯ