ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม
» พระสูตร
พระไตรปิฎกฉบับประชาชน
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒
เล่มที่ ๒๐
ชื่ออังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต
๖. ปสาทกรธัมมามาทิปาลิ บาลีว่าด้วยธรรมะที่ทำให้เกิดความเลื่อมใส เป็นต้น
ทรงแสดงลาภอย่างแน่นอน ( เป็นลาภโดยส่วนเดียว ) (ของภิกษุ ) คือการอยู่ป่า, การถือบิณฑบาต, การทรงไตรจีวร ( ไม่สะสมมาก), การเป็นผู้แสดงธรรม, การเป็นผู้ทรงจำวินัย, การสดับตรับฟังมาก, การบวชได้ยั่งยืน, การสมบูรณ์ด้วยอากัปปกิริยา ( มารยาท), การสมบูรณ์ด้วยบริวาร, การมีบริวารมาก, ความเป็นกุลบุตร ( ผู้ชาย ), ความเป็นผู้มีผิวพรรณงาม, ความเป็นผู้มีถ้อยคำไพเราะ, ความเป็นผู้ปรารถนาน้อย, ความเป็นผู้มีอาพาธ ( โรคภัยไข้เจ็บ ) น้อย.
ทรงแสดงว่า ถ้าภิกษุเจริญฌานที่ ๑ ที่ ๒ ที่ ๓ ที่ ๔ เจริญเจโตวิมุติ ( ความหลุดพ้นจากกิเลสเพราะสมาธิ ) อันประกอบด้วยเมตตา, กรุณา, มุทิตา, อุเบกขา เจริญสติปัฏฐาน ( การตั้งสติ ) ๔ เจริญอิทธิบาท ( คุณให้บรรลุความสำเร็จ ) ๔ เจริญอินทรีย์ ( ธรรมอันเป็นใหญ่มีศรัทธาและความเพียร เป็นต้น) ๕ เจริญธรรมอันเป็นกำลัง ๕ เจริญธรรมอันเป็นองค์แห่งปัญญาเครื่องตรัสรู้ ๗ ( โพชฌงค์มีสติ เป็นต้น ) เจริญมรรคมีองค์ ๘ (มีความเห็นชอบ เป็นต้น) แม้ชั่วลัดนิ้วมือเดียว ก็ชื่อว่าไม่ว่างจากฌาน, ทำตามคำสอนของศาสดา, บริโภคอาหารของราษฏรไม่เสียเปล่า จะกล่าวไยถึงการทำธรรมะดั่งกล่าวแต่ละข้อนั้นให้มาก.
ในตอนสุดท้ายทรงสรรเสริญกายคตาสติ คือสติที่เป็นไปในกาย ( รู้ตัวในความเป็นไปของกายต่าง ๆ ดูที่ พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๑๕ หน้า ๑ ว่าเป็นเหตุให้ได้บรรลุอมตธรรม.
- เอกธัมมาทิปาลิ บาลีว่าด้วยธรรมะ ๑ ข้อ
- เอกปุคคลปาลิ บาลีว่าด้วยบุคคลหนึ่ง
- เอตทัคคปาลิ บาลีว่าด้วยเอตทัคคะ
- อัฏฐานปาลิ บาลีว่าด้วยสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
- อปรา เอกธัมมาทิปาลิ บาลีว่าด้วยธรรมะข้อหนึ่ง เป็นต้น
อื่นอีก
- ปสาทกรธัมมามาทิปาลิ บาลีว่าด้วยธรรมะที่ทำให้เกิดความเลื่อมใส เป็นต้น
ว่าด้วยเครื่องลงโทษ
ว่าด้วยคนพาล
ว่าด้วยเรื่องเล็กน้อย
ตติยปัณณาสก์