ปรัชญา อภิปรัชญา ญาณวิทยา จิตวิทยา ตรรกศาสตร์

ปรัชญาสาขาคุณวิทยา

ความหมายของค่านิยม
ความเกี่ยวข้องกันระหว่างคุณวิทยากับค่านิยมและลักษณะต่าง ๆ ของค่านิยม
ค่านิยมของลัทธิปรัชญากลุ่มลัทธิจิตนิยมกับการศึกษา
ค่านิยมของปรัชญากลุ่มลัทธิสัจนิยมกับการศึกษา
ค่านิยมของปรัชญากลุ่มลัทธิปฏิบัตินิยมกับการศึกษา
จริยศาสตร์กับการศึกษา

ค่านิยมของปรัชญากลุ่มลัทธิสัจนิยม (realism) กับการศึกษา

         ลักษณะของค่านิยมของปรัชญากลุ่มลัทธินิยมนี้มีลักษณะคล้ายกับค่านิยมของปรัชญากลุ่มลัทธิจิตนิยมที่ยึดถือว่า ลักษณะความจำเป็นเบื้องต้นของค่านิยมเป็นความถาวรเบื้องแรกแต่แตกต่างในตัวของมันเองตามเหตุผลของการคิด ฝ่ายลัทธิสัจนิยมจะเห็นด้วยกับ Aristotle ว่ามีกฏศีลธรรมของจักรวาลอยู่และใช้ประโยชน์ได้ด้วยการใช้เหตุผลซึ่งผูกมัดให้มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีเหตุผล ฝ่ายลัทธิสัจนิยมของศาสนาคริสต์ยอมรับว่ามนุษย์สามารถเข้าใจกฏศีลธรรมนี้ได้มากโดยการใช้เหตุผลแต่เป็นการเชื่อว่า กฎต่าง ๆ เหล่านั้นสร้างขึ้นโดยพระเจ้ามอบให้มนุษย์ปฏิบัติและยึดถือ และโดยที่ความเชื่อทางศาสนาคริสต์เชื่อว่ามนุษย์มีบาปหรือมลทินติดมาแต่กำเนิดที่เรียกว่า “บาปกำเนิด” ดังนั้นมนุษย์จึงไม่อาจปฏิบัติเรื่องค่านิยมได้โดยปราศจากการช่วยเหลือของพระเจ้า

ปรัชญาเมธีฝ่ายลัทธิสัจนิยมที่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์จะปฏิเสธค่านิยมที่กล่าวถึงนี้ โดยไม่เชื่อความศักดิ์สิทธิที่มีอำนาจเหนือธรรมชาติแต่จะเชื่อว่าทั้งธรรมชาติของมนุษย์กับธรรมชาติโดยทั่วไปของมนุษย์เป็นสิ่งคงที่ ค่านิยมของสิ่งหนึ่งกับอีกสิ่งหนึ่งก็คงที่ด้วยมันเป็นจริงเช่นนี้แต่การปฏิบัติจะแตกต่างกันออกไปโดยการพิจารณาตามส่วนต่างๆ ของโลก แต่แต่ค่านิยมพื้นฐานจะคงอยู่เช่นเดิม ซึ่งทางฝ่ายลัทธิจิตนิยมจะถือว่ามนุษย์เป็นความสมบูรณ์ แต่ฝ่ายนักสัจนิยมวิทยาศาสตร์จะถือว่า มนุษย์เป็นอย่างที่เขาเป็นอยู่ และไม่สมบูรณ์

ฝ่ายลัทธิสัจนิยมยอมรับว่าครูควรต้องเป็นผู้ให้ หรือบอกค่านิยมต่าง ๆ ที่ได้กลั่นกรองดีแล้วให้กับนักเรียน ศีลธรรมเบื้องต้นและมาตราฐานของสุนทรียศาสตร์ซึ่งครูสอนนักเรียนไม่ควรมีผลเพียงชั่วคราวเท่านั้น นักเรียนควรได้เข้าใจอย่างกระจ่างชัดถึงธรรมชาติของความถูกและความผิด โดยยึดจุดมุ่งหมายของความดีและความงามที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ในแบบนิยมของศีลธรรมและสุนทรียศาสตร์ การสอนของฝ่ายนี้จะมุ่งเน้นเนื้อหาชา โรงเรียนควรต้องสร้างปัจเจกบุคคลให้เป็นผู้รอบรู้ตามความเชื่อของ Aristotle ถือว่า นักเรียนควรจะได้รับการอบรมสั่งสอนให้มีชีวิตอยู่โดยมาตราฐานทางศีลธรรมของจักวาล และเป็นมาตราฐานที่เป็นจริงที่สุด เพราะอะไรที่เป็นสิ่งที่ถูก จะถือเป็นสิ่งที่ถูกสำหรับมนุษย์โดยทั่วไป จะไม่ใช่ถูกเฉพาะในมวลสมาชิกของชนผิวหนึ่งหรือสังคมหนึ่งเท่านั้น เป็นความจำเป็นของนักเรียนที่จะแสวงหาคุณลักษณะนิสัยที่ดี เพราะคุณงามความดีจะไม่มาหามนุษย์เองแบบอัตโนมัติ แต่เป็นสิ่งที่ต้องเรียนรู้และใฝ่หา

ปราชญ์ฝ่ายลัทธิสัจนิยมของศาสนาคริสต์ประกาศว่า จริยศาสตร์ตามธรรมชาติไม่เป็นการเพียงพอเพราะมนุษย์ถูกสร้างขึ้นเกินกว่าที่ธรรมชาติจะเข้าใจได้เพื่อให้บรรลุถึงสภาพที่เหนือธรรมชาติ นั่นคือการนิพพานของวิญญาณ ดังนั้นเป้าประสงค์ของการศึกษาศีลธรรมจึงเป็นเรื่องของการล่อให้เกิดความต้องการในเรื่องวิญญาณ

นักเรียนควรจะได้รับการสอนให้รักษาวิญญาณของเขาให้บริสุทธิ์และสูงส่งเพื่อให้เป็นอิสระพ้นจากมลทินและบาป นักเรียนจะต้องแสวงหาความดีและหลีกเลี่ยงความชั่วไม่ใช่เพราะเหตุผลที่เป็นเรื่องทางสังคมแต่เป็นความประสงค์ของพระเจ้าและโดยที่ธรรมชาติของมนุษย์มีบาปติดตัวมาตั้งแต่กำเนิดดังได้กล่าวมาแล้ว การศึกษาจึงมรบทบาทในเรื่องการแก้ไข วินัยที่เข้มแข็งเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อขจัดนิสัยที่เลว และปลูกฝังนิสัยที่ดีแทนทั้งหมดนี้ตั้งอยู่บนรากฐานของความศรัทธาเพื่องานการศึกษาจะไดั้สมฤทธิ์ผล

ส่วนครูฝ่ายลัทธิสัจนิยมจะสอนนักเรียนว่าอะไรถูก อะไรผิดซึ่งมาจากความเข้าใจที่มีต่อธรรมชาติของมนุษย์แต่ไม่ใช่จากหลักของศาสนา หลักศีลธรรมจะวางอยู่บนรากฐานของวิธีการทางวิทยาศาสตร์ที่มุ่งแสดงให้เห็นว่ามนุษย์เป็นสัตว์พิเศษชั้นสูงโดยจะยึดถือว่ามนุษย์จะต้องเอาชนะความเลวด้วยการพัฒนาสิ่งแวดล้อมที่เขาอาศัยอยู่ ค่านิยมของปรัชญาฝ่ายลัทธิสัจนิยมนี้ มุ่งในเรื่องการปลูกฝังและพัมนาตนเองตามความสามารถของแต่ละบุคคลโดยเน้นในเรื่องปัญาความฉลาดและขอบเขตของศีลธรรมจากประสบการณ์ Broudy ได้กล่าวไว้ว่า

“สำหรับเรื่องการศึกษา ค่านิยมจะหมายถึงความเหมาะสมที่ดีที่สุด สูงส่งที่สุดของวัฒนธรรมของอายุขัยของปัจเจกบุคคล ซึ่งหมายถึงการให้บุคคลได้กลายเป็นผู้มีความรู้ ความชำนาญ ในทุกสาขาของชีวิตมนุษย์ เพื่อว่าบุคคลจะได้ไม่เพียงมีชีวิตอยู่เท่านั้น แต่ให้มีชีวิตอยู่ดีด้วย…”