ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>

สมถะวิปัสสนา

มนสิการโดยความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา

เมื่อบุคคลนมัสการโดยความเป็นสภาพไม่เที่ยง ย่อมรู้ย่อมเห็นธรรมเหล่าไหนตามความเป็นจริง สัมมาทัศนะ ความเห็นชอบย่อมมีได้อย่างไร สังขารทั้งปวงเป็นสภาพอันบุคคลเห็นดีแล้ว โดยความเป็นสภาพไม่เที่ยง ด้วยความเป็นไปตามสัมมาทัสนะนั้น อย่างไร บุคคลย่อมละความส่งใส่ที่ไหน

เมื่อมนสิการโดยความเป็นทุกข์ ย่อมรู้ย่อมเห็นธรรมเหล่าไหนตามความเป็นจริง ความเห็นชอบ ย่อมมีได้อย่างไร สังขารทั้งปวงอันเป็นสภาพที่บุคคลเห็นดีแล้ว โดยความเป็นทุกข์

เมื่อบุคคลมนสิการโดยความเป็นอนัตตา ย่อมรู้ย่อมเห็นธรรมเหล่าไหนตามความเป็นจริง ความเห็นชอบย่อมมีได้อย่างไร ธรรมทั้งปวงเป็นธรรมอันบุคคลเห็นดีแล้ว โดยความเป็นอนัตตา ด้วยความเป็นไปตามสัมมาทัศนะนั้น อย่างไร บุคคลย่อมละความสงสัยได้ในที่ไหน

เมื่อบุคคลมนสิการโดยความเป็นสภาพไม่เที่ยง ย่อมรู้ย่อมเห็นนิมิตตามความเป็นจริง เพราะเหตุนั้นท่านจึงกล่าวว่าสัมมาทัศนะ สังขารทั้งปวงเป็นสภาพอันบุคคลเห็นดีแล้ว โดยความเป็นสภาพไม่เที่ยง ด้วยความเป็นไปตามสัมมาทัศนะอย่างนี้ บุคคลย่อมละความสงสัยได้ในสัมมาทัศนะนั้นนี้

เมื่อบุคคลนมสิการโดยความเป็นทุกข์ ย่อมรู้ย่อมเห็นตามความเป็นไปตามความเป็นจริง เพราะเหตุนั้นท่านจึงกล่าวว่าสัมมาทัศนะ สังขารทั้งปวงเป็นสภาพที่บุคคลเห็นดีแล้ว โดยความเป็นทุกข์ ด้วยความเป็นไปตามสัมมาทัศนะนั้นอย่านี้ บุคคลย่อมละความสงสัยได้ในสัมมาทัศนะนี้

เมื่อบุคคลมนการโดยความเป็นอนัตตา ย่อมรู้ย่อมเห็นนิมิตและความเห็นไปตามความเป็นจริง เพราะเหตุนั้นท่านจึงกล่าวว่าสัมมาทัศนะ ธรรมทั้งปวงเป็นธรรมอันบุคคลเห็นดีแล้ว โดยความเป็นอนัตตา ด้วยความเป็นไปตามสัมมาทัศนะนั้น อย่างนี้ บุคคลย่อมละความสงสัยได้ในสัมมาทัศนะนี้

<< ย้อนกลับ | สารบัญ | หน้าถัดไป >>