ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ บุคคลสำคัญ ประเทศและทวีป >>
กัณหา เคียงศิริ
กัณหา เคียงศิริ (26 กุมภาพันธ์ 2454 - 23
มิถุนายน 2542) นักเขียนหญิงที่มีชื่อเสียงของไทย ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์
ปีพ.ศ. 2529 มีนามปากกาว่า ก.สุรางคนางค์
กัณหา เคียงศิริ เดิมชื่อ ชื้น วรรธนะภัฎ เขียนในแนวสัจนิยม
ยึดถือความสมจริง มีผลงานเขียน 200 เรื่อง คือ นวนิยายเรื่องสั้น 100 เรื่อง
นวนิยายเรื่องยาว 45 เรื่อง เรื่องแปล 1 เรื่อง บทละคร 3 เรื่อง บทร้อยกรอง 1 ชิ้น
และสารคดีหลายเรื่อง
นอกจากเป็นนักเขียนนวนิยายแล้ว
ก.สุรางคนางค์ยังเป็นนักเขียนคอลัมน์และนักไขปัญหา
เคยเป็นบรรณาธิการหนังสือพิมพ์"เมืองทอง"รายวัน และผู้อำนวยการ"นารีนารถ"รายสัปดาห์
เจ้าของสำนักพิมพ์รสมาลิน
ราชวิถีได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์เบญจมาภรณ์มงกุฏไทย
และเบญจมาภรณ์ช้างเผือก ใน ปี พ.ศ. 2495 และ 2497 ตามลำดับ
และเคยเป็นกรรมการฝ่ายจรรยามารยาทของสภาวัฒธรรมแห่งชาติ
นามปากกา
1. ก.สุรางคนางค์ ใช้เขียนนวนิยาย เรื่องสั้นและเรื่องยาว
2.
รสมาลิน เขียนคอลัมน์
3. นคร สุรพันธ์ เขียนสารคดี
4. มลฤดี
ใช้เขียนคอลัมน์ตอบปัญหาประจำนิตยสารสกุลไทย ต่อมา คุณหญิงกุลทรัพย์ เกษแม่นกิจ
ใช้นามปากกานี้ตอบปัญหาในคอลัมน์แทน
ก.สุรางคนางค์ เกิด ณ คลองบางกอกใหญ่ ปากคลองนางลำเจียก จังหวัดนนทบุรี
(ปัจจุบันเป็นเขตหนึ่งของกรุงเทพมหานคร) เป็นบุตรีของขุนตำรวจโทพระยาสุริยะภักดี
(บุญช่วย วรรธนะภัฎ) ข้าราชการในสำนักตำรวจหลวง และนางสุริยะภักดี (หวั่น)
เป็นบุตรคนแรกในจำนวน 3 คน น้องชายชื่อชาลี น้องสาวชื่อดารา ชื่อ "กัณหา"
พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าพระราชทานให้เมื่อวันที่
24 พฤษภาคม พ.ศ. 2462
ระหว่างอายุ 15-16 ปี เคยเข้าไปอยู่ในวังสวนสุนันทา
ก.สุรางคนางค์ได้รับการศึกษาจากโรงเรียนเซนต์ฟรังซิสซาเวียร์คอนแวนต์
และสำเร็จระดับมัธยมปีที่ 8 จากโรงเรียนราชินีบน เคยเรียนภาษาอังกฤษกับแหม่ม
และเรียนภาษาฝรั่งเศสกับพระเรี่ยมวิรัชพากย์ สำเร็จแล้วเป็นครูโรงเรียนราชินี
สอนภาษาไทยประจำชั้น ม. 6 อยู่ 3 ปี และเคยถวายพระอักษรสมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ
เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี
ก.สุรางคนางค์ ชอบการประพันธ์ตั้งแต่อยู่ ม.6 เขียนเรื่องสั้นเรื่องแรก
ชื่อ "มาลินี" โดยใช้นามปากกาจากชื่อย่อตามด้วยคำประพันธ์ที่ชอบ เกิดเป็นนามปากกา
"ก.สุรางคนางค์" ลงในเดลิเมล์วันจันทร์ นวนิยายเรื่องแรก คือ "กรองกาญจน์"
โด่งดังในหมู่นักอ่านด้วยเรื่อง "หญิงคนชั่ว" ในปี พ.ศ. 2480
ช่วงระยะสงครามโลกครั้งที่สอง "บ้านทรายทอง"เป็นที่นิยม จนสร้างเป็นละครและภาพยนตร์
ตามมาด้วย "ดอกฟ้า" และ"โดมผู้จองหอง" จนกระทั่ง ถึง "เขมรินทร์-อินทิรา"
ก.สุรางคนางค์ สมรสกับ ป.บูรณปกรณ์ (ปกรณ์ บูรณปกรณ์ หรือนามเดิม ป่วน
บูรณศิลปิน) เมื่อ 23 ธันวาคม 2497 มีหม่อมเจ้าพิจิตรจิรภา เทวกุล ประทานงานสมรสให้
เนื่องจากบิดาไม่ยอมให้แต่งงานเพราะรังเกียจอาชีพนักเขียนไส้แห้งของป.บูรณปกรณ์
มีธิดาและบุตร 2 คน คือ นุปกรณ์ (ตุ๊ดตู่) และกิติปกรณ์ (ติ๊ดตี่) เมื่อ
ป.บูรณปกรณ์ถึงแก่กรรมแล้ว ต่อมาจึงสมรสใหม่ กับเล็ก เคียงศิริ
ก.สุรางคนางค์ถึงแก่กรรมด้วยโรคชรา เมื่อเช้าวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2542
ที่บ้านซอยอ่อนนุช
ผลงานที่พิมพ์เผยแพร่แล้ว
กรองกาญจน์ (พ.ศ. 2479)
กุหลาบแดง (พ.ศ. 2498)
เกิดมาชั่ว (ชุดนิยายเรื่องสั้น)
เขมรินทร์ - อินทิรา
คนรักของข้าพเจ้า (ชุดนิยายเรื่องสั้น - พ.ศ.
2498)
ความคิดคำนึง
ความสุขครั้งสุดท้าย
ค่าชีวิตสาว (พ.ศ. 2492)
ค่าทางใจ
คุณครูอินทิรา (พ.ศ. 2504)
คุณหญิงพวงแข
คู่ครอง (พ.ศ. 2483)
จอมเทียน
จุดหมายปลายทาง
ชั่วชีวิตหนึ่ง (พ.ศ. 2489)
ชุมทางรัก (พ.ศ. 2507)
ดอกฟ้า (พ.ศ. 2496 และสร้างเป็นภาพยนตร์ครั้งแรก พ.ศ. 2499)
ดาวประดับเกียรติ (ชุด 1 -11 ชุดนิยายเรื่องสั้น
โดมผู้จองหอง (พ.ศ. 2497)
ถ่านไฟเก่า
ทางสายเปลี่ยว(พ.ศ. 2494 และนำมาสร้างเป็นละครโทรทัศน์ 2 ครั้ง)
เทพราช
ธารโศก
นี่แหละรัก (พ.ศ. 2502)
บ้านทรายทอง (พ.ศ. 2493 และสร้างเป็นภาพยนตร์ครั้งแรก พ.ศ. 2499)
บ้านและการสมรส
ปราสาททราย(พ.ศ. 2500)
ปราสาทรัก
ปลายเนิน (ชุดนิยายเรื่องสั้น)
ปัทมา วรารักษ์
ปิ่นไพร (พ.ศ. 2499)
พจมาน สว่างวงศ์ (พ.ศ. 2493)
พวงร้อย (ชุดนิยายเรื่องสั้น)
พันทิพา
เพื่อนบ้าน
ภายใต้ดวงดาว
ภูชิชย์-นริศรา
ยอดปรารถนา (ชุดนิยายเรื่องสั้น)
รอยจารึก
รักประกาศิต (พ.ศ. 2509)
รักอันสุนทร
ราชาวดีสีม่วง
รุ่งอรุณ (พ.ศ. 2496)
เรวดี (พ.ศ. 2484)
แรงอธิษฐาน
ลูกรักลูกชัง (พ.ศ. 2478)
วสันต์พิศวาส
สะใภ้ท่านข้าหลวง
สุภาพบุรษชาวดิน (พ.ศ. 2505)
หญิงคนชั่ว (พ.ศ. 2480 และสร้างเป็นภาพยนตร์ พ.ศ. 2498)
หมอภัคพงศ์
