ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>

พระวรสารแห่งชีวิต

     ชีวิตมนุษย์มีต้นกำเนิดในองค์พระผู้เป็นเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์จึงมาจากพระเจ้าและเป็นของพระเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์เป็นของขวัญล้ำค่าที่พระเจ้าทรงประทานให้แก่โลก

บทนำ
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทส่งท้าย

7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

8. กาอิน “โกรธมากหน้าบึ้งตึง เพราะพระเจ้าพอพระทัยอาแบลและเครื่องบูชาของเขา” (ปฐก 4:4-5) พระคัมภีร์ตอนนี้มิได้บอกถึงเหตุผลว่าทำไมพระเจ้าจึงทรงพอพระทัยเครื่องบูชาของอาแบลมากกว่าเครื่องบูชาของกาอิน อย่างไรก็ตาม พระคัมภีร์ก็บอกไว้ชัดเจนว่า แม้พระเจ้าจะทรงพอพระทัยเครื่องบูชาของอาแบลมากกว่า พระองค์ก็ไม่ปิดกั้นการสนทนากับกาอิน พระองค์ทรงตักเตือนกาอินโดยทรงบอกว่าเขามีอิสระเสรีเมื่อต้องเผชิญกับความชั่วร้าย นั่นคือ มนุษย์ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าแล้วให้ต้องเผชิญกับความชั่วร้าย แน่นอน กาอินก็เหมือนกับอาดัมที่ถูก ล่อลวงจากพลังชั่วร้ายของบาป ซึ่งเปรียบประดุจสัตว์ร้ายที่หมอบอยู่ที่ประตูใจ คอยตะครุบตัวเขาเป็นเหยื่อของมันแต่กาอินยังคงเป็นอิสระเมื่อเผชิญกับบาป เขาสามารถเอาชนะบาปได้ และต้องเอาชนะมันให้ได้ “บาปกำลังหมอบอยู่ที่ประตูคอยตะครุบตัว ท่าน แต่ท่านจะต้องเอาชนะมันให้ได้” (ปฐก 4:7)

ความอิจฉาและความโกรธเข้ามามีอำนาจครอบงำเหนือคำเตือนของพระเจ้า กาอินจึงลงมือทำร้ายอาแบลและฆ่าเขาเสีย ดังที่เราอ่านพบในหนังสือคำสอนของพระศาสนจักรคาทอลิกว่า “ในพระคัมภีร์การเล่าเรื่องกาอินพี่ชายฆ่าอาแบลผู้น้อง แสดงถึงว่าตั้งแต่แรกเริ่มประวัติศาสตร์มนุษย์ มนุษย์มีความโกรธฉุนเฉียวและอิจฉา อันเป็นผลเนื่องมาจากบาปกำเนิดมนุษย์ได้กลายเป็นศัตรูของมนุษย์ด้วยกัน”10

พี่น้องฆ่าพี่น้องด้วยกัน การฆ่าคนตายทุกครั้งก็เหมือนกับการที่พี่น้องฆ่ากันในครั้งแรกนั้น ถือเป็นการล่วงละเมิดต่อเผ่าพันธ์มนุษย์ “ทางด้านชีวิตจิต” ที่ผูกผันมนุษย์ทั้งหลายเป็นครอบครัวใหม่ร่วมกัน11 ซึ่งในครอบครัวใหญ่นี้ มนุษย์ทุกคนมีส่วนร่วมในความดีงามขั้นพื้นฐานร่วมกัน นั่นคือ ศักดิ์ศรีเท่าเทียมกันของความเป็นมนุษย์ ไม่บ่อยครั้งนักที่เผ่าพันธ์ของ “เลือดเนื้อเดียวกัน” ถูกล่วงละเมิดด้วยเช่นกัน ยกตัวอย่างเช่นในกรณีการทำแท้ง หรือในบริบทที่กว้างขึ้นของครอบครัวหรือตระกูลหนึ่ง มีการยุยงหรือลงมือกระทำการุณยฆาตเกิดขึ้น เป็นต้น ณ รากเหง้าของการกระทำรุนแรงล่วงละเมิดต่อชีวิตเพื่อนมนุษย์เช่นนี้ ก็มีการยอมตาม “ความคิดชั่วร้าย” ซึ่ง “เป็นฆาตกรมาตั้งแต่แรกเริ่ม” (ยน 8:44) ดังที่ท่านยอห์นอัครสาวกเตือนเราไว้แล้วว่า“นี่คือคำสอนที่ท่านทั้งหลายได้ฟังมาตั้งแต่แรกเริ่ม คือ เราจงรักกัน อย่าเป็นเหมือนกาอิน ซึ่งมาจากมารร้าย และฆ่าน้องชายของตน” (1 ยน 3:11-12) การที่กาอินฆ่าน้องชายของตนตั้งแต่แรกเริ่มประวัติศาสตร์มนุษย์จึงเป็นสักขีพยานอันน่าเศร้าถึงการที่ความชั่วร้ายแผ่กระจายเข้ามารวดเร็วยิ่งนัก นั่นคือ การที่มนุษย์เป็นกบฏต่อต้านพระเจ้า ก็ตามติดมาด้วยการรบสู้กันถึงตายระหว่างมนุษย์ด้วยกันเอง

หลังจากการก่ออาชญากรรมนั้น พระเจ้าทรงเข้ามาจัดการแก้แค้นให้ผู้ที่ถูกฆ่า ต่อพระพักตร์พระเจ้าผู้ตรัสถามกาอินเรื่องชะตากรรมของอาแบลน้องชาย แทนที่กาอินจะแสดงความเสียใจและขออภัย เขากลับย้อนตอบพระเจ้าอย่างยะโสว่า “ข้าพเจ้า ไม่ทราบ ข้าพเจ้าเป็นผู้ดูแลน้องหรือ” (ปฐก 4:9) คำพูดที่ว่า “ข้าพเจ้าไม่ทราบ” หมายถึงว่า กาอินพยายามปกปิดความผิดของตนโดยการกล่าวเท็จ สิ่งที่ได้เป็นมาและยังคงเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ในปัจจุบันนี้ เมื่อลัทธิความคิดมากมายหลากหลายพยายามหาข้อแก้ตัว และหลบซ่อนการกระทำผิดอันโหดร้ายต่อชีวิตมนุษย์ “ข้าพเจ้าเป็นผู้ดูแลน้องหรือ” หมายถึงว่า กาอินไม่ต้องการคิดถึงเรื่องน้องชายของตน และไม่ยอมรับผิดชอบใดๆ ที่มนุษย์จะต้องรับผิดชอบต่อเพื่อนมนุษย์คนอื่นๆ นั้นด้วย เราอดคิดไม่ได้ว่า แนวโน้มในยุคปัจจุบันก็เป็นเช่นว่านี้ที่มนุษย์มากมายไม่ยอมรับผิดชอบต่อเพื่อนพี่น้องชาย-หญิงของตน สภาพเลวร้ายของแนวโน้มเช่นนี้ยังรวมถึงเรื่องการที่มนุษย์ขาดความเห็นอกเห็นใจต่อสมาชิกที่อ่อนแอที่สุดในสังคมของตน ซึ่งได้แก่ ผู้สูงอายุ ผู้เจ็บป่วย ผู้อพยพ และเด็กๆ และยังแสดงอาการเฉยเมยต่อกันซึ่งมักจะพบได้บ่อยๆ ในการแสดงความสัมพันธ์ต่อกันระหว่างประชาชาติทั้งหลายในโลก แม้เมื่อคุณค่าพื้นฐาน อาทิเช่นเรื่องการเอาตัวรอด อิสระเสรีภาพ และสันติภาพเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยก็ตาม

แชร์ไปที่ไหนดี แชร์ให้เพื่อนสิ แชร์ให้เพื่อนได้ แชร์ให้เพื่อนเลย