ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>

ทฤษฎีวิวัฒนการโลกตามหลักพุทธศาสนา

ความเจริญของอายุมนุษย์

ความเจริญของอายุ หรืออายุยืนนั้น คือมนุษย์หันมาบำเพ็ญกุศลกรรมบททั้ง 10 เป็นเหตุให้มีอายุยืนยาวโดยไม่ดับสังขารก่อนเวลาอันควรซึ่งตรงกันข้ามกับอกุศลกรรมบททั้ง10

กุศลกรรมบท 10

1.ปาณาติปาตา เวรมณี เจตนาเครื่องงดเว้นจากการยังสัตว์มีชีวิตให้ตกล่วงไป
2.อทินนาทานา เวรมณี เจตนาเครื่องงดเว้นการถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้
3.กาเมสุ มิจฉาจารา เจตนาเครื่องงดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม
4.มุสาวาทา เวรมณี เจตนาเครื่องงดเว้นจากการพูดเท็จ
5.ปิสุณาย วาจาย เวรมณี เจตนาเครื่องงดเว้นจากการพูดส่อเสียด
6.ผรุสาย วาจาย เวรมณี เจตนาเครื่องงดเว้นจากการพูดคำหยาบ
7.สัมผัปปลาปา เวรมณี เจตนาเครื่องงดเว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ
8.อนภิชฌา ความไม่โลภอยากได้ของเขา
9.อัพยาบาท ความไม่ปองร้ายเขา
10.สัมมาทิฏฐิ ความเห็นชอบ

เพราะประพฤติกุศลกรรมบท10เป็นเหตุให้สัตว์มีอายุยืนยาว ไม่สิ้นไปก่อนอายุขัยอันควร.

อกุศลกรรมบท 10

1.ปาณาติบาต การยังสัตว์มีชีวิตให้ตกล่วงไป
2.อทินนาทาน การถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้
3.กาเมสุมิจฉาจาร การประพฤติผิดในกาม
4.มุสาวาท พูดเท็จ
5.ปิสุณาวาจา พูดส่อเสียด
6.ผรุสวาจา พูดคำหยาบ
7.สัมผัปปลาป พูดเพ้อเจ้อ
8.อภิฌา ความโลภอยากได้ของเขา
9.พยาบาท ความปองร้ายเขา
10.มิจฉาทิฏฐิ ความเห็นผิด

เพราะประพฤติ อกุศลกรรมบท10นี้เป็นเหตุให้สัตว์มีอายุสั้นก่อนอายุขัย. (ที.ป.11/359/174/)

พระพุทธองค์ตรัสว่า “ดูกรภิกษุทั้งหลายเมื่อมนุษย์มีอายุ 10 ปี จักมีสันถันรตรกัป สิ้น 7 วัน มนุษย์จักสำคัญกันและกันว่าเป็นเนื้อ ศัสตราทั้งหลายอันคม จักปรากฎในมือของพวกเขา พวกเขาจะฆ่ากันเองด้วยศัสตราอันคมนั้นโดยสำคัญว่าเนื้อ

ครั้งนั้นเหล่าสัตว์บางพวกมีความคิดว่า พวกเราอย่าฆ่าใคร ๆ และใคร ๆก็อย่ามาฆ่าเรา ว่าดังนั้นแล้วจึงพากันเขาไปหลบตามป่าหญ้าสุมทุมป่าไม้ ระหว่างเกาะ หรือซอกเขา มีรากไม้และผลไม้ในป่าเป็นอาหารเลี้ยงชีวิต 7 วัน เมื่อล่วง 7 วันไปจึงพากันออกจากที่ซ่อนแล้วต่างสวมกอดกันและจักขับร้องปลอบใจกันในที่ประชุมว่า สัตว์ผู้เจริญ เราพบเห็นกันแล้ว ท่านยังมีชีวิตอยู่หรือ ลำดับนั้น สัตว์เหล่านั้น จักมีความคิดอย่างนี้ว่า เราถึงความสิ้นญาติอย่างใหญ่ เหตุเพราสมาทานธรรมที่เป็นอกุศล ต่อนี้ไป เราควรทำกุศล คือ งดเว้นจากปาณาติบาต จักสมาทานกุศลธรรมนี้แล้วประพฤติ เพราะเหตุที่สมาทานกุศลธรรม พวกเขาจึงเจริญด้วยอายุบ้าง เจริญด้วยวรรณบ้าง บุตรของมนุษย์เหล่านั้นที่มีอายุ 10 ปี จักมีอายุเจริญขึ้นถึง 20 ปี ต่อมาสัตว์เหล่านั้นมีความคิดว่า พวกเราจักเจริญกุศลอะไรต่อไป พวกเขาจึงเจริญกุศลเหล่านี้คือ งดเว้นจากอทินนาทาน งดเว้นจากเมสุมิจฉาจาร งดเว้นจากมุสาวาท งดเว้นจากปิสุณวาจา งดเว้นจากผรุสวาจา งดเว้นจากสัมผัปปลาป ละอภิฌา ละพยาบาท ละมิจฉาทิฏฐิ ควรละธรรม 3 ประการ คือ

1.อธรรมราคะ
2.วิสมโลภะ
3.มิจฉาธรรม

แม้กระนั้น สัตว์เหล่านั้นจึงคิดต่อไปว่า พวกเราควรปฏิบัติชอบในท่านเหล่านี้ คือ

1.ควรปฏบัติชอบในมารดา
2.ควรปฏิบัติชอบในบิดา
3.ควรปฏิบัติชอบในสมณะ
4.ควรปฏิบัติชอบในพราหมณ์
5.ควรประพฤติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ในตระกูล
6.ควรสมาทานกุศลธรรมนี้แล้วประพฤติ

เพราะเหตุที่สมาทานกุศลธรรมเหล่านั้น เขาเหล่านั้นจักเจริญด้วยอายุ ด้วยวรรณะ เป็นเหตุให้บุตรของสัตว์เหล่านั้นมีอายุยืนขึ้น ดังนี้

บุตรของคนผู้มีอายุ 20 ปี จักมีอายุถึง 40 ปี
บุตรของคนผู้มีอายุ 40 ปี จักมีอายุเจริญขึ้นถึง 80 ปี
บุตรของคนผู้มีอายุ 80 ปี จักมีอายุเจริญขึ้นถึง 160 ปี
บุตรของคนผู้มีอสยุ 160 ปี จักมีอายุเจริญขึ้นถึง 320 ปี
บุตรของคนผู้มีอายุ 320 ปี จักมีอายุเจริญขึ้นถึง 640 ปี
บุตรของคนผู้มีอายุ 640 ปี จักมีอายุเจริญขึ้นถึง 2,000 ปี
บุตรของคนผู้มีอายุ 2,000 ปี จักมีอายุเจริญขึ้นถึง 4,000 ปี
บุตรของคนผู้มีอายุ 4,000 ปี จักมีอายุเจริญขึ้นถึง 8,000 ปี
บุตรของคนผู้มีอายุ 8,000 ปี จักมีอายุเจริญขึ้นถึง 20,000 ปี
บุตรของคนผู้มีอายุ 20,000 ปี จักมีอายุเจริญขึ้นถึง 40,000ปี
บุตรของคนผู้มีอายุ 40,000 ปี จักมีอายุเจริญขึ้นถึง80,000ปี”

ฉะนั้นในอรรถกถา ปรมัตถโชติกา กล่าวถึงศีลข้อปาณาติบาตว่า….“ปาณาติบาต เวรมณี เมื่อสมาทานแล้วประพฤติในข้อนี้ ย่อมทำให้เป็นผู้มีอวัยวะใหญ่น้อยสมบูรณ์ ความมีสมบัติต่าง ๆ คือความสูงใหญ่ เชาว์ว่องไว ความมีเท้าตั้งอยู่เรียบดี ความงาม ความนุ่มนวล ความสะอาด ความกล้า ความมีกำลังมาก ความมีวาจาสละสลวย ความเป็นที่รักของชาวโลก ความมีวาจาไม่มีโทษ ความมีบริษัทไม่แตกกัน ความมีความองอาจ ความมีรูปไม่บกพร่อง ความเป็นผู้ไม่ตายด้วยศัตรู ความเป็นผู้มีบริวารมาก ความเป็นผู้มีรูปงาม ความเป็นผู้มีทรวดทรงดี ความมีโรคน้อย ความไม่เศร้าโศก ความไม่พลัดพรากจากสัตว์สังขารที่รักที่พอใจ ความมีอายุยืน และในอรรถกถา ปรมัตโชติกาความมีอายุยืนนั้น เป็นผลมาจากการไม่ฆ่าสัตว์รวมถึงการไม่กักขังหน่วงเหนี่ยวหรือทรมานสัตว์ใด ๆ ทั้งสิ้น.”

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ในเมื่อมนุษย์มีอายุ 80,000 ปี พระผู้มีพระภาคทรงพระนามว่าเมตไตรย์ จักเสด็จอุบัติขึ้นในโลก พระองค์เป็นอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ เสด็จไปดีแล้ว ทรงรู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึกไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกพระธรรม เหมือนตถาคตอุบัติขึ้นแล้วในโลกในบัดนี้เป็นอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ ไปดีแล้ว รู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึกไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกพระธรรม พระผู้มีพระภาคพระนามว่าเมตไตรย์พระองค์นั้น จักทรงทำโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ให้แจ้งชัดด้วยพระปัญญาอันยิ่งด้วยพระองค์เองแล้ว ทรงสอนหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณพราหมณ์เทวดาและมนุษย์ให้รู้ตาม เหมือนตถาคตในบัดนี้ ทำโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ให้แจ้งชัดด้วยปัญญาอันยิ่งด้วยตถาคตเองแล้ว สอนหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณพราหมณ์เทวดาและมนุษย์ให้รู้ตามอยู่

พระผู้มีพระภาคพระนามว่าเมตไตรย์พระองค์นั้นจักทรงแสดงธรรม งามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งาม ในที่สุด ทรงประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์ บริบูรณ์สิ้นเชิงเหมือนตถาคตในบัดนี้ แสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุด ประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์ บริบูรณ์สิ้นเชิง

พระผู้มีพระภาคพระนามว่าเมตไตรย์พระองค์นั้น จักทรงบริหารภิกษุสงฆ์หลายพันเหมือนตถาคตบริหารภิกษุสงฆ์หลายร้อย ในบัดนี้ฉะนั้น ครั้งนั้น พระเจ้าสังขะจักทรงให้ยกขึ้นซึ่งปราสาทที่พระเจ้ามหาปนาทะทรงสร้างไว้ แล้วประทับอยู่ แล้วจักทรงสละ จักทรงบำเพ็ญทาน แก่สมณพราหมณ์ คนกำพร้าคนเดินทาง วณิพก และยาจกทั้งหลาย จักทรงปลงพระเกศาและพระมัสสุ ทรงครองผ้ากาสาวพัสตร์ เสด็จออกจากเรือน ทรงผนวชเป็นบรรพชิต ในสำนักของพระผู้มีพระภาคพระนามว่า เมตไตรย์อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ท้าวเธอทรงผนวชอย่างนี้แล้ว ทรงปลีกพระองค์อยู่แต่ผู้เดียวไม่ประมาท มีความเพียร มีตนส่งไปแล้ว ไม่ช้านักก็จักทรงทำให้แจ้งซึ่งประโยชน์อันยอดเยี่ยมที่กุลบุตรทั้งหลาย พากันออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิตโดยชอบต้องการ อันเป็นที่สุดแห่งพรหมจรรย์ ด้วยพระปัญญาอันยิ่งด้วยพระองค์เอง ในทิฐธรรมเทียว

เปรียบเทียบระหว่างศาสนา
คริสต์ศาสนาสอนอย่างไร
การถูกพระเจ้าลงโทษ
สาระสำคัญของอัคคัญญสูตร
วิวัฒนาการคืออะไร
อัคคัญญสูตร
กำเนิดมนุษย์
เหตุแห่งการดูหมิ่น
ข้าวสารีเกิดขึ้น
เกิดเพศหญิงและเพศชาย
เกิดผู้นำในการปกครอง
เบื้องหน้าแห่งความตาย
กำเนิดโลกและความเสื่อม
อายุของโลก
สรุปเนื้อหาในอัคคัญญสูตร
การไปอุบัติในนรกและสวรรค์
ทฤษฎีวิวัฒนาการ
จักรวัตติสูตร
สาเหตุแห่งความเสื่อมของโลก
เหตุแห่งความเจริญของโลก
ความเจริญของอายุมนุษย์
ภิกษุควรมีธรรมเป็นที่พึ่งอย่างไร
ความเสื่อมของอายุสัตว์
สาระสำคัญ