ขนบธรรมเนียม ประเพณี วัฒนธรรม อารยธรรม >>
พิธีกรรมในศาสนาซิกข์
ศาสนาซิกข์ หรือ ศาสนาสิกข์
เป็นศาสนาที่ถือกำเนิดขึ้นในราวคริสต์ศตวรรษที่ 16 ในตอนเหนือของอินเดีย
จากคำสอนของ นานัก และคุรุผู้สืบทอดอีก 9 องค์
หลักปรัชญาของศาสนาซิกข์และการปฏิบัติตามหลักศาสนา นิยมเรียกว่า "คุรมัต"
ความหมายโดยพยัญชนะ หมายถึง คำสอนของคุรุ หรือ ธรรมของซิกข์
ศาสนาซิกข์นับเป็นศาสนาที่มีผู้นับถือมากเป็นอันดับที่ 9 ของโลก
ปัจจุบันมีผู้นับถือศาสนาซิกข์มากกว่า 23 ล้านคนทั่วไป
ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในรัฐปัญจาบของอินเดีย คำว่า "ซิกข์" หรือ "สิกข์"
มาจากภาษาสันสกฤตว่า "ศิษฺย" หมายถึง ศิษย์ ผู้เรียน หรือ "ศิกฺษ" หมายถึง การเรียน
และภาษาบาลีว่า "สิกฺข" หรือ "สิกฺขา" หมายถึง การศึกษา ผู้ศึกษา
หรือผู้ใฝ่เรียนรู้
หลักความเชื่อของศาสนาซิกข์ คือ ศรัทธาในพระเจ้าองค์เดียว คือ "วาหคุรู" ปฏิบัติสมาธิในนามของพระเจ้า และโองการของพระเจ้า ศาสนิกชาวซิกข์จะนับถือหลักคำสอนของคุรุซิกข์ทั้ง 10 หรือผู้นำผู้รู้แจ้ง และคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ ที่เรียกว่า "คุรุ ครันถ์ สาหิพ" ซึ่งเป็นบทคัดสรรจากผู้เขียนมากมาย จากภูมิหลังทางศาสนา และเศรษฐกิจสังคมที่หลากหลาย คัมภีร์ของศาสนาเป็นบัญญัติของคุรุ โคพินท์ สิงห์ คุรุองค์สุดท้ายแห่งขาลสา ปันถ (Khalsa Panth) การสอนและหลักปฏิบัติของศาสนาซิกข์มีความเกี่ยวพันกับประวัติศาสตร์ สังคม และวัฒนธรรมของภูมิภาคปัญจาบในลักษณะต่างๆ กัน
การเกิดและพิธีการตั้งชื่อบุตร
พิธีการรับอมฤต
พิธีมงคลสมรส
พิธีฌาปนากิจศพ
แหล่งข้อมูล :
คู่มือ นานาศาสนพิธี. เซเว่น พริ้นติ้ง.
วิถีแห่งซิกข์ What is Sikhism. กรุงเทพ: ศรีคุรุสิงห์สภา