การเมืองการปกครองไทย

รัฐสภาในระบอบประชาธิปไตยของไทย

รัฐสภาถือเป็นสถาบันการเมืองการปกครองที่ก่อให้เกิดกระบวนการการเมืองการปกครอง เป็นสถาบันที่มีอำนาจและหน้าที่เกี่ยวกับการกำหนดนโยบายทางการเมืองการปกครอง พิจารณาร่างพระราชบัญญัติต่าง ๆ ออกมาบังคับใช้ในประเทศ แต่งตั้งอนุมัติควบคุมฝ่ายบริหารให้เป็นไปตามนโยบายที่กำหนดขึ้น ผู้ซึ่งทำหน้าที่ในรัฐสภาคือ สมาชิกสภามี 2 ประเภท ประเภทที่หนึ่งได้รับการเลือกตั้งจากประชาชนของประเทศ เรียกว่า ผู้แทนราษฎร ประเภทที่สองได้รับการแต่งตั้งจากพระมหากษัตริย์หรือประมุขของประเทศ เรียกว่า วุฒิสมาชิก และสมาชิกประเภทที่หนึ่งนั้น แบ่งออกเป็น 2 ฝ่ายคือ ฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหาร สมาชิกของสภาเหล่านี้จะเป็นผู้ตรา ผู้กำหนด ผู้พิจารณามาตรการ นโยบายการบริหารประเทศ โดยออกมาในรูปพระราชบัญญัติ

ประเทศไทยเราเริ่มใช้การปกครองในระบอบรัฐสภาหลังจากมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองเมื่อปี 2475 จนถึงปัจจุบัน ได้มีเหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้นที่เป็นผลกระทบต่อระบบการปกครองแบบรัฐสภา ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ปฏิวัติ รัฐประหาร การยึดอำนาจล้วนแต่มีผลกระทบ ทำให้มีการแก้ไขปรับปรุงกฎหมายรัฐธรรมนูญอันเป็นหลักในการบริหารงานในสถาบันรัฐสภา และเป็นผลให้รัฐสภามีองค์กรโครงสร้างผิดแผกแตกต่างไปจากเดิม