ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>

สมถะวิปัสสนา

ผู้เจริญเมตตาที่อบรมด้วยพละ ๕

ผู้เจริญเมตตาย่อมไม่หวั่นไหวไปในความไม่ศรัทธา ด้วยมนสิการว่า ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร มีความปลอดโปร่ง มีความสุขเถิด ดั่งนี้ เมตตาเจโตวิมุตติเป็นอันอบรมแล้ว ด้วยศรัทธาพละ

ผู้เจริญเมตตาย่อมไม่หวั่นไหวไปในความเกียจคร้าน ด้วยมนสิการว่าขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผุ้ไม่มีเวร…ดังนี้ เมตตาเจโตวิมุตติเป็นอันอบรมแล้วด้วนวิริยพละ

ผู้เจริญเมตตาย่อมไม่หวั่นไหวไปในความประมาท ด้วยมนสิการว่า ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร…ดังนี้ เมตตาเจโตวิมุติเป็นอันอบรมแล้วด้วยสติพละ

ผู้เจริญเมตตาย่อมไม่หวั่นไหวไปในอุทธัจจะ ประมาท ด้วยนมัสการว่า ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร…ดังนี้ เมตตาเจโตวิมุจิ เป็นอันอบรมแล้วด้วยสมาธิพละ

ผู้เจริญเมตตาย่อมไม่หวั่นไหวไปในอวิชาด้วยนมัสการว่า ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร…ดังนี้เมตตาเจโตวิมุจิ เป็นอันอบรมแล้วด้วยปัญญาพละ

พละ ๕ ประการนี้เป็นอาเสวนะของเมตาเจโตวิมุติ บุคคลย่อมเสพเมตตาเจโตวิมุติ ด้วยพละ ๕ ประการนี้ …เมตตาเจโตวิมุติ อันบุคคลกระทำให้เป้นดังยาน ทำให้เป็นที่ตั้ง ตั้งใว้เนือง ๆ สั่งสมดีแล้ว ปรารภดีแล้ว เจริญดีแล้ว ดำเนินขึ้นไปดีแล้ว อธิฐานดีแล้ว พ้นวิเศษแล้ว ย่อมยังบุคคลนั้นให้เกิดให้โชติช่วง ให้สว่างไสว ฯ

<< ย้อนกลับ | สารบัญ | หน้าถัดไป >>