ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
บทกวี
ความทรงจำที่เศร้าหมอง
จอมยุทธ : กรีดสาย
อ่านหน้า » | หน้าแรก | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19
หน้า 17
ตลอดเวลาที่ผ่านมา....
สักช่วงชีวิตหนึ่งของเธอ
เคยรักฉันบ้างไหม
แค่นั้นแหละที่ฉันอยากรู้
เพื่อที่อย่างน้อย
ฉันจะได้รู้ว่า...
ที่เจ็บปวดรวดร้าวอยู่อย่างนี้
...มันสมควรแล้วหรือ
"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."