ขนบธรรมเนียม ประเพณี วัฒนธรรม อารยธรรม >>
ประวัติความเป็นมาของขนบธรรมเนียมประเพณีทหารเรือ
ขนบธรรมเนียมประเพณีของทหารเรือ
ประเพณีทหารเรืออื่น ๆ
มรรยาทบางอย่างของทหารเรือ
ขนบธรรมเนียมประเพณีของทหารเรือ
การเคารพด้วยนกหวีดเรือ
นกหวีดเรือที่จ่ายามใช้นั้น
เป็นสิ่งที่เก่าแก่ที่สุดและเป็นเครื่องประดับของบุคคลผู้มีอาชีพในทางทะเลอย่างหนึ่ง
นกหวีดเรือหรือขลุ่ยในสมัยโบราณซึ่งทาสในเรือแกลเลย์ของกรีซและโรมเป็นคนกระเชียงนี้
ใช้สำหรับการบอกจังหวะกระเชียง
ตามรายงานปรากฏว่านกหวีดเรือได้ใช้ในสงครามครูเสดในปี พ.ศ.1791
เมื่อคนถือหน้าไม้ชาวอังกฤษถูกเรียกขึ้นมาบนดาดฟ้าเพื่อให้ทำการยิงตามสัญญาณ
ในสมัยหนึ่งนกหวีดเรือ
ได้กลายเป็นเครื่องประดับสำหรับตำแหน่งราชการและในบางกรณีก็ใช้เป็นเครื่องประดับสำหรับเกียรติยศตามตำแหน่งด้วยเหมือนกัน
จอมพลเรือมีนกหวีดทองคำผูกติดกับสร้อยห้อยคอ
นกหวีดเรือทำด้วยเงินใช้สำหรับผู้บังคับบัญชาชั้นสูงสุดทั้งหลายเป็นเครื่องหมายสำหรับราชการ
หรือห้อย นกหวีดเงินที่คอเพิ่มจากนกหวีดทองคำเกียรติยศอีกด้วย
นกหวีดเรือในปัจจุบันใช้สำหรับการเคารพและสำหรับบอกคำสั่งแก่ทหาร
ในการรบที่นอกเมืองเบรสต์ เมื่อ 25 เม.ย. พ.ศ.2056 ระหว่างเสอร์
เอดเวอร์ด โฮวาร์ด จอมพลเรือและบุตรเอิรล แห่งเชอร์เรย์ กับ เชอวาลีเอเปรตังต์ เดอ
บีดูช์ เล่ากันว่า เมื่อจอมพลเรือแน่ใจว่าจะถูกจับเป็นเชลยแล้ว
ท่านได้ขว้างนกหวีดทองคำลงทะเลไปแต่นกหวีดเงินซึ่งเป็นเครื่องหมายแห่งการบังคับบัญชายังคงซ่อนอยู่ในตัวท่าน
น้ำหนักถือเป็นเกณฑ์ของนกหวีดเกียรติยศ และชื่อส่วนต่าง ๆ
ของนกหวีดนั้นพระเจ้าเฮนรี่ที่ 8 เป็นผู้ทรงตั้งขึ้น พระองค์ได้ออกกฤษฎีกาว่า
นกหวีดจะต้องหนัก 12 ฮูนส์ (Oons) ทองคำ ซึ่งคำว่าฮูนส์เป็นที่มาของคำว่า เอาช์
สร้อยที่ใช้ห้อยคอต้องทำด้วยทองคำเหมือนกันและจะต้องมีเนื้อทองของเหรียญดูกัต
นอกจากนกหวีดจะใช้เป็นเครื่องประดับสำหรับตำแหน่งในทางการและสำหรับนายทหารใช้เมื่อออก
คำสั่งเอง ยังใช้สำหรับการรับรองบุคคลชั้นสูงอีกด้วย
การที่ทหารมาแถวที่ข้างกราบเรือ ตามที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบันนี้
สืบเนื่องแต่กาลก่อนการเป่านกหวีดเรือเคารพพร้อมด้วยยามยืนรับรอง
จึงกลายเป็นประเพณีสืบต่อกันมา
ประเพณีในสมัยเรือใบนั้น ย่อมจัดให้มีการประชุมกันในเรือธง
และเพื่อที่จะเชื้อเชิญนายทหารไปรับประทานอาการร่วมกันขณะที่เรือจอดอยู่ในทะเล
ในเมื่อโอกาสอำนวยบางครั้งอากาศทำให้เกิดความจำเป็นที่จะต้องชักผู้ที่เชิญมานั้นขึ้นทางเก้าอี้จ่ายาม
โดยใช้นกหวีดเรือเป่าบอกเพลงชักขึ้นหรือหย่อนลงมา (หะเบส หรือ หะเรีย)
เนื่องจากทหารประจำเรือต้องคอยชักคนขึ้นเรือนี้เอง
และด้วยการที่เขามาร่วมกันข้างเรือ จึงทำให้เกิดประเพณีที่จะต้องมาคอยต้อนรับขึ้น
ต่อมาก็เลยกลายเป็นมารยาทของชายเรือไปในอันที่จะต้องกระทำ ใน
ราชนาวีอังกฤษเมื่อได้รับรายงานว่าผู้บังคับการเรือมาใกล้จะถึงเรือ
นายยามจะออกคำสั่ง Hoist him in ซึ่งแปลว่า ชักเขาขึ้นมาบนเรือ
มีนิทานท้ายเรือ ซึ่งไม่ยืนยันว่าจะเป็นความจริงเพียงใด
เล่าว่าเมื่ออังกฤษทำสงครามกับฝรั่งเศสในเดือนเมษายน พ.ศ.2325
ในการยุทธ์ที่เกาะเซนต์ นายพลเรือรอดนีย์เป็นแม่ทัพเรือและได้ชัยชนะ
วันหนึ่งทางฝ่ายบ้านเมืองได้จัดให้มีการเลี้ยงฉลองชัยชนะแก่กองทัพเรือ
บรรดานายทหารในกองทัพเรือทั้งหมดได้รับเชิญไปในงาน
เนื่องจากการดื่มอวยพรครั้งแล้วครั้งเล่า
ในเวลากลับนายทหารจึงต้องช่วยท่านแม่ทัพในการลงเรือเล็ก
ประกอบกับวันนั้นอากาศไม่ดีคลื่นจัดลมแรง
เมื่อกลับถึงเรือคนอื่นต่างต้องฝ่าอันตรายช่วยตัวเองในการขึ้นเรือ แต่ท่านแม่ทัพ
แม้จะทำการใหญ่สำเร็จแล้ว ก็ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้
ผู้บังคับการเรือจึงให้สั่งให้นำเรือโบตไปที่หลักเดวิท
และชักเอาร่างของท่านแม่ทัพขึ้นทางนั้น
รุ่งขึ้นท่าแม่ทัพได้ทราบความ
จึงมีคำสั่งไปยังเรือทั้งหลายในกองเรือนั้นว่า ถ้านายพลจะขึ้นมาบนเรือ
ให้เป่านกหวีดเพลงสัญญาชักขึ้น เพื่อเป็นการเคารพ 1 จบ
ครั้นต่อมาเมื่อเห็นว่าโดยที่การขึ้นเรือนกหวีดเรือ ได้เป่าเพลงคำนับแล้ว
เมื่อไปจากเรือก็ควรได้รับการเคารพเช่นเดียวกัน จึงได้มีคำสั่งอีกว่า
เมื่อนายพลจะไปจากเรือให้เป่านกหวีดเพลงหย่อนลงเพื่อเป็นการเคารพอีกจบหนึ่ง
ตามที่เล่ามานี้จึงเป็นอีกทางหนึ่งซึ่งเป็นที่มาของประเพณีการเคารพนกหวีดเรือ
การรับรองที่บันไดเรือในปัจจุบันนี้
เป็นมารยาทที่นิยมกันในระหว่างชาวเรือ แต่ในสหรัฐนาวีได้ขยายออกไปถึงทหารบก ทูต และ
กงสุล และเจ้าหน้าที่ในแผนกนิติบัญญัติและเจ้าหน้าที่บริหารของรัฐด้วย
ซึ่งเป็นประเพณีเช่นเดียวกับราชนาวีไทย
แม้จะมีประเพณีดังกล่าวข้างต้นแล้วก็ดี สำหรับนายทหารเรือในนาวีด้วยกัน
ผู้ที่จะได้รับการเคารพด้วยนกหวีดเรือนั้น
ทุกนาวีย่อมกระทำแก่ผู้บังคับการเรือทุกคนไม่ว่าจะมียศชั้นใดและนายทหารตั้งแต่ชั้นนายนาวาขึ้นไป
แต่ถ้าเป็นนายทหารต่างประเทศแล้วไม่ว่าจะมียศชั้นใดย่อมได้รับการเคารพด้วยนกหวีดเรือเสมอไป
การเคารพด้วยนกหวีดเรือ
การกระทำความเคารพท้ายเรือ
ประเพณีการเคารพของทหารเรือ
การเคารพระหว่างเรือต่อเรือ
การยิงสลุต
การอวยพรระหว่างเรือ
พิธีวางกระดูกงูเรือ
พิธีปล่อยเรือลงน้ำ
พิธีรับมอบเรือ
พิธีขึ้นระวางประจำการ
พิธีฉลองเรือในต่างประเทศ
พิธีสวนสนามทางเรือ
พิธีบูชาแม่ย่านางเรือ
พิธีข้ามอีเควเตอร์
พิธีปลงศพในทะเล
การตั้งชื่อเรือ
การไว้ทุกข์ของเรือ
การชักหวูดเรือ
การสละเรือใหญ่
การประดับเหรียญตราที่อกซ้าย
การตีระฆังเรือบอกเวลา
ทางเดินบนดาดฟ้าเรือ
ทางขึ้นลงเรือใหญ่
การขึ้นลงเรือใหญ่
ระเบียบปฏิบัติเกี่ยวกับเรือเล็ก
เครื่องแบบทหารเรือ
วิธีซ่อนทรัพย์ในเรือ
ทำไมภายในห้องเรือรบสมัยโบราณจึงทาสีแดง
ช่องกระจก
