ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>
อุปสีวมาณพปัญหาที่ 6
ลำพังข้าพระเจ้าผู้เดียว ไม่ได้อาศัยอะไรแล้ว ไม่อาจข้ามห้วยทะเลใหญ่คือ
กิเลสได้ ขอพระองค์ตรัสบอกอารมณ์ที่หน่วงเหนี่ยว
อันข้าพระเจ้าจะควรอาศัยข้ามห้วงนี้แก่ข้าพระเจ้าเถิด
พระศาสดาทรงพยากรณ์ ท่านจงเป็นผู้มีสติแพ่งอากิญจัญญายตนฌาน อาศัยอารมณ์ว่าไม่มี ๆ
ดังนี้ ข้ามห้วงเสียเถิด ท่านจงละกามทั้งหลายเสีย เป็นคนเว้นจากความสงสัย
เห็นธรรมที่สิ้นไปแห่งความทะยานอยาก ให้ปรากฏชัดทั้งกลางคืน กลางวันเถิด
อ. ผู้ใด ปราศจากความกำหนัดในกามทั้งปวงแล้ว ล่วงฌานได้แล้ว
อาศัยอากิญจัญญายตนฌานน้อมใจแล้วในอากิญจัญญายตนฌาน
อันเป็นธรรมเปลื้องสัญญาอย่างประเสริฐสุด ผู้นั้นจะต้องอยู่ในอากิญจัญญายตนฌานนั้น
ไม่มีเสื่อมบ้างหรือ ?
พ. ผู้นั้น จะตั้งอยู่ใน อากิญจัญญายตนฌานนั้นไม่มีเสื่อม
อ. ถ้าผู้นั้น จะตั้งอยู่ในอากิญจัญญายตนฌานนั้นไม่มีเสื่อม สิ้นปีเป็นอันมาก
เขาจะเป็นผู้ยั่งยืนอยู่ในอากิญจัญญายตนฌานนั้น หรือจะดับขันธปรินิพพาน
วิญญาณของผู้เช่นนั้น จะเป็นฉันใด ?
พ. เปลวไฟอันกำลังลมเป่าแล้วดับไป ไม่ถึงความนับได้ไปแล้วข้างทิศไหน ฉันใด
ท่านผู้รู้พ้นไปแล้วจากนามรูป ย่อมดับไม่เหลือเชื้อ (คือ
ดับพร้อมทั้งกิเลสทั้งขันธ์) ไม่ถึงความนับว่าไปเถิดเป็นอะไรฉันนั้น
อ. ท่านผู้นั้น ดับไปแล้ว หรือว่าเป็นแต่ไม่มีตัว หรือจะเป็นผู้ตั้งอยู่ยั่งยืน
หาอันตรายมิได้ ขอพระองค์ทรงพยากรณ์ความข้อนั้นแก่ข้าพระเจ้า
พ. ประมาณแห่งเบญจขันธ์ของผู้ที่ดับ ปรินิพานแล้ว มิได้มีกิเลส
ซึ่งเป็นเหตุกล่าวผู้นั้นว่า ไปเถิดเป็นอะไรของผู้นั้นมิได้มี เมื่อธรรมทั้งหลาย
(มีขันธ์ เป็นต้น) อันผู้นั้นจัดได้หมดแล้ว ก็ตัดทางแห่งถ้อยคำ
ที่พูดถึงผู้นั้นว่าจะเป็นอะไรเสียทั้งหมด
อชิตมาณพปัญหาที่ 1
ติสสเมตเตยมาณพปัญหาที่ 2
ปุณณกมาณพปัญหาที่ 3
เมตตคูมาณพปัญหาที่ 4
โธตกมาณพปัญหาที่ 5
อุปสีวมาณพปัญหาที่ 6
นันทมาณพปัญหาที่ 7
เหมกมาณพปัญหาที่ 8
โตเทยยมาณพปัญหาที่ 9
กัปปมาณพปัญหาที่ 10
ชตุกัณณีมาณพปัญหาที่ 11
ภัทราวุธมาณพ ปัญหาที่ 12
อุทยมาณพปัญหาที่ 13
โปสาลมาณพปัญหาที่ 14
โมฆราชมาณพปัญหาที่ 15
ปิงคิยมาณพปัญหาที่ 16