สุขภาพ ความงาม อาหารและยา สมุนไพร สาระน่ารู้ >>

สมุนไพรที่ใช้เป็นอาหารและเครื่องดื่ม

ข่า

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Alpinia nigra (Gaertn.) Burtt
วงศ์ : Zingiberaceae ชื่ออื่น : ข่าหยวก ข่าหลวง

ลักษณะ : ไม้ล้มลุก สูง 1.5-2 เมตร เหง้ามีข้อและปล้องชัดเจน ใบ เดี่ยว เรียงสลับ รูปใบหอก รูปวงรีหรือเกือบขอบขนาน กว้าง 7-9 ซม. ยาว 20-40 ซม. ดอก ช่อ ออกที่ยอด ดอกย่อยขนาดเล็ก กลีบดอกสีขาว โคนติดกันเป็นหลอดสั้นๆ ปลายแยกเป็น 3 กลีบ กลีบใหญ่ที่สุดมีริ้วสีแดง ใบประดับรูปไข่ ผล เป็นผลแห้งแตกได้ รูปกลม

ประโยชน์ทางสมุนไพร : ตำรายาไทยใช้เหง้าอ่อนต้มเอาน้ำดื่ม บรรเทาอาการท้องอืด ท้องเฟ้อ และขับลม เหง้าสดตำผสมกับเหล้าโรง ใช้ทารักษาโรคผิวหนังที่เกิดจากจากเชื้อรา เช่น กลาก เกลื้อน สารที่ออกฤทธิ์คือน้ำมันหอมระเหย และ 1’-acetoxychavicol acetate ข่าไม่มีฤทธิ์ก่อกลายพันธุ์ และไม่เป็นพิษในขนาดยา 250 เท่าของขนาดที่ใช้ในตำรายาไทย จัดเป็นสมุนไพรที่ปลอดภัย

กระเจี๊ยบแดง
กระชาย
กล้วยน้ำว้า
ขลู่
ข่อย
กระทือ
กระเทียม
กระเพรา
ขมิ้นชัน
ขิง
ขี้เหล็ก
คูน
ชุมเห็ดเทศ
บอระเพ็ด
ตะไตร้
ผักคราดหัวแหวน
ฝรั่ง
เพกา
ฟักทอง
ฟ้าทะลายโจร
มะเกลือ
มะขาม
มะขามป้อม
มะนาว
รางจืด
เล็บมือนาง
ยอ
แห้วหมู
สับปะรด
ข่า
ไพล
บัวบก
ทองพันชั่ง
น้อยหน่า
มะคำดีควาย
มังคุด
ว่านหางจรเข้
สีเสียดเหนือ
เหงือกปลาหมอ
อัญชัน