ขนบธรรมเนียม ประเพณี วัฒนธรรม อารยธรรม >>

มหัศจรรย์แห่งน้ำ

น้ำเป็นทรัพยากรธรรมชาติที่มีคุณค่ายิ่งแก่มวลมนุษย์ น้ำมีความผูกพันกับวิถีชีวิตของคนไทยสืบต่อกันมาทุกยุคทุกสมัย และมีบทบาทสำคัญอย่างมากต่อการอยู่รอดของสิ่งมีชีวิตทั้งมวลบนโลกใบนี้ น้ำเป็นสัญลักษณ์แห่งการเริ่มต้น การดำรงอยู่ และการสิ้นสุดของสรรพสิ่ง โดยปรากฎในรูปแบบของพิธีกรรม วัฒนธรรมและประเพณี เป็นเป็นเครื่องหมายของความสะอาดบริสุทธิ์ ความชุ่มฉ่ำ ร่มเย็น ไม่ว่าเราจะทำให้น้ำร้อนขึ้นด้วยวิธีใด ชั่วระยะเวลาหนึ่งน้ำก็จะกลับมาเย็นดังเดิม
                   นอกจากนี้น้ำยังมีความหมายถึงการประสานสมัคคีอีกด้วย ทั้งนี้เพราะน้ำเป็นสิ่งที่ไม่แยกจากกัน แม้จะใช้สิ่งอื่นคั่นไว้ เมื่อเอาสิ่งนั้นออก น้ำก็จะหลอมรวมกันเหมือนเดิมอย่างแนบสนิท ไม่มีรอยร้าวใดๆทั้งสิ้น ฉะนั้นมนุษย์ชาติจึงใช้น้ำทำหน้าที่เป็นตัวกลาง ประสานความศรัทธาของมนุษย์ในรูปแบบต่างๆ และนั่นเองคือความมหัศจรรย์ของน้ำ ที่ปรากฎอยู่บนพื้นพิภพ ทั้งเรื่องราว ความเชื่อ และความเป็นจริง

น้ำจากมวยผมพระแม่ธรณี
ในสมัยพุทธกาล เมื่อครั้งที่พระโพธิสัตว์กำลังตรัสรู้นั้น พญามารได้ยกทัพมาขัดขวาง ข่มขู่ แต่ด้วยบุญบารมี พระแม่ธรณีได้ปรากฎกายขึ้นบิดมวยผม ทำให้เกิดน้ำท่วมใหญ่พัดพากองทัพมารแตกพ่ายไป ครั้นวันรุ่งขึ้นพระโพธิสัตว์ก็ตรัสรู้เป็น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ด้วยเหตุนี้ น้ำจากมวยผมพระแม่ธรณี จึงเป็นความมหัศจรรย์ของน้ำที่ทรงคุณค่าต่อพุทธศาสนา

น้ำเสี่ยงทาย
สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นกับชีวิตล้วนเป็นสิ่งไม่แน่นอน ดังนั้นเพื่อความสบายใจ มนุษย์เราจึงมีความเชื่อเรื่องโชคชะตาและการเสี่ยงทาย การใช้น้ำในการเสี่ยงทาย นับเป็นความเชื่อที่มีมาแต่ครั้งพุทธกาล ก่อนตรัสรู้ องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ได้มีการลอยถาดข้าวมธุปายยาสของ นางสุชาดา เพื่อเป็นการเสี่ยงทาย ว่าจะได้บรรลุสัมมาสัมโพธิญาณหรือไม่ หรือกระทั่งในวรรณคดีอย่างลิลิตพระลอ ก็มีความเชื่อเรื่องการเสี่ยงทายกับแม่น้ำกาหลง เป็นต้น

 

น้ำอมฤต
เมื่อครั้งที่เหล่าเทวดาและอสูรใช้พญานาคพันรอบเขาพระสุเมธุ เพื่อกวนเกษียรสมุทธนั้น ได้เกิดของ 14 สิ่งผุดขึ้นมาด้วย และน้ำอมฤตหรือน้ำทิพย์ ก็เป็นหนึ่งในของวิเศษที่เกิดจากพิธีนั้น ครั้นเมื่อเกิดอมฤต พระราหูจึงแอบคว้าไปดื่ม แต่พระจันทร์เห็น จึงบอกพระนารายณ์ พระองค์จึงขว้างจักรไปตัดคอพระราหูขาดเป็น 2 ท่อน แต่ด้วยฤทธิ์ของน้ำอมฤต จึงทำให้พระราหูไม่ตาย และตามล้างแค้นพระจันทร์ ดังนั้นเมื่อพระราหูเห็นพระจันทร์ จึงตรงเข้ากัดกินตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

อ่านหน้าถัดไป >>>