ในปฐมกาลพระวาทะดำรงอยู่ : พื้นฐานพระคริสตธรรมคัมภีร์

พื้นฐานพระคริสตธรรมคัมภีร์

ในปฐมกาลพระวาทะดำรงอยู่

ยอห์น 1:1-3

"ในปฐมกาลพระวาทะดำรงอยู่ และพระวาทะทรงสถิตอยู่กับพระเจ้า และพระวาทะทรงเป็นพระเจ้า ในปฐมกาลพระองค์ทรงดำรงอยู่กับพระเจ้า ในบรรดาสิ่งที่เป็นมานั้น ไม่มีสักสิ่งเดียวที่ได้เป็นมานอกเหนือพระวาทะ" (ยอห์น 1:1-3)

พระธรรมบทนี้ หากเข้าใจอย่างถูกต้อง จะยืนยันและขยายข้อสรุปที่อยู่ในหัวข้อสุดท้ายนี้ อย่างไรก็ตาม พระธรรมบทนี้มักจะถูกเข้าใจผิดและสอนผิดว่า พระเยซูทรงสถิตในสวรรค์ก่อนที่จะมาบังเกิด ความเข้าใจอันถูกต้องของพระธรรมบทนี้จะเกิดจากการตระหนักถึงความหมายที่ถูกต้องของคำว่า “พระวาทะ” พระวาทะในที่นี้ไม่ใช่ตัวบุคคล เพราะไม่มีใคร “อยู่กับ” พระเจ้าได้แล้วยังเป็นพระเจ้าอีกด้วย คำว่า "logos" ในภาษากรีก ซึ่งแปลว่า "วาทะ" ในที่นี้ไม่ได้แปลว่า “พระเยซู” แต่จะถูกแปลว่า "พระวาทะ" รวมทั้ง

สาเหตุ เหตุ

การสื่อสาร คำสอน

ความตั้งใจ การเทศน์สั่งสอน

เหตุผล คำพูด

ข่าวดี

"พระวาทะ" ถูกพูดถึงโดยใช้คำว่า "เขา" เพราะ "logos" ในภาษาฮีบรูเป็นคำเพศชาย แต่ไม่ได้หมายความว่า เขาคือพระเยซู ภาษาเยอรมันใช้คำว่า "das wort" (ไม่มีเพศ) ภาษาฝรั่งเศสใช้คำว่า "la parole" ซึ่งเป็นคำเพศหญิง ดังนั้น “พระวาทะ” ไม่ได้หมายถึงตัวบุคคลเพศชาย

"ในปฐมกาล"

"พระวาทะ" สามารถหมายถึงความคิดข้างในที่แสดงออกมาเป็นคำพูดหรือการสื่อสารอย่างอื่น ในปฐมกาล พระเจ้ามี "พระวาทะ" และมีศูนย์กลางอยู่ที่พระคริสต์ พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงกระทำให้พระดำริของพระเจ้าเป็นจริง จึงมีความเชื่อมโยงระหว่างพระวิญญาณบริสุทธิ์ และพระวจนะของพระองค์ (ดูหัวข้อ 2.2) พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงกระทำให้แผนงานของพระเจ้าสำเร็จ และดลใจให้มีการบันทึกพระวจนะของพระองค์ตั้งแต่ปฐมกาล ดังนั้นจึงเป็นผู้สื่อสารเรื่องพระคริสต์ พระคริสต์เป็น "พระวาทะ" ของพระเจ้า พระวิญญาณของพระเจ้าจึงเผยแผนการของพระเจ้าเกี่ยวกับพระคริสต์ในการกระทำของพระวาทะ เหตุการณ์ในพระคริสตธรรมคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิมจึงเป็นเรื่องเกี่ยวกับพระคริสต์ แต่เราย้ำมากเกินไปไม่ได้ว่าพระคริสต์ไม่ใช่ "พระวาทะ" แผนการความรอดโดยทางพระคริสต์ต่างหากคือ
"พระวาทะ" "Logos" (พระวาทะ) มักจะถูกใช้ในเรื่องของข่าวประเสริฐเกี่ยวกับพระคริสต์ เช่น "พระวาทะของพระคริสต์” (โคโลสี 3:16; เทียบ มัทธิว 13:19; ยอห์น 5:24; กิจการของอัครทูต 19:10 ;1เธสะโลนิกา 1:8) 'Logos' เกี่ยวกับพระคริสต์ ไม่ใช่ตัวของพระคริสต์ เมื่อพระคริสต์มาบังเกิด "พระวาทะ" ถูกเปลี่ยนเป็นเลือดเนื้อ
"พระวาทะได้บังเกิดเป็นมนุษย์" (ยอห์น 1:14) พระเยซูคือ "พระวาทะบังเกิดเป็นมนุษย์" ไม่ใช่ "พระวาทะ" กล่าวคือพระองค์กลายเป็น "พระวาทะ" โดยการมาบังเกิดมากกว่าจะเป็น "พระวาทะ" ก่อนหน้านี้

แผนการหรือข่าวเกี่ยวกับพระคริสต์อยู่กับพระเจ้าในปฐมกาล แต่มาปรากฏเป็นตัวคนคือพระคริสต์ และมาปรากฏเป็นคำสอนเรื่องข่าวประเสริฐในศตวรรษแรก พระเจ้าตรัสผ่านพระคริสต์มายังเรา (ฮีบรู 1:1,2) ครั้งแล้วครั้งเล่าที่พระคริสต์ตรัสพระวจนะของพระเจ้าและกระทำการอัศจรรย์ในพระนามของพระเจ้า เพื่อเผยให้เรารู้จักพระเจ้า (ยอห์น 2:22; 3:34; 7:16; 10:32,38; 14:10,24)

เปาโลปฏิบัติตามพระบัญชาของพระคริสต์ที่ให้ประกาศข่าวประเสริฐของพระองค์แก่บรรดาประชาชาติ "ตามที่ได้ประกาศเรื่องพระเยซูคริสต์ ตามการเปิดเผยข้อความอันล้ำลึกซึ่งได้ปิดบังไว้ตั้งแต่อดีตกาล แต่มาบัดนี้ได้เปิดเผย ให้ชนชาติทั้งปวงเห็นประจักษ์" (โรม 16:25,26 เทียบ 1 โครินธ์ 2:7) ชีวิตนิรันดร์ได้มาโดยการงานของพระคริสต์เท่านั้น (ยอห์น 3:16; 6:53) แม้พระเจ้าจะทรงมีแผนการความรอดให้มนุษย์มาตั้งแต่ปฐมกาล การเปิดเผยให้เห็นถึงแผนการนี้เกิดขึ้นภายหลังการมาบังเกิดและสิ้นพระชนม์ของพระเยซู "ชีวิตนิรันดร์ซึ่งพระเจ้า…ทรงสัญญาไว้ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ แต่ให้เวลาที่พระองค์ทรงกำหนดไว้ ก็ได้ทรงโปรดให้พระวาทะของพระองค์ปรากฏด้วยการประกาศ" (ทิตัส 1:2-3) ผู้เผยพระวจนะของพระองค์มักจะถูกพูดถึงราวกับว่ามีชีวิตอยู่ในเวลานั้น (ลูกา 1:70) ในนัยที่ "พระวจนะ" ที่พวกเขาเผยมีอยู่กับพระเจ้าตั้งแต่ปฐมกาล

คำอุปมาของพระเยซูเผยให้เราเห็นถึงคำของผู้เผยพระวจนะที่พูดถึงพระองค์ "เราจะอ้าปากกล่าวคำอุปมา เราจะกล่าวข้อความซึ่งปิดซ่อนไว้ ตั้งแต่เดิมสร้างโลก"
(มัทธิว 13:35) โดยนัยนี้เองที่ "พระวาทะดำรงอยู่กับพระเจ้า…ในปฐมกาล” และ
"บังเกิดเป็นมนุษย์" เมื่อพระคริสต์มาบังเกิด

<<ย้อนกลับ || หน้าถัดไป>>

1 พระเจ้า
2 พระวิญญาณของพระเจ้า
3 พระสัญญาของพระเจ้า
4 พระเจ้ากับความตาย
5 แผ่นดินของพระเจ้า
6 พระเจ้าและความชั่วร้าย
7 การบังเกิดพระเยซู
8 ธรรมชาติของพระเยซู
9 การรับบัพติศมา
10 ชีวิตในพระคริสต์

คำเผยพระวจนะส่วนตัว