วิญญาณนิยม และเทวนิยม

ในหมู่มนุษย์เบื้องบุพกาลกลุ่มหนึ่งๆนี้ ได้มีการร่วมแรงร่วมใจกันอยู่แล้ว ภัยระหว่างมนุษย์ต่อมนุษย์จึงมีน้อยมาก และก็เป็นธรรมดาอยู่จะต้องเพ่งเล็งภัยของธรรมชาติฐานเป็นใหญ่กว่าภัยอื่น ภัยธรรมชาติเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งสำหรับมนุษย์โบราณเพราะมันเกิดขึ้นเป็นการใหญ่คืออันตรายจากโรคระบาดก็อาจจะยังไม่รุนแรงเท่าภัยธรรมชาติและน่าจะมีน้อยครั้ง เพราะมนุษย์ไม่ได้อยู่มั่วสุมกันอย่างสำส่อนเช่นในปัจจุบันนี้ และอันตรายจากสัตว์ร้ายก็มีในวงแคบเฉพาะมนุษย์คนเดียวหรือสองสามคนเท่านั้น แต่ในกรณีที่มีพายุใหญ่พัดมาทำเอาต้นไม้บ้านช่องพังระเนระนาดมีฝนตกหนักอย่างลืมหูลืมตาไม่ขึ้น และผู้คนตกลงไปตายในรอยถล่มของผิโลก ภัยครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์โลกก็มีน้ำท่วมโลกแต่เบื้องบุพกาลอันปรากฎขึ้นที่บันทึกไว้ในคัมภีร์นี้จึงกลายเป็น วิธีการทางศาสนาแต่เบื้องบุพกาลไป

» ศาสนวิทยาและจริยสังคมวิทยา

» ประวัติศาสตร์ของศาสนา

» ศาสนาแต่เบื้องบุพกาล

» วิญญาณนิยม และเทวนิยม

» ศาสนาแห่งความกลัว

» ศาสนาแห่งความสำนึกคุณ

» ศาสนาแห่งกลียุค

» แนวทางของจริยสังคมวิทยา

» กำเนิดและการแผ่พุทธศาสนา

» อารยธรรมดึกดำบรรพ์

» การแบ่งชนชั้นวรรณะในอินเดีย

» การค้นพบพุทธปรัชญา