ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>
การเข้ามาของพวกโปรตุเกสกับคริสตศาสนา
ความปรารถนาของนักบุญฟรังซิส เซเวียร์
ธรรมทูตคณะโดมินิกันในสยาม
มรณสักขีองค์แรกในแผ่นดินสยาม
สิทธิอุปถัมภ์ศาสนา (Padroado)
ระบบ ปาโดรอาโด ของโปรตุเกส
การเข้ามาของคณะมิสซังต่างประเทศแห่งกรุงปารีส
สิทธิอุปถัมภ์ศาสนา (Padroado)
สิทธิอุปถัมภ์ศาสนา หรือที่เรียกว่า ปาโดรอาโด
เป็นสิทธิพิเศษที่พระศาสนจักรมอบให้แก่ประเทศสเปนและโปรตุเกส
เนื่องจากบรรดาธรรมทูตที่เข้ามาในสยามในศตวรรษที่ 16 และศตวรรษที่ 17 นั้น
ล้วนเป็นนักบวชที่มาจากมะละกา กัว มาเก๊า และมะนิลา ที่ขึ้นอยู่กับสิทธิพิเศษนี้
เมื่อบรรดาธรรมทูตเหล่านี้ต้องอยู่ร่วมกับธรรมทูตที่ทางสมณกระทรวงเผยแพร่ความเชื่อส่งมา
ได้แก่ ธรรมทูตของคณะมิสซังต่างประเทศแห่งกรุงปารีส (M.E.P.)
เท่ากับมีสองอำนาจอยู่ในที่เดียวกัน ปัญหาต่างๆ ย่อมเกิดขึ้น
ความหมายและต้นกำเนิดของปาโดรอาโด
ความหมาย
ปาโดรอาโด
ไม่ใช่เป็นเพียงรูปแบบของผลประโยชน์ทางพระศาสนจักร และการอุปถัมภ์ศาสนาของกษัตริย์
แต่ยังหมายถึงสัญญาที่ทำขึ้นระหว่างพระศาสนจักรกับรัฐ
เป็นรูปแบบหนึ่งของความสัมพันธ์ระหว่างสองสถาบันนี้
พระศาสนจักรเป็นสถาบันที่มีความสำคัญมากในทวีปยุโรป
ด้วยเหตุว่านับจากสมัยกลางจนถึงปี ค.ศ. 1415 (พ.ศ. 1958) ยุโรปและส่วนต่างๆ
ของโลกได้รู้จักคริสตศาสนาแล้ว
โดยเฉพาะยุโรปนั้นการแพร่ธรรมได้แผ่กว้างและขยายตัวไปทั่วทวีปทีเดียว
ด้วยความเชื่อในคริสตศาสนานี้
ทำให้พระสันตะปาปาทรงอิทธิพลใหญ่หลวงต่อผู้ปกครองรัฐและประเทศต่างๆ
สัญญานี้ผูกมัดให้ผู้ปกครองรัฐที่ทำสัญญานี้
มีบทบาทมากในการบริหารและสนับสนุนพระศาสนจักรในยุโรปเวลานั้นมีอยู่เพียง 2
ประเทศที่มีอำนาจยิ่งใหญ่มากได้แก่ ประเทศสเปนและโปรตุเกส ดังนั้นเมื่อทั้ง 2
ประเทศนี้ได้รับสิทธิพิเศษปาโดรอาโดแล้ว
สิทธินี้ได้ขยายวงกว้างออกไปยังดินแดนอาณานิคมที่พวกเขาครอบครองด้วย
และทั้งสองประเทศนี้พยายามปกป้องสิทธิของตนอย่างเต็มที่
ต้นกำเนิด
ปาโดรอาโด
มีต้นกำเนิดมาจากการฟื้นฟูศิลปวิทยาการและความเจริญก้าวหน้าทางการเดินเรือของสเปนและโปรตุเกส
ในประเทศโปรตุเกสมีการก่อตั้งคณะแห่งพระคริสต์ (Order of Christ)
ขึ้นมาโดยพระสันตะปาปายอห์นที่ 22 เมื่อวันที่ 15 มีนาคม ค.ศ. 1319 (พ.ศ. 1862)
เพื่อให้เป็นคณะทหารที่จะปกป้องพระศาสนจักรจากการรุกรานของมุสลิมที่กำลังขยายตัวเข้ามาสู่ยุโรป
คณะนี้อยู่ภายใต้การดูแลของกษัตริย์โปรตุเกส ดังนั้น
กษัตริย์โปรตุเกสจึงมีอำนาจมากในการปกครองดูแลอาณานิคมของตนทั้งทางโลกและทางธรรม
ขณะนั้นประเทศสเปนเองกำลังขึ้นมาเป็นประเทศมหาอำนาจใหม่
ความยิ่งใหญ่ของสเปนเริ่มขึ้นเมื่อ คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส (Christopher Columbus)
ค้นพบทวีปอเมริกาในปี ค.ศ. 1492 (พ.ศ. 2035)
พระเจ้าเฟอร์ดินัลโดและพระนางอิสซาเบลลาร้องขอสาร (Bull)
จากพระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ที่ 6 (ค.ศ. 1492-1503)
เพื่อยืนยันถึงสิทธิที่ตนควรได้รับเช่นเดียวกับที่โปรตุเกสได้รับเหนือทวีปแอฟริกา
ทำให้เกิด 2 สิ่งที่ควบคู่กันไปเสมอ ได้แก่
การสำรวจโลกใหม่อย่างจริงจังทั้งของโปรตุเกสและสเปน
และการขอสิทธิพิเศษเหนือดินแดนใหม่