ประวัติศาสตร์ของศาสนา

ก่อนอื่นเราจะต้องยอมรับฐานเป็นข้อเท็จจริงอย่างแน่นอนว่าได้มีศาสนาในโลก และได้มีความสำนึกนอบน้อมต่อศาสนาใดศาสนาหนึ่งในจิตใจของเราอยู่แล้ว หรือเราต้องค้นดู ประวัติศาสตร์ว่าศาสดาเจ้าลัทธิองค์ใดองค์หนึ่งนี้มีจริงหรือไม่ และเนื่องจากประวัติศาสตร์เองก็อาจเป็นบันทึกที่ผิดพลาดได้ เราจึงจำต้องสอบมันด้วยประวัติศาสตร์ที่ผู้อื่นบันทึก ซึ่งถ้าให้ดีก็ต้องเป็นคนในสมัยเดียวกัน แต่ที่ดีที่สุดคือ ต้องทดสอบความจริงของประวัติศาสตร์นั้นๆ ด้วยโบราณวัตถุ ที่ถูกอ้างอิง ฉะนั้นการขุดค้นหาโบราณวัตถุจึงมีคุณค่าอย่างมากต่อศาสนาวิทยา เพราะหากขาดข้อนี้เสียแล้วศาสนาวิทยาก็จะไร้หลักฐานอันสำคัญไปเสียที่เดียวภารกิจที่แท้ของศาสนา สอนให้คนประพฤติดีเพื่อจะได้ไม่เบียดเบียนกันเองจะได้สามัคคีและช่วยเหลือกัน จะให้สามารถอยู่ในโลกกันได้ด้วยความพอใจและความสุข ทำได้เพียงแค่นี้ก็จะเป็นภารกิจอันยิ่งใหญ่แล้ว ศาสนาวิทยาย่อมดำเนินไปตามมติของขงจื้อที่ว่า “เรื่องของคนเป็นๆ ยังไม่ใคร่รู้จัก จะไปสนใจอะไรกับเรื่อง ของคนตายเล่า” ศาสนาเกิดในกลียุคประวัติศาสตร์บอกเราว่ามันเกิดมาในขณะที่มนุษย์กำลังระส่ำระสาย เบียดเบียน แตกแยกกัน อย่างรุนแรง ทั้งสิ้น และสิ่งเหล่านี้เองได้ผลักดันให้บรมศาสดาคิดค้นหาทางขึ้นแก้ไข และทางดังกล่าก็คือ คำสอนของท่านนั้นเอง การใช้คำว่า ยุคทอง กับเวลาที่ศาสนาเกิดขึ้นผิดถนัด เพราะศาสนาย่อมเกิดในกลียุค ทั้งสิ้น

» ศาสนวิทยาและจริยสังคมวิทยา

» ประวัติศาสตร์ของศาสนา

» ศาสนาแต่เบื้องบุพกาล

» วิญญาณนิยม และเทวนิยม

» ศาสนาแห่งความกลัว

» ศาสนาแห่งความสำนึกคุณ

» ศาสนาแห่งกลียุค

» แนวทางของจริยสังคมวิทยา

» กำเนิดและการแผ่พุทธศาสนา

» อารยธรรมดึกดำบรรพ์

» การแบ่งชนชั้นวรรณะในอินเดีย

» การค้นพบพุทธปรัชญา