ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
ข้อเขียน-บทความ
ได้แต่หวังว่าเราจะอยู่ร่วมกันได้บนโลกที่เปรียบเสมือนบ้านของเราใบนี้ ด้วยความรู้สึกที่ดีประดุจดั่งกินข้าวจากหม้อเดียวกัน
เพ้อพร่ำ รำพัน โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ
อ่านหน้า » | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29
เจ้าเจี๋ยมเจี้ยม ณ อุทยานประวัติศาสตร์ หน้าเขาวัง
เอ็นดูมันมีพ่อมีแม่ก็เหมือนไม่มี ไม่หาให้กินก็อดตาย
สุดท้ายมนุษย์กับสิ่งที่เรียกว่าหมาต่างพึ่งพาอาศัยกันและกัน
ให้มนุษย์ได้ไม่หลงลืมตัวตนและหาเหตุผลที่จะออกไปข้างนอกนั่น
ให้หมาได้ไม่หลงลืมสัญชาตญาณ
ให้ชีวิตได้เลื่อนไหลไปตามวิถีทางของแต่ละผู้ละคน
และโดยไม่เบียดเบียนกัน...
ผ่านไปวันหนึ่งก็ยับย่นไปอีกวัน
สักกี่พันวันถึงจะควรค่าแก่การป่นปี้
รักชาติเยี่ยงนี้
โทษถึงห้อยหัวประจานโดยพร้อมเพรียง
และทั่วหล้า..
อย่าได้คร่ำครวญก็แล้วกัน
จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ
4/9/2558
