ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>
ชีวิตมนุษย์มีต้นกำเนิดในองค์พระผู้เป็นเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์จึงมาจากพระเจ้าและเป็นของพระเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์เป็นของขวัญล้ำค่าที่พระเจ้าทรงประทานให้แก่โลก
บทนำ
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทส่งท้าย
52
53 54 55
56 57 58
59 60 61
62 63 64
65 66 67
68 69 70
71 72 73
74 75 76
77
75. บทบัญญัติของพระเจ้าสอนเราถึงเรื่องวิถีทางดำเนินชีวิตมนุษย์
กฎบัญญัติห้ามทำผิดศีลธรรมเหล่านั้น
ซึ่งบ่งถึงการเลือกกระทำการบางอย่างนั้นเป็นสิ่งที่รับไม่ได้ทางด้านศีลธรรม
มีคุณค่ายิ่งยวดต่ออิสรภาพของมนุษย์
นั่นคือกฎบัญญัติเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ใช้การได้เสมอทุกหนทุกแห่งโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ
กฎเหล่านั้นชี้ให้เห็นชัดว่าการเลือกกระทำการบางอย่างนั้นเป็นสิ่งที่เข้าไม่ได้โดยสิ้นเชิงกับความรักของพระเจ้า
และกับศักดิ์ศรีของบุคคลมนุษย์ผู้ถูกสร้างขึ้นมาตามภาพลักษณ์ของพระองค์
การเลือกกระทำเช่นนั้นไม่อาจไถ่ถอนได้ด้วยการตั้งใจกระทำความดีใดๆ
หรือผลที่เกิดขึ้นตามมาทดแทนได้
การเลือกเหล่านั้นขัดกันอย่างยิ่งกับสายสัมพันธ์ระหว่างบุคคลมนุษย์ด้วยกัน
การเลือกเหล่านั้นขัดแย้งตรงกันข้ามกับการตัดสินใจขั้นพื้นฐานของมนุษย์ที่จะดำเนินชีวิตของตนมุ่งเข้าหาพระเจ้า
ตามความหมายนี้กฎบัญญัติห้ามทำผิดศีลธรรมจึงมีบทบาทสำคัญยิ่งทางด้านบวก
คำว่า อย่า (หรือ ห้าม) ซึ่งกฎบัญญัติเหล่านี้เรียกร้องอย่างไม่มีเงื่อนไขนั้น
ทำให้ข้อจำกัดเด็ดขาดนั้นปรากฏเด่นชัดขึ้นมา ซึ่งปัจเจกบุคคลนั้นไม่อาจลดตัว
ลงมาอยู่ใต้ข้อจำกัดเหล่านั้นได้ ในเวลาเดียวกัน
กฎบัญญัติเหล่านั้นก็บ่งชี้ถึงขั้นระดับน้อยสุดที่มนุษย์จะต้องให้ความเคารพ
และระดับน้อยสุดที่เขาจะต้องเริ่มจากบทบัญญัติเหล่านี้ เพื่อจะกล่าว ตอบรับ
ครั้งแล้วครั้งเล่า เป็นคำ ตอบรับ ซึ่งจะ ค่อยๆ
รวมเอาโลกทัศน์ทั้งหมดของความดีเข้ามาไว้ด้วยกัน (เทียบ มธ 5:48)
บทบัญญัติของพระเจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งกฎบัญญัติห้ามทางด้านศีลธรรมนั้น
เป็นการเริ่มต้นและเป็นขั้นตอนแรกอันจำเป็นของการเดินทางไปสู่อิสรภาพดังที่ท่านนักบุญเอากุสตินเขียนไว้ว่า
การเริ่มต้นของอิสรภาพ ก็คือ การเป็นอิสระจากการกระทำผิดหนักทั้งหลาย...อาทิเช่น
การฆ่าคน การผิดประเวณี การเป็นชู้ การลักขโมย การฉ้อโกง
การทำทุรจารสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ฯลฯ เป็นต้น
เมื่อมนุษย์หยุดการทำผิดเหล่านั้นได้แล้วเท่านั้น
(และคริสตชนทุกคนจะต้องไม่กระทำความผิดชั่วร้ายเหล่านี้เป็นอันขาด)
มนุษย์จึงจะเริ่มยกศีรษะของตนขึ้นมุ่งสู่อิสรภาพได้
แต่นี่เป็นแค่เพียงการเริ่มต้นของอิสรภาพเท่านั้น หาใช่เป็นอิสรภาพสมบูรณ์ไม่
