โรคที่สำคัญในโคนม

โรคคอบวมหรือโรคคอดัง

เป็นโรคระบาดในโค-กระบือ มักพบเมื่อสัตว์อ่อนแอลง เช่น อ่อนเพลียจากการเคลื่อนย้าย, อากาศชื้นแฉะหรือขาดอาหาร ในรายที่เป็นอย่างร้ายแรงอาจทำให้สัตว์ตายก่อนที่จะแสดงอาการให้เห็น สัตว์จะมีไข้สูงอย่างรวดเร็ว หายใจหอบ น้ำลายฟูมปาก หยุดกินและเคี้ยวเอื้อง ท้องผูกในระยะแรก แล้วต่อมาท้องร่วง อาการที่พบทั่วไปได้แก่ คอบวมร้อนและแสดงอาการเจ็บปวด หายใจดัง การบวมอาจลามลงไปถึงใต้คาง แก้ม คอส่วนล่าง จนถึงไหล่และขาหน้า กลืนอาหารลำบาก ลิ้นบวมห้อยจุกปาก เยื่อบุปากมีสีแดงจัด น้ำมูกน้ำลายไหลตลอดเวลา สัตว์อาจตายเนื่องจากหายใจไม่สะดวกภายใน 6 ชั่วโมง นอกจากนี้ยังอาจแสดงอาการทางลำไส้และปอดด้วย คือ ปวดเสียด ท้องเดิน หายใจช้าและในรายที่เป็นอยู่นานจะแสดงอาการไอ

เมื่อมีโคแสดงอาการที่น่าสงสัยว่าจะเป็นโรคนี้ ให้รีบแจ้งต่อเจ้าหน้าที่ท้องที่หรือสัตวแพทย์อำเภอทันที เพื่อควบคุมการแพร่ระบาดของโรค การรักษาในระยะเริ่มแรก โดยใช้ยาปฏิชีวนะพวกเตตราไซคลีนและเพนนิซิลินหรือยาซัลฟาจะได้ผลดี และควรรักษาให้โรคหายขาดจริง ๆ ส่วนการป้องกันที่ได้ผลดีก็คือการฉีดวัคซีนซึ่งผลิตโดยกรมปศุสัตว์ให้แก่โคอายุตั้งแต่ 6 เดือนขึ้นไป ปีละ 2 ครั้ง และหลีกเลี่ยงการทำให้โคเกิดความเครียดหรืออ่อนเพลีย

» วัคซีนโค
» ประเภทของเวชภัณฑ์
» ตู้ยาประจำคอกโคนม
» การใช้ปรอทวัดไข้
» โรค
» โรคปอดบวมในลูกโค
» ฝี
» ปัสสาวะแดง
» วัณโรค
» โรคแท้งติดต่อ(บรูเซลโลซีส)
» โรคปากและเท้าเปื่อย
» โรคคอบวมหรือโรคคอดัง
» โรคกาลีหรือโรคแอนแทรกซ์
» โรคเต้านมอักเสบ
» โรคไข้น้ำนม
» หูดโค
» ขี้กลากโค
» ท้องอืดในโค
» พยาธิภายในของโคนม
» พยาธิตัวกลมในทางเดินอาหาร
» พยาธิตัวตืด
» พยาธิใบไม้ในตับ
» หน่วยงานที่ให้คำแนะนำเกี่ยวกับโรคพยาธิ
» การเก็บอุจจาระเพื่อส่งตรวจทางห้องปฏิบัติการ
» การให้ยาโคนม
» การให้ยาทางปากแก่โค
» การฉีดยาเข้ากล้ามเนื้อโคนม
» การฉีดยาเข้าใต้ผิวหนัง
» การให้ยาภายนอก
» การให้ยาสอดเต้านม
» การทำลายซากโค