ธัมมคารวาทิคาถา

เย จะ อตีตา สัมพุทธา เย จะ พุทธา อะนาคะตา
โย เจตะระหิ สัมพุทโธ พะหุนนัง โสกะนาสะโน,

พระพุทธเจ้าองค์ที่ผ่านไปแล้ว, พระพุทธเจ้าองค์ที่ยังไม่มาตรัสรู้ และพระพุทธเจ้าผู้ขจัดความโศกของมหาชนในกาลบัดนี้ด้วย,

สัพเพ สัทธัมมะคะรุโน วิหะริงสุ วิหาติ จะ,
อะถาปิ วิหะริสสันติ เอสา พุทธานะธัมมะตา,

พระพุทธเจ้าทั้งปวงทุกพระองค์ ทรงเคารพพระธรรม ได้เป็นมาแล้วด้วย กำลังเป็นอยู่ด้วย และจักเป็นเช่นนั้นต่อไปอีกด้วย เพราะธรรมดาของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ทรงเป็นเช่นนั้นเอง,

ตัสมา หิ อัตตะกาเมนะ มะหัตตะมะ ภิกังขะตา
สัมธัมโม คะรุกาตัพโพ สะรัง พุทธานะสาสะนัง,

เพราะฉะนั้น บุคคลผู้รักตน หวังอยู่เฉพาะคุณเบื้องสูง, เมื่อระลึกได้ถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าอยู่, จงทำความเคารพในพระธรรม,

นะ หิ ธัมโม อะธัมโม จะ อุโภ สะมะวิปากิโน
อะธัมโม นิระยัง เนติ ธัมโม ปาเปติ สุคะติง,
ธรรมและ-อะธรรม จะมีผลเหมือนกันทั้งสองอย่าง เป็นไปมิได้,
ธรรมย่อมนำให้ถึงสุคติ, อะธรรมย่อมนำไปสู่นรก,

ธัมโม หะเว รักขะติ ธัมมะจาริง
ธรรมนั่นแหละ ย่อมตามรักษาผู้ประพฤติธรรม

ธัมโม สุจิณโณ สุขะมาวะติ
ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว ย่อมนำความสุขมาให้,
เอสานิสังโส ธัมเม สุจิณเณ,

นี่เป็นอานิสงส์ ในธรรมที่ประพฤติดีแล้ว