ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>

พระวรสารแห่งชีวิต

    ชีวิตมนุษย์มีต้นกำเนิดในองค์พระผู้เป็นเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์จึงมาจากพระเจ้าและเป็นของพระเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์เป็นของขวัญล้ำค่าที่พระเจ้าทรงประทานให้แก่โลก

บทนำ
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทส่งท้าย

52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64
65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77

60. มีบางคนพยายามหาข้อแก้ต่างให้การทำแท้งเป็นสิ่งชอบธรรมโดยอ้างว่าผลของการปฏิสนธินั้น อย่างน้อยเมื่อนับกันตามจำนวนวันแล้ว ก็ยังไม่อาจถือได้ว่าเป็นชีวิตของบุคคลมนุษย์ได้ แต่อันที่จริงแล้ว “นับแต่เมื่อไข่ได้รับการผสมพันธุ์ ชีวิตก็เริ่มขึ้นแล้ว ซึ่งชีวิตนั้นมิใช่เป็นของผู้เป็นพ่อ หรือของผู้เป็นแม่ แต่เป็นชีวิตของมนุษย์ใหม่อีกคนหนึ่งที่มีการเจริญเติบโตเป็นของตนเอง ชีวิตนั้นจะไม่เคยเป็นชีวิตมนุษย์ได้เลยถ้าหากมิใช่เป็นมนุษย์ตั้งแต่บัดนั้นมาแล้ว สิ่งนี้เป็นเรื่องที่ชัดเจนเสมอมาและ...วิทยาการสมัยใหม่ด้านพันธุศาสตร์ก็ยืนยันชัดเจนในเรื่องนี้ วิทยาการนี้ชี้ให้เห็นว่านับแต่แรกปฏิสนธินั้น ก็เกิดมีโครงการเฉพาะของสิ่งที่ชีวิตใหม่นี้จะเป็นแล้ว นั่นคือ เป็นบุคคลมนุษย์ เป็นมนุษย์เฉพาะผู้หนึ่งที่มิติด้านคุณลักษณะต่างๆ ของเขาได้รับการกำหนดไว้แล้ว นับแต่เมื่อไข่ได้รับการผสมพันธุ์นั้น การเผชิญภัยของชีวิตมนุษย์คนหนึ่งก็เริ่มต้นขึ้น และสมรรถภาพแต่ละอย่างก็ต้องอาศัยเวลา ซึ่งค่อนข้างเป็นเวลายาวนาน เพื่อจะได้พบสถานที่และตำแหน่งที่เขาจะแสดงตนได้” ถึงแม้เรื่องการที่วิญญาณเข้ามาอยู่ในกายมนุษย์นั้นจะไม่สามารถบอกได้ชัดเจนแน่นอนด้วยข้อมูลด้านการทดลองก็ตาม ผลจากการศึกษาค้นคว้าทางวิทยาศาสตร์ในเรื่องตัวอ่อนมนุษย์ก็ให้ “การบ่งชี้อันมีคุณค่าสำหรับการวินิจฉัยได้ด้วยเหตุผลถึงการที่วิญญาณเข้ามาอยู่กับกายมนุษย์ ณ เวลาที่เริ่มเป็นชีวิตนั้นขึ้นมาแล้วเป็นไปได้อย่างไรที่มนุษย์คนหนึ่งจะไม่เป็นบุคคลมนุษย์ได้เล่า?”

ยิ่งกว่านั้น สิ่งที่สำคัญมากจากมุมมองด้านกฎข้อบังคับทางศีลธรรม ก็คือ เพียงแค่มีความน่าจะเป็นไปได้ว่ามีชีวิตมนุษย์เกิดขึ้นมาแล้ว ก็น่าจะเพียงพอที่จะตัดสินได้ว่าเป็นการห้ามชัดเจนมิให้มีการเข้าไปแทรกแซงใดๆ ที่มุ่งเพื่อทำลายตัวอ่อนมนุษย์เป็นอันขาดเพราะเหตุนี้เองนอกเหนือจากข้อโต้แย้งทางด้านวิทยาศาสตร์ และการยืนยันต่างๆ ทางด้านปรัชญา ซึ่งอำนาจสั่งสอนของพระศาสนจักรยังมิได้ลงไปทำการเสวนาในเรื่องดังกล่าวนี้อย่างชัดเจน พระศาสนจักรก็ได้สั่งสอนและยังคงสอนอยู่เสมอมาว่าผลของการสืบพันธุ์มนุษย์ นับแต่แรกเริ่มที่เกิดผสมพันธุ์กันขึ้นนั้น ต้องได้รับการประกันว่าจะได้รับความเคารพแบบไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทางด้านศีลธรรมต่อความเป็นเอกภาพครบถ้วนของร่างกายและจิตวิญญาณของบุคคลมนุษย์ นั่นคือ “มนุษย์ต้องได้รับการเคารพให้เกียรติ และได้รับการปฏิบัติเช่นบุคคลมนุษย์นับแต่แรกเริ่มที่เขาปฏิสนธินั้น และนับแต่จุดนั้นแล้วที่สิทธิการเป็นมนุษย์ของเขาจะต้องได้รับการยอมรับ ซึ่งสิทธิแรกสุดก็คือ สิทธิอันมิอาจถูกล่วงละเมิดได้ของบุคคลมนุษย์ผู้บริสุทธิที่จะมีชีวิตอยู่”