ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>

พาตัวตนออกจากสถานที่อันจองจำ ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้ ไปประกาศอิสรภาพด้วยกัน

สะพายเป้ แบกกล้อง ท่องโลก
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ

ลำปาง นครแห่งความสุข

อันซีนลำปาง-แจ้ซ้อน

อ่านหน้า » | หน้าแรก | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15

ด้านหนึ่งเป็นกองหินที่รอการกระทบกระเทือนสักเพียงเล็กน้อย

เริ่มไต่ระดับสูงชันขึ้นตามลำดับความเหนื่อยหอบ

อาศัยจุดชมวิวพักเหนื่อย

จุดหลบหลีกเป็นระยะๆ ไว้ทักทายไถ่ถามให้ความหวังเพื่อนร่วมทาง

เล่นเอาขาสั้นได้เหมือนกัน

เจ้าไกด์จำเป็นเพื่อนผมเริ่มล้าหลัง ต้องพักคอยเป็นช่วงๆ

อันนี้ต้องระวัง ขอย้ำ ลำพังตัวคนเดียวก็สายตัวแทบขาด ถ้าต้องแบกต้องหามกัน เกรงว่าจะไม่ทันการ

ไม่เข้าข่ายทารุณกรรมเด็ก ก็ละเมิดสิทธิ์เด็ก ไม่ก็บังคับขืนใจเด็ก ส่วนผมคงหนีไม่พ้นข้อหาทรมานเพื่อน เจ้าเสื้อฟ้าคนนั้น...

ภาพนี้ชัดเจนมาก ทั้งอ่อนล้า ทั้งหวาดเสียว บันไดขั้นแล้วขั้นเล่า

เรื่องความปลอดภัยไม่ต้องคำนึงถึง อะไรก็เกิดขึ้นได้

ป้ายนี้มีคนหลอกลวง อีกนิดเดียวก็ถึงแล้ว

พ้นโค้งหนึ่งมาได้ โค้งต่อไปก็รออยู่อยู่ข้างหน้า

ถือเป็นการแสวงบุญก็ย่อมได้

ไม่ทราบว่าไขข้ออักเสบแบบเฉียบพลัน หรือหายใจไม่ทันกันแน่ ทั้งผู้สูงวัยกลุ่มข้างบนนั้น และเพื่อนผมคนนี้...

แค่ดอกไม้ ธูป เทียน น้ำดื่มนิดหน่อยก็ดูเหมือนจะเป็นภาระอันหนักเหนื่อย เป็นเพื่อนกันก็ต้องอดทน ท่องไว้ๆ ไอ้เพื่อนยาก

« ย้อนกลับ | หน้าถัดไป »

---

เกี่ยวกับผู้เขียน »