ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>

พระวรสารแห่งชีวิต

    ชีวิตมนุษย์มีต้นกำเนิดในองค์พระผู้เป็นเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์จึงมาจากพระเจ้าและเป็นของพระเจ้า ทุกชีวิตมนุษย์เป็นของขวัญล้ำค่าที่พระเจ้าทรงประทานให้แก่โลก

บทนำ
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทส่งท้าย

102 103 104

102. ตอนท้ายพระสมณสารฉบับนี้ เป็นธรรมดาที่เราจะหันกลับไปหาองค์พระเยซูเจ้าอีกครั้งหนึ่งพระองค์ผู้เป็น “เด็กน้อยมาบังเกิดเพื่อเรา” (เทียบ อสย 9:6) ในพระองค์เราจะได้ พิศเพ่งรำพึงถึง “องค์ชีวิต” ซึ่ง “ปรากฏให้เราได้เห็น” ( 1 ยน 1:2) ในธรรมล้ำลึกแห่งการบังเกิดของพระคริสตเจ้า มีการพบปะกันระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์เกิดขึ้น และการเดินทางบนโลกนี้ของ พระบุตรพระเจ้าก็เริ่มต้นขึ้น เป็นการเดินทางที่จะบรรลุถึงจุดหมายสูงสุดที่การมอบชีวิตของพระองค์บนไม้กางเขน โดยการสิ้น พระชนม์ของพระองค์ พระคริสตเจ้าจะทรงมีชัยเหนือความตาย และพระองค์ทรงกลายเป็นบ่อเกิดนำชีวิตใหม่มาให้มนุษย์ทุกคน

ผู้ที่ยอมรับ "องค์ชีวิต" นั้นในนามของมนุษย์ทุกคนและเพราะเห็นแก่เรามนุษย์ทุกคน ก็คือ พระนางพรหมจารีมารีย์ พระนางจึงใกล้ชิดและสนิทสัมพันธ์เป็นส่วนตัวกับพระวรสารแห่งชีวิต การยอมรับของพระนางมารีย์ เมื่อเทวทูตแจ้งสารและความเป็นมารดาของพระนางนั้น ปรากฏเด่นชัดแต่แรกเริ่มธรรมล้ำลึกแห่งชีวิตที่พระคริสตเจ้าทรงมอบให้แก่มนุษยชาติแล้ว (เทียบ ยน 10:10) โดยการยอมรับของพระนาง และการดูแลเอาใจใส่ ด้วยความรักต่อชีวิตขององค์พระวจนาตถ์ผู้ทรงรับเอากายมาเป็นมนุษย์นั้นเอง ชีวิตมนุษย์ก็ได้รับการช่วยให้รอดพ้นจากการ ถูกตัดสินให้ต้องพบกับความตายนิรันดร เพราะเหตุนี้เอง พระนางมารีย์ “ก็เช่นเดียวกับพระศาสนจักรที่พระนางเป็นต้นแบบ จึงเป็นมารดาของมนุษย์ทุกคนที่เกิดใหม่สู่ชีวิต อันที่จริง พระนางเป็นมารดาขององค์ชีวิต ที่โดยองค์ชีวิตนั้นมนุษย์ทุกคนมีชีวิตอยู่ และเมื่อพระนางให้กำเนิดชีวิตนั้นจากตัวพระนางเอง พระนางก็ให้กำเนิดใหม่แก่ทุกคนที่จะต้องมีชีวิต อยู่ด้วยองค์ชีวิตนั้นด้วย”138

ในขณะที่พระศาสนจักรพิศเพ่งรำพึงถึงการเป็นมารดา ของพระนางมารีย์ พระศาสนจักรก็ค้นพบความหมายแห่งการ เป็นมารดาของตนเองและค้นพบวิถีทางที่พระศาสนจักรถูก เรียกให้แสดงออกถึงการเป็นมารดานั้นด้วย ในขณะเดียวกัน ประสบการณ์แห่งการเป็นมารดาของพระศาสนจักร ก็นำไปสู่ ความเข้าใจลึกซึ้งถึงประสบการณ์ของพระนางมารีย์ในฐานะเป็น ต้นแบบอันมิอาจเปรียบได้ของวิธีที่ชีวิตควรจะได้รับการต้อนรับ และการดูแลเอาใจใส่ด้วย

“เครื่องหมายยิ่งใหญ่ปรากฏในสวรรค์
คือสตรีผู้หนึ่งมีดวงอาทิตย์เป็นอาภรณ์”
(วว. 12:1) : การเป็นมารดาของพระนางมารีย์
กับการเป็นมารดาของพระศาสนจักร