วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

พระอภัยมณี

ตอน นางเสาวคนธ์แปลงเป็นฤๅษี

หน้า 4

ฝ่ายพระอัคคีเขียนบาลีให้กระเทยที่เคยใช้ปลอมไปด้วย เมื่อมีทุกข์ร้อนให้เอาอักษรมาดูเพื่อแก้ไข ทหารดีที่กำกับไปนางก็สอนให้รู้ทั่วทุกตัวคน แล้วจัดแจงแปลงกายตามนายด่าน กับพวกทหารร้อยเศษ พอรุ่งสายนายด่าน ก็นำไพร่พลตรงไปค่ายนายทัพ แล้วพูดกับราหูว่า ตนเป็นคนถือมั่นกตัญญู ไม่สู้รบจะไม่เฝ้าเจ้าชีวิต

ทูลให้ทราบบาปบุญที่คุณโทษ
ท่านช่วยโปรดผ่อนปรนให้พ้นผิด
แม้ปลดปล่อยรอดตายไม่วายคิด
พระคุณติดก็จะต้องสนองคุณ ฯ

ฝ่ายราหูผู้เฒ่าคนเจ้าเล่ห์
สมคะเนหน่วงเหนี่ยวไม่เฉียวฉุน
จะยกไว้ไม่ฆ่าด้วยการุณ
ช่วยทำคุณขังกรงบอกส่งไป
ฯลฯ

ยี่สิบวันบรรลุถึงเมืองหลวง
ส่งกระทรวงกรมท่าเจ้าภาษี
กราบทูลท้าวเจ้าจังหวัดปถพี
เหมือนคำที่นายด่านให้การมา
ฯลฯ

จอมกษัตริย์ตรัสว่าข้านอกเจ้า
ชาติโฉดเขลาชาวทะเลเดรัจฉาน
ช่างเชื่อถือฤๅษีพวกชีพาล
มาให้การสรรเสริญจนเกินดี
ฯลฯ

นี่แกล้งบอกหลอกเจ้าข้าวนอกหม้อ
กูไม่ขอคบฆ่าให้อาสัญ
ตระเวณไปให้รอบขอบเขตคัน
อย่าให้มันดูเยี่ยงทั้งเวียงชัย

ให้ราหูผู้เป็นฝ่ายนายทหาร
จับชาวด่านแดนมหาชลาไหล
ที่นับถือฤๅษีมีเท่าไร
ฆ่าเสียให้สิ้นเสร็จสำเร็จการ ฯ

มนตรีรับอภิวาทมาบาตรหมาย
ตำแหน่งนายเพชรฆาตอันอาจหาญ
ถือดาบแดงแซงสลอนนครบาล
เอานายด่านปากน้ำมาจำจอง

ติดคาข้อมือใส่ขื่อเล็ก
สายโซ่เหล็กล่ามรั้งไว้ทั้งสอง
พวกตรวจตรัดพัศดีเดินตีฆ้อง
สอนให้ร้องโทษทัณฑ์ที่พันพัว
ฯลฯ

ฝ่ายมาลามาลัยไพร่ชาวด่าน
เห็นเกินการแก้ไขก็ใจหาย
ฉีกหนังสือฤๅษีออกคลี่คลาย
ได้แยบคายเข้าไปอยู่แทรกผู้คุม
ฯลฯ

แล้วบอกอุบายนายด่านเป็นการลับ นายด่านจึงแกล้งร้องไห้ผู้คนที่มาดูให้รู้ว่า เดิมให้ตนมาเฝ้าแล้วกลับมาเอาโทษ ไม่มีโจทก์แล้วจะจับตนฆ่าเสีย แล้วกล่าวท้าทายเจ้าเมืองอีกด้วยประการต่าง ๆ

พวกผู้คุมรุมตีมิให้ว่า
แกล้งเหวี่ยงคาตบปากแล้วลากขึง
แต่ชายหญิงวิ่งฮือเสียงอื้ออึง
จนทราบถึงองค์ท้าวเจ้านคร ฯ

เจ้าพาราวาหุโลมเหงื่อโซมหน้า
มันหยาบช้าแค้นจิตดังพิษศร
แม้ฆ่าตายฝ่ายอำมาตย์ราษฎร
จะขอค่อนว่ามันมาแล้วฆ่าฟัน
ฯลฯ

ดำริพลางทางหาเข้ามาขู่
มึงจะสู้ฝีมือกูหรือไฉน
ยังไม่ฆ่าถ้ากูจะปล่อยไป
กลัวจะไม่ต่อตีจะหนีกู ฯ

นายด่านเห็นเป็นต่อหัวร่อร่า
ให้เหมือนว่าแต่สักหนจะบนหมู
อย่าพักเย้ยเลยถ้าปล่อยจงคอยดู
แม้ไม่สู้ภูวนัยไม่ใช่ชาย
ฯลฯ

ท้าวเจ้าเมืองราหุโลมจึงให้มีหนังสือไปบอกว่า นายด่านแดนมหาชลาไหลคิดการขบถ ผู้ใดจะเข้าด้วยนายด่านก็ไม่ห้ามปราม

แล้วเอาตรามาประทับคำรับสั่ง
อย่ากักขังเข่นฆ่าให้อาสัญ
แล้วปลดเปลื้องเครื่องพิฆาตราชทัณฑ์
ธงสำคัญส่งให้รีบไคลคลา ฯ

นายด่านรับจับธงเดินตรงออก
แกล้งโบกบอกหญิงชายทั้งซ้ายขวา
เราจะไปให้ผู้รู้วิชา
มาเข่นฆ่าโคตรท้าวเจ้าบุรี
ฯลฯ

<< ย้อนกลับ || สารบัญ || หน้าถัดไป >>