3 หมอก 1864 โค้ง

อ่านหน้า » | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22

พิพิธภัณฑ์ชนเผ่า

กะเหรี่ยง หรือ ปกากะญอ

กะเหรี่ยง หรือ ปกากะญอ กะเหรี่ยงเป็นชุมชนที่มีมากที่สุด อพยพมาดินแดนแห่งนี้กว่า 100 ปีมาแล้ว มีความชำนาญในการดูแลเลี้ยงช้างลากซุง และเป็นกำลังสำคัญในการทำป่าไม้ โดยแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มด้วยกันคือ กะเหรี่ยงโปว์ อาศัยอยู่ในอำเภอแม่สะเรียงและกิ่งอำเภอสบเมย กะเหรี่ยงสะกอ อาศัยอยู่ทั่วไป

สตรีกะเหรี่ยง ถ้าเป็นโสดจะสวมชุดสีขาวยาวและใส่เสื้อสีดำสั้น ประดับเม็ดข้าวและลูกเดือย เมื่อแต่งงานแล้วนิยมใส่ลูกปัดหลากสีสวยงาม ชาวกะเหรี่ยงบูชาเทพยดาอารักษ์แห่งป่าเขา อนุรักษ์การเพาะปลูก มีความสัมพันธ์เป็นหนึ่งเดียวกับผืนฟ้าและป่าเขา นับถือในอาวุโสและมีความซื่อสัตย์อดทนเป็นเลิศ

บ้านชาวกะเหรี่ยงปลูกสร้างบริเวณภูเขา เป็นบ้านเรือนสูง หลังคามุงจาก โดยจะเลี้ยงสัตว์ไว้ใต้ถุนบ้าน สตรีกะเหรี่ยงมีฝีมือในการทอผ้า ส่วนชายก็มีความชำนาญในการจักสาน อันเป็นหัตถกรรมที่สืบทอดกันมาแต่บรรพบุรุษ

ปกากะญอ