ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>

สมถะวิปัสสนา

คำขอขมาโทษแบบอุกาสะ

อุกาสะ วันทามิ ภันเต สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อนุโมทิตัพพัง สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง ทาตัพพัง สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ

ข้าพเจ้าของกราบไหว้ ขอท่านจงอดโทษแก่ข้าพเจ้า บุญที่ข้าพเจ้าทำแล้ว ขอท่านพึงอนุโมทนาเถิด บุญที่ท่านทำ ท่านก็พึงให้แก่ข้าพเจ้าด้วย สาธุ สาธุ ข้าพเจ้าขออนุโมทนา

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต, อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต, อุกาสะ ขะมามิ ภันเต (กราบ)

ขอท่านจงอดโทษทั้งปวงให้แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด ขอท่านจงอดโทษทั้งปวงที่ข้าพเจ้าทำด้วยทวาร (กาย วาจา ใจ) ทั้งสามแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด ข้าพเจ้าก็อดโทษให้แก่ท่านด้วย (กราบ)

คำขอขมาโทษอีกแบบหนึ่ง

อุกาสะ อัจโยโน ภันเต อัชฌะคะมา ยะถาพาเล ยะถามูฬเห ยะถาอะกุสะเล เย มะยัง อะกะริมหา เอวัมภันเต อัจจะโยโน ปะฏิคคัณหะถะ อายะติง สังวะเรยยามิ พุทโธ เม นาโถ ธัมโม เม นาโถ สังโฆ เม นาโถ สะมะถะกัมมัฏฐานัง เม นาถัง อาจะริโย เม นาโถ ทะสะปาระ มิโย เม นาโน

ข้าพเจ้าขอโอกาสที่ได้พลาดพลั้งด้วย กาย วาจา ใจ ในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระกรรมฐาน และอาจารย์ผู้บอกธรรม ข้าพเจ้าเป็นคนพาล ข้าพเจ้าเป็นคนหลง ข้าพเจ้าทำบาปอกุศล อันว่าข้าพเจ้าทั้งหลายได้กระทำแล้ว ซึ่งโทษทั้งหลาย ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ขอท่านจงอดโทษแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย ข้าจะสำรวมระวัง (ในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์) ในกาลต่อไป

ขอพระพุทธเจ้าจงมาเป็นที่พึ่งแก่ข้าพเจ้า ขอพระธรรมจงมาเป็นที่พึ่งแก่ข้าพเจ้า ขอพระอริยสงฆ์เจ้าจงมาเป็นที่พึ่งแก่ข้าพเจ้า ขอพระสมถะกรรมฐานจงมาเป็นที่พึ่งแก่ข้าพเจ้า ขอพระอาจารย์ผู้บอกธรรม จงมาเป็นที่พึ่งแก่ข้าพเจ้า ขอบารมี สิบทิศ จงมาเป็นที่พึ่งแก่ข้าพเจ้า

การขอขมาโทษ

การขอขมาโทษนี้ หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ขมาปนกิจ คือการนำดอกไม้ ธูป เทียน ตั้งจิตอธิฐาน กล่าวคำขอขมาโทษ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ที่ได้เคยประมาท ล่วงเกินไว้ใจอดีต อนาคต หรือปัจจุบัน เพื่อความบริสุทธิ์ ทางกาย วาจา ใจ ของผู้เจริญกรรมฐาน จะได้ไม่เป็นอุปสรรคปิดกั้นกุศลธรรม ในการเจริญพระกรรมฐาน ไม่เป็นกรรมเป็นเวรแก่ผู้เจริญกรรมฐาน หรือปิดกั้นไม่ให้เห็นพระนิพพาน

<< ย้อนกลับ | สารบัญ | หน้าถัดไป >>

แชร์ไปที่ไหนดี แชร์ให้เพื่อนสิ แชร์ให้เพื่อนได้ แชร์ให้เพื่อนเลย