พื้นฐานพระคริสตธรรมคัมภีร์

ผู้เขียนพระคริสตธรรมคัมภีร์

การปักใจเชื่ออย่างมั่นคงว่าพระคัมภีร์ได้รับการดลใจจากพระเจ้าเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ผู้ที่เขียนพระคริสตธรรมคัมภีร์บันทึกทุกตัวอักษร โดยแรงดลใจของพระวิญญาณที่พวกเขาไม่อาจต้านทานได้ คำพูดเหล่านั้นจึงไม่ใช่คำพูดของพวกเขาเอง พระวจนะของพระองค์เป็นความจริง (ยอห์น 17:17) และเป็นประโยชน์ในการสอนและการตักเตือนว่ากล่าว (2 ทิโมธี 3:16,17) ไม่น่าประหลาดใจเลยว่าเหตุใดพระวจนะของพระเจ้าจึงไม่เป็นที่รู้จัก เหตุผลก็คือ ความจริงเป็นสิ่งที่น่าเจ็บปวด
เยเรมีย์ ผู้เผยพระวจนะต้องทนทุกข์กับการถูกต่อต้าน เพราะท่านเผยพระวจนะตามที่พระเจ้าดลใจท่าน ท่านจึงตัดสินใจที่จะไม่บันทึกพระวจนะที่ท่านได้รับ แต่เนื่องจากการจะบันทึกพระวจนะของพระเจ้าเป็นไปตามน้ำพระทัยของพระเจ้า ไม่ใช่ตามใจของมนุษย์ ท่านจึงถูก "นำโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์" และไม่มีทางเลือกอื่นใดในเรื่องนี้ "ข้าพระองค์เป็นที่ให้เขาหัวเราะวันยังค่ำ ทุกคนเยาะเย้ยข้าพระองค์…ถ้าข้าพระองค์จะกล่าวว่า "ข้าพเจ้าจะไม่อ้างถึงพระองค์หรือกล่าวในพระนามของพระองค์อีก" ก็มีสิ่งในใจของข้าพระองค์เหมือนไฟไหม้อัดอยู่ในกระดูกของข้าพระองค์ และข้าพระองค์ก็อ่อนเปลี้ยที่ต้องอัดมันไว้ และข้าพระองค์ก็อัดไว้ไม่ไหว" (เยเรมีย์ 20:7,9)

ถ้าหากคนเหล่านี้ได้รับการดลใจเพียงครึ่งๆ กลางๆ เราก็จะไม่ได้รับรู้ถึงพระวจนะที่แท้จริงของพระเจ้าหรือพระวิญญาณของพระเจ้า ถ้าหากสิ่งที่พวกเขาบันทึกเป็นพระวจนะของพระเจ้าจริงๆ แล้วละก็ พวกเขาจะต้องถูกครอบด้วยพระวิญญาณของพระเจ้าในช่วงที่พวกเขาได้รับการดลใจ ถ้าไม่เช่นนั้น ผลงานของพวกเขาก็จะไม่ใช่พระวจนะแท้ๆ ของพระเจ้า การยอมรับว่าพระวจนะของพระเจ้าเป็นของพระเจ้าทั้งหมด สร้างแรงจูงใจให้เรามีความต้องการที่จะอ่านและเชื่อฟังพระวจนะมากขึ้น "พระดำรัสของพระองค์นั้นทดลองดีแล้ว และผู้รับใช้ของพระองค์รักพระดำรัสนั้น" (สดุดี 119:140)

พระธรรมทุกเล่มในพระคริสตธรรมคัมภีร์เป็นงานของพระเจ้าที่พระองค์ทรงกระทำผ่านพระวิญญาณไม่ใช่ผ่านงานเขียนของมนุษย์ ความจริงข้อนี้เห็นได้โดยการพิจารณาถึงการที่พระคริสตธรรมคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่กล่าวอ้างถึงข้อความในพระคริสตธรรมคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิมดังนี้

มัทธิว 2:5 เขียนไว้ว่า "ผู้เผยพระวจนะได้เขียนไว้" นั่นคือพระเจ้าทรงเขียนผ่านทางผู้เผยพระวจนะ”
"ซึ่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ตรัสไว้โดยโอษฐ์ของกษัตริย์ดาวิด (กิจการของอัครทูต 1:16 คือข้อความที่เปโตรกล่าวอ้างจากสดุดีและฮีบรู 3:7)

ผู้ที่เขียนพระคริสตธรรมคัมภีร์จึงไม่มีความสำคัญสำหรับคริสเตียนในยุคแรกๆ ความจริงที่ว่าคำพูดของพวกเขาได้รับการดลใจจากพระวิญญาณของพระเจ้าเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า

<<ย้อนกลับ || หน้าถัดไป>>

1 พระเจ้า
2 พระวิญญาณของพระเจ้า
3 พระสัญญาของพระเจ้า
4 พระเจ้ากับความตาย
5 แผ่นดินของพระเจ้า
6 พระเจ้าและความชั่วร้าย
7 การบังเกิดพระเยซู
8 ธรรมชาติของพระเยซู
9 การรับบัพติศมา
10 ชีวิตในพระคริสต์

คำเผยพระวจนะส่วนตัว