ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>

บทกวี

ความทรงจำที่เศร้าหมอง

จอมยุทธ : กรีดสาย

อ่านหน้า » | หน้าแรก | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19

หน้า 10

ไม่ใช่จากคำปลอบโยน
ไม่ใช่จากความห่วงใย
ไม่ใช่จากการทดแทนสิ่งหนึ่งด้วยอีกสิ่งหนึ่ง
และจะต้องไม่ใช่ด้วยการลืม

ถ้าฉันจะหยัดยืนขึ้นมาได้อีกครั้งหนึ่ง
ต้องด้วยตัวฉันเอง
ด้วยเรี่ยวแรงที่หลงเหลือ

จากนั้น...
จะรักใครสักคน...

« ย้อนกลับ | หน้าถัดไป »

---

เกี่ยวกับผู้เขียน »

"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."