ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>
ชีวิตมนุษย์มีต้นกำเนิดในองค์พระผู้เป็นเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์จึงมาจากพระเจ้าและเป็นของพระเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์เป็นของขวัญล้ำค่าที่พระเจ้าทรงประทานให้แก่โลก
บทนำ
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทส่งท้าย
78 79
80 81 82
83 84 85
86 87 88
89 90
91 92 93
94 95 96
97 98 99
100 101
89. หน่วยงานและศูนย์ที่ให้บริการแก่ชีวิต และงานริเริ่มอื่นๆ
เพื่อให้การสนับสนุน
และเพื่อความสมานฉันท์ที่สภาพการณ์อาจจะเสนอแนะให้ต้องมีขึ้นในบางครั้งบางคราวนั้น
จำเป็นต้องได้รับการอำนวยการโดยบุคคลที่เต็มใจเข้ามาทำงาน
และเป็นผู้ที่มีจิตสำนึกเต็มที่ถึงความสำคัญของพระวรสารแห่งชีวิต เพื่อ
ความดีของมนุษย์แต่ละคน และของสังคมด้วย
ความรับผิดชอบเฉพาะโดยตรงนั้นเป็นของบุคลากรด้านสาธารณสุข
อันได้แก่แพทย์ เภสัชกร พยาบาล จิตตาภิบาล นักบวชชาย-หญิง
ผู้บริหารและอาสาสมัครทั้งหลาย อาชีพ
ของคนเหล่านี้เรียกร้องให้พวกเขาเป็นผู้พิทักษ์และผู้รับใช้ชีวิต มนุษย์
ในบริบทด้านวัฒนธรรมและด้านสังคมในยุคปัจจุบัน ซึ่ง
วิทยาศาสตร์และปฏิบัติการทางการแพทย์เสี่ยงที่จะมองไม่เห็น
ถึงมิติด้านจริยธรรมที่แฝงอยู่ภายในนั้น
พวกมืออาชีพด้านสาธารณสุขเหล่านี้อาจถูกประจญอย่างมากในหลายครั้งให้กลายเป็นผู้บังคับควบคุมชีวิต
หรือยิ่งกว่านั้น เป็นตัวการก่อให้เกิด ความตายขึ้นเสียเอง
เมื่อต้องเผชิญกับการประจญให้กระทำ เช่นนี้
ความรับผิดชอบของพวกเขาในเวลานี้ก็ยิ่งต้องมีมากขึ้น แรงบันดาลใจลึกซึ้ง
และแรงสนับสนุนมากที่สุดของความรับผิดชอบนี้ขึ้นอยู่กับมิติด้านจริยธรรมที่มีอยู่ภายในและมิอาจปฏิเสธได้ของการมีอาชีพทางการสาธารณสุขนี้นั่นเอง
อันเป็นสิ่งที่คำสาบานตามจรรยาบรรณแพทย์ (Hippocratic Oath) ที่มีมาแต่นมนาน
และยังคงมีผลใช้ได้อยู่จนกระทั่งเวลานี้ ยอมรับรู้ไว้นั้น
เป็นคำสาบานที่เรียกร้องให้แพทย์ทุกคน อุทิศตนให้ความเคารพเต็มที่ต่อชีวิต
มนุษย์และต่อความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตมนุษย์
การให้ความเคารพเต็มที่ต่อชีวิตมนุษย์ผู้บริสุทธิ์ทุกชีวิตนั้นยังเรียกร้องให้ทำการคัดค้านได้ตามมโนธรรมต่อการทำแท้งที่มีการจัดเตรียมการไว้และการทำการุณยฆาตด้วย
การก่อให้เกิดความตาย ไม่สามารถถือว่าเป็นรูปแบบของการให้การรักษาทางการแพทย์ได้
แม้แต่เมื่อความตั้งใจนั้นเป็นไปตามการร้องขอของผู้ป่วยก็ตาม
มันเป็นการกระทำตรงกันข้ามกับการมีอาชีพเป็นผู้ดูแลรักษาสุขภาพของมนุษย์
ซึ่งมุ่งให้เป็นอาชีพที่ยืนยันมั่นคงเต็มที่เพื่อชีวิตโดยไม่หวั่นเกรงสิ่งใดทั้งสิ้น
งานศึกษาวิจัยหลักคุณธรรมด้านชีวแพทย์ (bio-ethical research) ด้วยเช่นกัน
ซึ่งเป็นสนามงานที่นำผลประโยชน์ใหญ่หลวงมาสู่มวลมนุษย์ ก็จะต้องปฏิเสธ
ไม่ยอมรับการทดลองการค้นคว้าวิจัย หรือการประยุกต์ต่างๆ ที่
ไม่ยอมรับศักดิ์ศรีอันมิอาจล่วงละเมิดได้ของบุคคลมนุษย์ และ หากเป็นเช่นนี้
ก็มิใช่เป็นงานรับใช้มนุษย์อีกต่อไปแต่กลับเป็น เครื่องมือที่ทำร้ายมนุษย์จริงๆ
โดยแฝงมาในรูปว่าเป็นการช่วยเหลือ ผู้คนทั้งหลาย