ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>
ชีวิตมนุษย์มีต้นกำเนิดในองค์พระผู้เป็นเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์จึงมาจากพระเจ้าและเป็นของพระเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์เป็นของขวัญล้ำค่าที่พระเจ้าทรงประทานให้แก่โลก
บทนำ
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทส่งท้าย
29
30
31 32 33
34 35 36
37 38 39
40
41 42 43
44 45 46
47 48 49
50 51
47.
พันธกิจของพระเยซูเจ้าที่พระองค์ทรงรักษาผู้คนมากมายให้หายจากโรคนั้น
แสดงถึงความเอาพระทัยใส่อันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าที่ทรงสนพระทัยแม้กระทั่งชีวิตฝ่ายร่างกายของเรามนุษย์
พระเยซูเจ้าในฐานะ นายแพทย์ผู้รักษาทั้งร่างกายและจิตใจมนุษย์ ถูกส่งมาจากพระบิดา
เพื่อประกาศข่าวดีแก่คนยากจน และเพื่อรักษาผู้ทุกข์ระทมใจ (เทียบ ลก 4:18 ; อสย
61:1) ภายหลังเมื่อพระองค์ทรงส่งบรรดาสาวกของพระองค์ไปในโลก
พระองค์ก็ทรงมอบหมายงานให้พวกเขา
เป็นพันธกิจที่มีการรักษาคนเจ็บป่วยควบคู่ไปกับการประกาศพระวรสาร
และจงไปประกาศว่าอาณาจักรสวรรค์ใกล้เข้ามาแล้ว จงรักษาคนเจ็บไข้
จงปลุกคนตายให้กลับคืนชีพ จงรักษาคนโรคเรื้อนให้สะอาด จงขับไล่ปีศาจให้ออกไป (มธ
10:7-8 ; เทียบ มก 6:13 ; 16-18)
แน่นอน
ชีวิตของร่างกายในสภาพที่อยู่บนโลกนี้มิใช่เป็นสิ่งที่ดีนักสำหรับผู้มีความเชื่อ
โดยเฉพาะเมื่อเขาถูกเรียกร้องให้อุทิศชีวิตของตนเพื่อสิ่งที่ดีกว่า
ดังที่พระเยซูเจ้าทรงตรัสไว้ว่า ผู้ใดใคร่รักษาชีวิตของตนให้รอดพ้น
จะต้องสูญเสียชีวิตนั้น แต่ถ้าผู้ใดเสียชีวิตของตนเพราะเราและเพราะข่าวดี
ก็จะรักษาชีวิตได้ (มธ 8:35)
พระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่ให้ตัวอย่างเราไว้มากมายในเรื่องนี้
พระเยซูเจ้ามิได้ทรงลังเลพระทัยที่จะพลีพระองค์เอง
และทรงยินดีมอบพระองค์เองเป็นเครื่องบูชาแด่พระบิดาเจ้า (เทียบ ยน 10:17)
และเพื่อทุกคนที่เป็นของพระองค์ (เทียบ ยน 10:15) ความตายของท่านยอห์น บัปติส
ผู้นำหน้าองค์พระผู้ไถ่ ก็เป็นสักขีพยานได้ว่า
การเป็นอยู่บนโลกนี้นั้นมิใช่เป็นสิ่งดีงามแบบเด็ดขาด สิ่งสำคัญกว่าก็คือ
การดำรงตนซื่อสัตย์ต่อพระวาจาของพระเจ้า แม้กระทั่งต้องเสี่ยงชีวิตของตนก็ตาม
(เทียบ มก 6:17-29)
ท่านสเทเฟนผู้ยอมสละชีวิตของท่านบนโลกนี้เพราะท่านซื่อสัตย์เป็นพยานถึงการกลับคืนพระชนมชีพของพระองค์
ก็ได้ดำเนินตามแบบอย่างของพระอาจารย์
และได้เผชิญหน้ากับคนเหล่านั้นที่กำลังเอาหินขว้างใส่ท่านด้วย
คำอธิษฐานภาวนาของพระเจ้าโปรดทรงอภัยให้พวกเขาด้วย (เทียบ กจ 7:59-60)
ท่านจึงกลายเป็นมรณสักขีองค์แรกของบรรดามรณสักขีอีกจำนวนนับไม่ถ้วนที่พระศาสนจักรเคารพให้เกียรติท่านนับแต่แรกทีเดียว
อย่างไรก็ตาม
ไม่มีใครเลือกได้ตามใจชอบของตนว่าเขาจะมีชีวิตอยู่หรือจะตายผู้เป็นนายเหนือการตัดสินใจนี้แต่ผู้เดียวคือองค์พระผู้สร้างที่เรามีชีวิตเคลื่อนไหว
และมีความเป็นอยู่ในพระองค์ (กจ 17:28)
ใครๆ ที่ยึดมั่นในบทบัญญัติของพระเจ้า จะมีชีวิต
(มรค 4:1) : จากบทบัญญัติแห่งภูเขาซีนายมาถึง
การประทานพระจิตเป็นของขวัญ
