ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
นิยาย-เรื่องสั้น
ชีวิตเริ่มต้นอีกครั้งหลังเกษียณ
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ
อ่านหน้า » ปฐมบท | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35
(29)
มะเร็งระยะสุดท้ายไม่สามารถรักษาได้ ทำได้แค่ชะลอหรือเพื่อลดความทุกข์ทรมานจากอาการป่วย ที่เหลือก็แค่รักษาไปตามอาการ นั่นคือสิ่งที่ได้รับรู้และเข้าใจตามที่หมอได้อธิบายในชั้นต้น และบัตรทองของแม่ที่ติดตัวมาก็แค่ยื้อเวลาไว้ด้วยตัวยามาตฐานระดับธรรมดา เปอร์เซนต์จะเกิดผลกระทบและอาการข้างเคียงที่รุนแรงค่อนข้างสูง และการรักษาด้วยตัวยาที่สามารถลดระดับผลกระทบและอาการข้างเคียงได้ดีกว่ายังมีอีกหลายระดับ เปอร์เซนต์ที่จะเกิดอาการข้างเคียงหรือผลกระทบก็ลดลงด้วย จนถึงขั้นแทบจะไม่มีผลกระทบเลย และไม่ได้อยู่ในแผนการรักษาตามระบบของบัตรทอง ซึ่งหมายถึงว่าจะต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายส่วนต่างเอง ตามระดับที่เลือกและราคาก็สูงขึ้นตามระดับไป หรือจะรักษาไปตามระบบของบัตรทองก็แล้วแต่จะเลือก
และพวกเราก็เลือก โดยเลือกในระดับที่สูงกว่ามาตฐานบัตรทองขึ้นไปอีก 2 ระดับและเท่าที่สามารถจะรับได้ในเรื่องค่าใช้จ่ายส่วนต่าง โดยแผนการรักษาคือแม่จะต้องได้รับการให้คีโม 4 ครั้งทุก 15 วัน ค่าใช้จ่ายครั้งละประมาณ 2 หมื่นกว่าบาท พี่น้อง 4 คนตกลงกันว่าจะรับผิดชอบตรงส่วนนี้กันคนละครั้ง โดยเริ่มจากผมก่อนในครั้งแรกนี้
เท่านั้นเองที่เราสามารถทำเพื่อแม่ได้ ณ ตอนนั้น แค่ไม่ปล่อยแกไปตามยถากรรมของบัตรทอง ให้คีโมเสร็จก็กลับมาพักฟื้นที่บ้าน ช่วงนั้นกลับเพชรบุรีทุกอาทิตย์ สับเปลี่ยนกันช่วยแบ่งเบาภาระของน้ากับยายที่ต้องคอยดูแลแม่ถึงเวลาหมอนัดก็รับมาลงมากรุงเทพฯ
"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."