ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>

คู่มือพระสังฆาธิการ

• ส่วนที่ ๑ พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. ๒๕๐๕ แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ ๒ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๓๕

• ส่วนที่ ๒ กฎกระทรวง ออกตามความในพระราชบัญญัติคณะสงฆ์

• ส่วนที่ ๓ กฎมหาเถรสมาคม

• ส่วนที่ ๔ ระเบียบ คำสั่ง ประกาศ และมติมหาเถรสมาคม

• ส่วนที่ ๕ คำพิพากษาศาลฎีกา ที่น่ารู้ สำหรับพระสังฆาธิการ

• บรรณานุกรม

ส่วนที่ ๓ กฎมหาเถรสมาคม

บันทึกหลักการและเหตุผล
ประกอบการร่างกฎมหาเถรสมาคม

ฉบับที่ ๒๒ (พ.ศ. ๒๕๓๙)
แก้ไขเพิ่มเติมกฎมหาเถรสมาคม
ฉบับที่ ๑๔ (พ.ศ. ๒๕๓๕)

ว่าด้วยจำนวนและเขตปกครองคณะสงฆ์ส่วนภูมิภาค

---------------------

หลักการ

แก้ไขเพิ่มเติมกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๑๔ (พ.ศ. ๒๕๓๕) ว่าด้วยจำนวนและเขตปกครองคณะสงฆ์ส่วนภูมิภาค

เหตุผล

เนื่องจากฝ่ายราชอาณาจักรได้แยกอำเภอหนองบัวลาภู อำเภอนากลาง อำเภอโนนสังอำเภอศรีบุญเรือง และอำเภอสุวรรณคูหา ออกจากจังหวัดอุดรธานี แล้วรวมตั้งขึ้นเป็นจังหวัดหนองบัวลาภู ได้แยกอำเภออำนาจเจริญ อำเภอชานุมาน อำเภอปทุมราชวงศา อำเภอพนาอำเภอเสนางคนิคม อำเภอหัวตะพาน และกิ่งอำเภอลืออำนาจ ออกจากจังหวัดอุบลราชธานีแล้วรวมตั้งขึ้นเป็นจังหวัดอำนาจเจริญ และได้แยกอำเภอสะแก้ว อำเภอคลองหาด อำเภอตาพระยาอำเภอวังน้าเย็น อำเภอวัฒนานคร และอำเภออรัญประเทศ ออกจากจังหวัดปราจีนบุรี แล้วรวมตั้งขึ้นเป็นจังหวัดสระแก้ว ตามพระราชบัญญัติตั้งจังหวัดหนองบัวลาภู จังหวัดอำนาจเจริญ และจังหวัดสระแก้ว วันที่ ๒๗ สิงหาคม ๒๕๓๖

เพื่อให้เขตปกครองคณะสงฆ์ส่วนภูมิภาค สอดคล้องกับพระราชบัญญัติตั้งจังหวัดขึ้นใหม่ของฝ่ายราชอาณาจักร จึงจำเป็นต้องตรากฎมหาเถรสมาคมนี้

กฎมหาเถรสมาคม
ฉบับที่ ๒๒ (พ.ศ. ๒๕๓๙)๔๑ แก้ไขเพิ่มเติม
กฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๑๔ (พ.ศ.๒๕๓๕)

ว่าด้วยจำนวนและเขตปกครองคณะสงฆ์ส่วนภูมิภาค

---------------------

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๕ ตรี แห่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ.๒๕๐๕ แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ.๒๕๓๕ และมาตรา ๒๑ วรรคสองแห่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. ๒๕๐๕ มหาเถรสมาคมตรากฎมหาเถรสมาคมไว้ ดังต่อไปนี้

ข้อ ๑ กฎมหาเถรสมาคมนี้เรียกว่า “กฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๒๒ (พ.ศ.๒๕๓๙)แก้ไขเพิ่มเติมกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๑๔ (พ.ศ.๒๕๓๕) ว่าด้วยจำนวนและเขตปกครองคณะสงฆ์ส่วนภูมิภาค”

ข้อ ๒ กฎมหาเถรสมาคมนี้ ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในแถลงการณ์คณะสงฆ์ เป็นต้นไป

ข้อ ๓ ให้ยกเลิกข้อความในข้อ ๔ ภาค ๘ ภาค ๑๐ และภาค ๑๒ แห่งกฎมหาเถรสมาคมฉบับที่ ๑๔ (พ.ศ.๒๕๓๕) ว่าด้วยจำนวนและเขตปกครองคณะสงฆ์ส่วนภูมิภาค และให้ใช้ข้อความ
ดังต่อไปนี้แทน

“ภาค ๘ มีจังหวัด ๕ จังหวัด คือ จังหวัดอุดรธานี จังหวัดหนองบัวลาภู จังหวัดหนองคายจังหวัดเลย และจังหวัดสกลนคร”

“ภาค ๑๐ มีจังหวัด ๖ จังหวัด คือ จังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดอำนาจเจริญ จังหวัดยโสธรจังหวัดศรีสะเกษ จังหวัดนครพนม และจังหวัดมุกดาหาร

“ภาค ๑๒ มีจังหวัด ๔ จังหวัด คือ จังหวัดปราจีนบุรี จังหวัดสระแก้ว จังหวัดนครนายกและจังหวัดฉะเชิงเทรา”

ตราไว้ ณ วันที่ ๓ เดือนมิถุนายน พ.ศ. ๒๕๓๙

(สมเด็จพระญาณสังวร)
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
ประธานกรรมการมหาเถรสมาคม

<< ย้อนกลับ | หน้าถัดไป>>

กฎมหาเถรสมาคม

• ว่าด้วยการลงนิคหกรรม

• ว่าด้วยระเบียบการประชุมมหาเถรสมาคม

• ว่าด้วยจำนวนและเขตปกครองคณะสงฆ์ส่วนภูมิภาค

• ว่าด้วยการแต่งตั้งถอดถอนพระอุปัชฌาย์

• ว่าด้วยการแต่งตั้งถอดถอนไวยาวัจกร

• ว่าด้วยการแต่งตั้งผู้รักษาการแทนเจ้าอาวาส

• ว่าด้วยการให้พระภิกษุสละสมณเพศ

• ว่าด้วยจำนวนและเขตปกครองคณะสงฆ์ส่วนภูมิภาค

• ว่าด้วยระเบียบการปกครองคณะสงฆ์

• ว่าด้วยการแต่งตั้งถอดถอนพระสังฆาธิการ

• ว่าด้วยการโอนอำนาจหน้าที่ของกรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ มาเป็นอำนาจหน้าที่ของสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ

• ว่าด้วยการแต่งตั้งถอดถอนพระอุปัชฌาย์

• ว่าด้วยระเบียบการปกครองคณะสงฆ์ (แก้ไขเพิ่มเติม)

• ว่าด้วยการแต่งตั้งถอดถอนพระสังฆาธิการ (แก้ไขเพิ่มเติม)