ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
บทกวี
ความทรงจำที่เศร้าหมอง
จอมยุทธ : กรีดสาย
อ่านหน้า » | หน้าแรก | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19
หน้า 7
ความรักไม่อาจประทังชีวิต
ไม่มีใครบ้าระห่ำที่จะสละทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต
เพื่อความว่างเปล่า...
ในที่สุด...
ความรักก็เปิดเผยตัวตนแท้จริง
เช่นนี้เองที่เรียกว่าความรัก
ที่ฉันสละชีวิตทั้งชีวิตให้ได้มา...
"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."